Η χαλβαδοποιία Κοσμίδη – Γαβρίλη ιδρύθηκε το 1924 και ο κ. Γαβρίλης είναι ο τελευταίος μάστορας από τους πολλούς που υπήρχαν κάποτε στη Δραπετσώνα. Μέσα στα χρόνια λειτουργίας της εταιρείας έχουν αλλάξει πολλά, αλλά ο χαλβάς παραμένει το λατρευτικό αντικείμενο.
Παρακολουθούμε δυο άντρες να αναδεύουν με τα χέρια τον χαλβά σε ένα στρογγυλό, μπακιρένιο δοχείο, το πασίμι. Οι κινήσεις τους αργές και απολύτως συντονισμένες. Ο ένας όρθιος κρατά μια κανάτα γεμάτη ταχίνι και πασπαλίζει την κατάλευκη καραμέλα. Ο δεύτερος έχει γείρει ολόκληρος μέσα στο πασίμι και πλάθει το υλικό σαν να κανακεύει μωρό. Πρόκειται για μια επίπονη διαδικασία, γιατί οι θερμοκρασίες είναι γύρω στους 80° C και η σωματική προσπάθεια μεγάλη, δεδομένου ότι στο ζύμωμα 50 – 60 κιλών χαλβά που χωράει το πασίμι συμμετέχει όλο το σώμα.
 |
 |
Ο κ. Γαβρίλης δεν σκοπεύει να στραφεί στη βιομηχανική παραγωγή. «Αν έπαιρνα μηχάνημα για το ζύμωμα θα είχα πολύ μεγαλύτερες ποσότητες, αλλά θα άλλαζε η ποιότητα του χαλβά, γιατί θα έσπαγαν οι ίνες που κάνει όταν τον πλάθεις με το χέρι και θα χανόταν η διακριτή γεύση του», λέει και καταλήγει: «Υπάρχει όριο στο πόσο μπορεί να μεγαλώσει η επιχείρηση διασφαλίζοντας παράλληλα την ποιότητα και εγώ δεν είμαι διατεθειμένος να το ξεπεράσω».
Η χαλβαδοποιία βραβεύτηκε με βραβείο ποιότητας από το περιοδικό το 2008. «Αυτή ήταν η μεγαλύτερη ανταμοιβή που έχω λάβει και ίσως η μόνη που μπορεί να με στηρίξει στις τόσες δυσκολίες που αντιμετωπίζω σε καθημερινή βάση με σκοπό να διατηρώ την ποιότητα των προϊόντων σε υψηλό επίπεδο. Θα ήταν άδικο να μην ομολογήσω πως και ο ανώνυμος καταναλωτής όλα αυτά τα χρόνια με έχει στηρίξει με την αγάπη του στα προϊόντα μου και σε αυτόν οφείλω την καθιέρωση της επιχείρησής μου στον χώρο της παραγωγής χειροποίητου χαλβά».
Χαλβαδοποιία Δραπετσώνας, εργαστήριο και πρατήριο: Αγίου Δημητρίου 7-9, Δραπετσώνα, T/210-46.16.478, 210-46.16.448. Τον χαλβά βρίσκουμε επίσης σε πολλά μπακάλικα και ντελικατέσεν σε όλη την Ελλάδα.
