Εμείς οι Έλληνες ζούμε σε μια πανέμορφη χώρα, με πολύ πλούσια χλωρίδα. Εδώ ευδοκιμούν για χιλιετίες οικογένειες φυτών κατάλληλες για αρτυματική, αρωματική και θεραπευτική χρήση. Δεν υπάρχουν πολλά μέρη στον πλανήτη που να έχουν σε τόσο μικρή έκταση 6.000 διαφορετικά φυτά, με περίπου το 1/3 αυτών ενδημικά. Οι πρόγονοί μας από πολύ νωρίς κατάλαβαν την αξία αυτών των φυτών και, αφού τα μελέτησαν προσεκτικά, τα αξιοποίησαν σύμφωνα με τα χαρακτηριστικά και τις ιδιότητές τους. Διάσημοι θεραπευτές της αρχαιότητας (Γαληνός, Διοσκουρίδης, Ιπποκράτης, Θεόφραστος) εφάρμοζαν θεραπείες βασισμένες σε μεγάλο βαθμό σε βότανα. Κάποια από αυτά ήταν τόσο αποτελεσματικά, που οι άνθρωποι τους απέδιδαν έως και θεϊκές ιδιότητες, δημιουργώντας θρύλους και δοξασίες γύρω από αυτά. Από τότε έχουν αλλάξει πολλά, έχει προοδεύσει η τεχνολογία, έχει κάνει άλματα η ιατρική, αλλά κάποιες αξίες παραμένουν σταθερές, όπως τα ροφήματα βοτάνων. Άλλοι πιστεύουν στις θεραπευτικές τους ιδιότητες, άλλοι απολαμβάνουν απλώς τη γεύση. Ένας καλός οδηγός χρήσης είναι να προτιμάμε τοπικά προϊόντα. Κατά έναν μυστηριώδη, θαυμαστό αλλά ανεξήγητο λόγο, σε κάθε τόπο μεγαλώνουν φυτά που ταιριάζουν στους κατοίκους του. Σημαντικό, φυσικά, είναι η συλλογή τους να γίνεται σε καθαρούς τόπους, μακριά από μόλυνση, σε συγκεκριμένες ώρες της ημέρας, και να διατηρούνται σε σκιερό και στεγνό μέρος κρεμασμένα ανάποδα, ώστε να αποξηρανθούν. Η αποξήρανση γίνεται για επιμήκυνση της διατήρησης και φυσικά δεν είναι προϋπόθεση για την παρασκευή ροφημάτων. Τα ροφήματα με φρέσκα φυτά είναι εξίσου καλά – αν όχι καλύτερα– με τα αποξηραμένα. Σε κάθε περίπτωση, καλό είναι να μη διατηρούνται πάνω από ένα έτος, γιατί χάνουμε μεγάλο μέρος του αρώματος και της γεύσης τους. Σημαντικό ρόλο παίζει και ο τρόπος παρασκευής του ροφήματος. Ζεσταίνουμε νερό, το σβήνουμε και προσθέτουμε ποσότητα βοτάνου ανάλογη με το πόσο δυνατό το θέλουμε. Το αφήνουμε περίπου 15 λεπτά, για να αποδώσει το βότανο τις ουσίες του και να μειωθεί η θερμοκρασία, ώστε, μόλις προσθέσουμε λίγο μέλι, να μην το καταστρέψουμε. Από όλα τα ελληνικά βότανα έχω ξεχωρίσει τέσσερα αγαπημένα, τα οποία τα χρησιμοποιώ εναλλάξ, ανάλογα με τη διάθεση.
Γλυκάνισος
Υπέροχο, αξίζει να το πίνεις καθημερινά. Υποκαθιστά την καθημερινή συνήθεια του καφέ και θυμίζει ούζο χωρίς αλκοόλ.
Δεντρολίβανο
Δεν θα πιστέψετε την απίθανη γεύση του αν συνδυαστεί με λίγο μέλι. Μπορεί να το έχουμε συνδέσει με φαγητό, αλλά εκεί που αναδεικνύει τα στοιχεία του είναι ως ρόφημα.
Φασκόμηλο
Υπεραγαπημένο αφέψημα, ιδιαίτερα τους μήνες του χειμώνα. Εθεωρείτο το φάρμακο για όλες τις ασθένειες και χαρακτηριζόταν το βότανο της αθανασίας. Προσοχή! Επειδή περιέχει πολλές τανίνες, αν μείνει πάνω από 2 λεπτά σε ζεστό νερό, πικρίζει.
Τσάι του βουνού
Σημείο αναφοράς για τα βότανα. Κάθε ορεινός τόπος έχει και το δικό του τσάι του βουνού. Ο περιβόητος «Σιδερίτης» φυτρώνει κυρίως στον Όλυμπο, στον Ταΰγετο, στον Παρνασσό, στην Κρήτη, αλλά και σε πολλά άλλα βουνά. Σε πολλά ορεινά χωριά είναι καθημερινό πρωινό ρόφημα.
Το ποιο ή ποια βότανα μας ταιριάζουν είναι κάτι που θα ανακαλύψουμε με την πάροδο του χρόνου. Εκτός από ευχαρίστηση, μπορεί να αντιμετωπίζουν ή να προλαμβάνουν ήπιες διαταραχές. Δεν πρέπει να υποκαθιστούν την ιατρική ή τη φαρμακευτική αγωγή και σε κάθε περίπτωση δεν είναι ούτε πανάκεια ούτε δαίμονας.
