Το φορητό ηχείο παίζει Σινάτρα και Λιλιπούπολη, Νίνα Σιμόν και Πετρολούκα αναμίξ. Κυριαρχεί το βουητό του απορροφητήρα. Τα τζάμια είναι θαμπά, τα γυαλιά μου είναι σχεδόν μονίμως θαμπά κι αυτά. Στην κουζίνα θα μείνω για κάμποσες ώρες.
Στον φούρνο ψήνω κόκαλα. Πήρα 4 κιλά, από βοδινό μηρό, ζήτησα να μου τα κόψουν στην πριονοκορδέλα δυο δάχτυλα πάχος. Τα ’βαλα σε δυο λαμαρίνες, πασπάλισα 2 κουτάλια αλεύρι, ράντισα με λάδι, στρίμωξα ανάμεσά τους δυο μεγάλα κρεμμύδια και τρία τέσσερα καρότα σε χοντρά κομμάτια. Θα τα ψήσω στους 200° C μισή ωρίτσα, μπορεί και λίγο περισσότερο, να σκουρύνουν. Μετά όλα μπλουμ στην κατσαρόλα με νερό. Μια ντουζίνα ολόκληρα πιπέρια, δάφνες, κοτσάνια από μαϊντανό και σέλινο. Τα φύλλα στεγνώνουν για τη λαχανοσαλάτα.
Ο ζωμός θα βράσει σιγανά για ένα τρίωρο. Δεν βάζω χύτρα ταχύτητας, δεν βγαίνει νόστιμο το ζουμί, θαμπώνει η γεύση. Πρέπει να κοχλάζει απαλά, πλοπ-πλοπ, να εξατμίζεται με αργό ρυθμό. Βάζω πλυντήριο πιάτων, θα βάλω και σκούπα, η κουζίνα γίνεται ανάστα ο Κύριος όταν μαγειρεύω.
Το βαρύ παρόν τρυπώνει από μια υπενθύμιση στο κινητό. Να ανεβάσω κάτι στο ίνσταγκραμ, στο φέισμπουκ; Μπα, είναι δική μου αυτή η ώρα, ηρεμώ. Ποιητική διαδικασία το μαγείρεμα, και ως εκ τούτου λυτρωτική.
Όση ώρα βράζει το ζουμί, ευκαιρία να πεταχτώ εδώ δίπλα, θελήματα και ψώνια της τελευταίας στιγμής. Βιαστικοί οι δρόμοι, ψιχαλίζει. Μπαίνω στην κάβα. Ξινόμαυρο που αρέσει στη Χ., δύο Syrah του Μούντριχα, το απόσταγμα του Παρπαρούση. Από το περίπτερο εφημερίδα και μια μικρή αμυγδάλου για τον δρόμο.
Στα πρόσωπα των ανθρώπων χαραγμένες ραγισμένες προσδοκίες και μια πικρή επίγνωση. Τρέχω στο σπίτι, μην πάρουμε φωτιά. Σε λίγο θα έρθουν όλοι, θα σουρώσω το ζουμί και θα αρχίσουμε να μαγειρεύουμε.
Ακουμπάμε στην οικογένεια, στους φίλους.
Θα στρώσουμε το τραπέζι, θα φάμε και θα πιούμε. Θα πιούμε και θα αντλήσουμε απαντοχή. Δεν είμαστε αμέριμνοι, όμως είμαστε δυνατοί. Η αληθινή ζωή μάς έχει θρέψει.
Στο ηχείο Κολτρέιν και Λου Ριντ, Κραουνάκης και Νικ Κέιβ αναμίξ. Μαγικά Χριστούγεννα. Φέτος θα είναι τα καλύτερα.
(Ποιητική διαδικασία το μαγείρεμα, όταν μαγειρεύουμε γινόμαστε καλύτεροι άνθρωποι.)
