- Μία εβδομάδα διακοπές στην Αστυπάλαια, με δύο γεύματα την ημέρα και κάθε βράδυ έξοδο για ποτό. Καμία απόδειξη δεν έφτασε στο τραπέζι, παρά μόνο το χειρόγραφο χαρτί της παραγγελίας, σκισμένα χαρτιά από τεφτέρι. Συνεννοημένοι ήταν όλοι; Τελικά, ο καταναλωτής έχει υποχρέωση να πληρώσει, είτε λάβει είτε δεν λάβει το νόμιμο παραστατικό στοιχείο. Δυστυχώς, η εφαρμογή της νομοθεσίας επαφίεται στη -μάλλον όχι και τόσο διακριτική- ευχέρεια του μαγαζάτορα.
- 7,5 ευρώ για ένα ποτήρι κρασί; Ε, όχι. Και ειδικά όταν η τιμή χονδρικής του δεν ξεπερνά σε καμία περίπτωση τα 8-9 ευρώ/φιάλη… Νομίζω ότι στο χαριτωμένο Corks and Forks στον Πειραιά πρέπει να αναθεωρήσουν λίγο τις τιμές τους και το ίδιο πρέπει να κάνουν και άλλοι συνάδελφοί τους. Δεν είναι δυνατόν ένα ποτήρι κρασί να κοστίζει όσο ένα ουίσκι.
- Μπήκα στον κόπο να ψάξω τα ΦΕΚ και τους νόμους, για να είμαι σίγουρη: όλα τα καταστήματα τροφίμων, είτε λιανική είτε εστίαση, είναι υποχρεωμένα να έχουν POS και να αποδέχονται συναλλαγές με κάρτα. Δεν είμαι παράλογη, η εμπειρία «μόνο μέτρητα» ή «σήμερα ειδικά το μηχάνημα έχει χαλάσει (πόσο εύκολα χαλάνε τα POS;)» δεν προέρχεται από δυσπρόσιτο ορεινό χωριό ή νησί ακριτικό: για τη Θεσσαλονίκη, τις Σέρρες και τον Ωρωπό μιλάω. Ας το πω και αλλιώς: οι επαγγελματίες στο λιανικό εμπόριο τροφίμων και στην εστίαση υποχρεούνται να δίνουν τη δυνατότητα πληρωμής με κάρτα, αλλιώς το πρόστιμο ορίζεται στα 1.500 ευρώ.
- Σάββατο βράδυ σε ταβέρνα στο κέντρο, το μαγαζί «πίτα», ούτε μία καρέκλα άδεια. Δύο σερβιτόροι και ρίχνω και μια κλεφτή ματιά στην κουζίνα, 3 άτομα. Πώς να βγει η δουλειά; Περιμέναμε 30 λεπτά για τη σαλάτα και άλλα 40 λεπτά για τα ορεκτικά και τα κυρίως, τα οποία έρχονταν με εντελώς τυχαία σειρά στο τραπέζι μας: πρώτα ήρθαν τα κρεατικά και μετά οι τηγανητές πατάτες. Μαγαζάτορες, μη λυπάστε τα έξτρα μεροκάματα, θα αποδώσουν σύντομα: οι πελάτες θα ευχαριστηθούν και θα ξανάρθουν.
- Ήμαρτον πια με την εμμονική χρήση του λαδιού τρούφας. Λυπηθείτε μας, μάγειροι κι αρχιμάγειροι της ελληνικής επικράτειας, μπουχτίσαμε πια, και σας έχουμε και νέα: η τρούφα δεν πηγαίνει παντού, και είναι τόσο έντονο το άρωμά της, που επιβάλλεται σε κάθε άλλο υλικό, ακόμα και αν την προσθέτετε σε μικρές ποσότητες. Και δεν αρέσει σε όλους!
- Περάσαμε όμορφα στο Birdman, την ολοκαίνουργια Japanese pub του Άρη Βεζενέ στο Σύνταγμα, και θα περνούσαμε ακόμα καλύτερα αν δεν ήμασταν υποχρεωμένοι να ουρλιάζουμε με μπουκωμένο στόμα για να μπορέσουμε να συνεννοηθούμε μεταξύ μας… Να χαρείτε, χαμηλώστε λίγο την ένταση της μουσικής. Α, και αυτό που λέγαμε για την τρούφα ισχύει -δυστυχώς- και εδώ.
H σουπιά
