Η απλουστευμένη γενίκευση «το κρέας θέλει στα ποτήρια κόκκινο κρασί» μπορεί να αποτελέσει έναν πρώτο κανόνα, που συνοδεύεται όμως από αρκετές ερμηνευτικές σημειώσεις. Τι κρέας μαγειρεύουμε και πώς; Μέτριο, καλοψημένο, με πλούσιες σάλτσες ή απλώς στη σχάρα; Σερβίρεται ζεστό ή κρύο; Ας δώσουμε μερικές απαντήσεις που θα διευκολύνουν τις οινικές μας επιλογές.
Το μοσχάρι, από τα πιο αγαπημένα κρέατα, στρέφει την προτίμησή του με σαφήνεια στα κόκκινα γεμάτα κρασιά, από μια ευρύτατη γκάμα ποικιλιών, από Cabernet Sauvignon μέχρι Merlot και Syrah, ώριμα Αγιωργίτικα και χαρμάνια με βάση το Ξινόμαυρο, καθώς και κρητικά χαρμάνια. Το φινετσάτο αρνίσιο κρέας απαιτεί το καλύτερο! Μπορντολέζικα χαρμάνια και στις ελληνικές τους εκδοχές, αλλά και πλούσιες Ριόχες και κλασικά Κιάντι. Το χοιρινό, το πιο καλόβολο κρέας, έχει δυνατότητες να συνοδευτεί τόσο από κόκκινα όσο και από λευκά κρασιά. Merlot, Syrah, Αγιωργίτικο, αλλά και Chardonnay περασμένα από βαρέλι.
Οσο για τα λουκάνικα, που δίνουν και παίρνουν αυτές τις μέρες, κόκκινα κρασιά, φυσικά, αλλά κόκκινα ελαφριά, με υψηλές οξύτητες, που θα ισορροπήσουν τη λιπαρότητα. Τέλος, θυμηθείτε: όταν το κρέας σερβίρεται κρύο, το κρασί γίνεται αυτόματα πιο ελαφρύ και θέλει χαμηλότερες θερμοκρασίες. Αναζητήστε ροζέ και φρέσκα κόκκινα δεξαμενής. Όταν η σάλτσα είναι πλούσια και συμπυκνωμένη, αναζητήστε τη συμπύκνωση και στα κρασιά σας.
Οι πικάντικες σάλτσες θέλουν τη «γλυκιά» γεύση του ώριμου φρούτου, ενώ τα αυγολέμονα ζητούν, ασυζητητί, λευκά κρασιά, άντε και ροζέ. Το λίγο ψημένο κρέας ακουμπάει πάνω στις δυνατές τανίνες των φρέσκων ακόμα ερυθρών κρασιών, ενώ το καλοψημένο (δεν μιλάμε για καμένο φυσικά!) θα εκτιμήσει τη φινέτσα πιο ώριμων, φινετσάτων κρασιών.
