Όταν τα φρούτα βγάζουν το μανδύα της αθωότητας, κλείνουν πονηρά το μάτι μέσα από ένα μπουκάλι φίνου αποστάγματος.
Aχ, αυτά τα φρούτα! Αν δεν τα είχαμε, έχετε σκεφθεί πόσα πράγματα θα έλειπαν από τη ζωή μας; Χρώματα, σχήματα, πρωτογενείς γεύσεις και αρώματα. Γλυκά, ζαχαρωτά, πεντανόστιμα φαγάκια και μεθυστικά ποτά. Σ’ αυτά τα τελευταία θα σταθούμε σήμερα και πιο συγκεκριμένα στα αποστάγματα φρούτων, που τους αξίζει μια περίοπτη θέση δίπλα στα κονιάκ, τα μπράντι, τα αρμανιάκ. Αν γυρίσουμε αιώνες πίσω, θα δούμε τους οινοπαραγωγούς να πανηγυρίζουν αξιοποιώντας τα υπολείμματα των σταφυλιών μετά την οινοποίηση, παράγοντας αποστάγματα. Marc στη Γαλλία, grappa στην Ιταλία, ρακή στις χώρες της Ανατολικής Μεσογείου, τσίπουρο και τσικουδιά στον τόπο μας.
Έπιναν τα αποστάγματά τους, συνοδεύοντάς τα συχνά με φρούτα. Έτσι, σκέφθηκαν να εγκλωβίσουν τα αρώματα και τις γεύσεις των φρούτων και άρχισαν να τα αποστάζουν. Κεράσια, μήλα, δαμάσκηνα, βατόμουρα, σύκα, ροδάκινα μαζεύονται στην ωριμότητά τους, ζυμώνονται και αποστάζονται με τον κλασικό τρόπο σε άμβυκες και φτάνουν στα ποτήρια μας διάφανα και αρωματικά.
Άννα, να ένα μήλο
Μόνο στη Γαλλία –στις περιοχές της Νορμανδίας, Βρετάνης και Μέιν– έχουν δικαίωμα να ονομάζουν το απόσταγμα μήλων που παρασκευάζουν Calvados, Calva για τους Γάλλους και τους γαλλόφωνους. Υπερήφανη πατρίδα του, η ομώνυμη περιοχή στη Νορμανδία, υπεύθυνη και για την έκφραση «tru Normand» (νορμανδική τρύπα), που δε σημαίνει τίποτα άλλο από ένα σφηνάκι Calvados, ανάμεσα στα πιάτα κατά τη διάρκεια του γεύματος. Με χρυσοπράσινο ανοιχτό χρώμα, σκουραίνει με την παλαίωση. Αρώματα μήλου, κανέλας, σταφυλιού και ξηρή, έντονα αρωματική γεύση. Μετά το φαγητό, μ’ έναν εσπρέσο, τις χειμωνιάτικες νύχτες.
Οι κερασιές ανθίζουν πάντα
Ισως το αρχαιότερο απόσταγμα φρούτων είναι το Kirsch. Παράγεται από μικρά σκουρόχρωμα, γλυκά και υπερώριμα κεράσια στην περιοχή των Hautes Vosges, Haute Saone και στις περιοχές του Ρήνου. Το τελικό προϊόν είναι ένα διάφανο, κρυστάλλινο ποτό, με ένα εντυπωσιακό μπουκέτο κερασιού στο στόμα. Ξηρό και φρουτώδες, με μακριά απολαυστική επίγευση. Επιδέχεται παλαίωση και πλέον της δεκαετίας και αντικαθιστά το μπράντι μετά το δείπνο.
Μπλε σκούρα δαμάσκηνα
Στην Κεντρική – Ανατολική Ευρώπη, Ουγγαρία – Σερβία, γεννήθηκε το απόσταγμα από δαμάσκηνα, η γνωστή σε όλους σλιμποβίτσα, Slivovitz, από τα σκουρόχρωμα σχεδόν μαύρα δαμάσκηνα slijva. Διάφανο ποτό, το οποίο παίρνει μια ελαφρά κιτρινίλα με την παλαίωση. Αρώματα δαμάσκηνου και ξερών φρούτων στη μύτη, ξηρό στο στόμα, δυνατό, με μια ελαφρά πικράδα στο τελείωμα. Δοκιμάστε το παγωμένο μετά το δείπνο.
Σύκα, τα μεσογειακά
Αποστάγματα από σύκα δεν είναι καθόλου συνηθισμένα. Μια πιθανή εξήγηση είναι ότι τα σύκα ευδοκιμούσαν κυρίως σε μουσουλμανικές χώρες, όπου απαγορεύεται η χρήση αλκοόλ. Το μοναδικό γνωστό απόσταγμα σύκου –ή που εγώ τουλάχιστον γνωρίζω– είναι η Boukha, παραδοσιακό ποτό της Τυνησίας. Διαφανές, με εντυπωσιακά αρώματα σύκου στη μύτη και ξηρό αλλά στρογγυλό στόμα, με ιδιαίτερη πολυπλοκότητα. Αν επισκεφθείτε την Τυνησία, φέρτε μαζί σας ένα μπουκάλι και απολαύστε το παγωμένο σαν απεριτίφ.
Αχλάδια με ονοματεπώνυμο
Το περίφημο eau-de-vie Poire William’s, γαλλικό προϊόν στο σύνολο σχεδόν της παραγωγής του (παράγεται ακόμα σε Γερμανία, Ουγγαρία και ΗΠΑ) είναι ένα ιδιαίτερα ακριβό απόσταγμα, αν σκεφτούμε ότι χρειάζονται 8 κιλά αχλάδια για ένα μόλις λίτρο αποστάγματος. Ιδιαίτερα αρωματικό, ξηρό και φρουτώδες είναι κατάλληλο τόσο για πριν, όσο και για μετά το φαγητό, ενώ δεν σας κρύβω πως είναι το απόσταγμα φρούτων που εγώ θεωρώ το καλύτερο.
