Προσωπικά θεωρώ εξαιρετικό έδεσμα ένα μυρωδάτο ροδάκινο ή μία φέτα δροσερό πεπόνι. Τα φρούτα του καλοκαιριού έχουν άλλη χάρη… υπό κανονικές συνθήκες. Επειδή όμως όλοι ζητάμε πεπόνια μικρού μεγέθους, ατομικά καρπούζια και σταφύλια ενός είδους, η αγορά σπεύδει να μας εξυπηρετήσει, με αποτέλεσμα «βολικά» αλλά άνοστα φρούτα. Οι παραγωγοί που θα βγάλουν πεπόνια στις αρχές Μαΐου εξασφαλίζουν πολύ καλές τιμές. Στην πραγματικότητα όμως το πεπόνι εκτός θερμοκηπίου «γίνεται» τον Ιούλιο. Οι καταναλωτές προτιμάμε τα μικρά στρογγυλά πεπόνια του 1 – 1,5 κιλού. Ετσι οι παραγωγοί καλλιεργούν μόνο μία ποικιλία, ενώ τα γνωστά και πεντανόστιμα αργίτικα πεπόνια, χάνουν έδαφος, λόγω μεγέθους. Οσον αφορά στα καρπούζια η μόδα του κατακόκκινου baby έχει πλήξει τη γεύση τους. Αν το καρπούζι σας θυμίζει κολοκύθι, μην έχετε καμία αμφιβολία, είναι. Τα καρπούζια προέρχονται από κολοκυθιές που έχουν εμβολιαστεί. Το συγκεκριμένο φρούτο δεν πρέπει να καλλιεργείται στο ίδιο χωράφι για δεύτερη χρονιά, γιατί προσελκύει μύκητες. Ετσι βρέθηκε η «λύση» της κολοκυθιάς που είναι ανθεκτική στο συγκεκριμένο μύκητα. Τα βερίκοκα επίσης, δεν είναι όπως παλιά. Τα «Διαμαντοπούλου» μεγάλωσαν, ενώ άλλες ποικιλίες είναι συχνά άνοστες. Κι αυτό, γιατί ξενικές ποικιλίες με εντυπωσιακότερη εμφάνιση έχουν εκτοπίσει τις ελληνικές. Το ίδιο ισχύει για τα σταφύλια. Από τα μέσα Ιουλίου έως και τα μέσα Αυγούστου, βγαίνουν στην αγορά οι ξενικές λευκές ποικιλίες χωρίς κουκούτσια. Από τις ελληνικές ποικιλίες η σουλτανίνα έρχεται στο τέλος Αυγούστου έως τα μέσα Νοεμβρίου, το Μοσχάτο Αμβούργου το δεύτερο 15νθήμερο του Αυγούστου έως τα τέλη Σεπτεμβρίου και η Φράουλα το τελευταίο δεκαήμερο του Σεπτεμβρίου έως το τέλος Νοεμβρίου. Το πρώτο δεκαήμερο του Αυγούστου έως και τις αρχές Οκτωβρίου βγαίνει το ροζακί. Αρχές Οκτωβρίου, τέλος, βγαίνει ο Σιδερίτης.
Να θυμάστε, λοιπόν, ότι οι δικές μας επιλογές είναι που κατευθύνουν την αγορά. Αν εμείς ζητάμε γευστικά και διαφορετικά φρούτα, υπάρχει σοβαρή πιθανότητα και να τα γευτούμε.
