Ιταλικά στον κήπο.
Η θέση: Μια ανάσα από τη Βασιλίσσης Σοφίας, στον κήπο του Μεγάρου Μουσικής. Εισοδος από Π. Κόκκαλη.
Η ατμόσφαιρα: Ο κήπος της Fuga του Μεγάρου Μουσικής είναι μια δροσερή κρυψώνα από τη βουή και τις σκοτούρες του άστεως. Είναι ίσως ο ομορφότερος ιδιωτικός κήπος των Αθηνών.
Το φαγητό: Το μενού είναι ουσιωδώς ιταλικό, μια πυκνή συλλογή από αυθεντικές συνταγές της γείτονος. Cucina povera σε γκουρμέ εκδοχή. Λείπουν οι πίτσες, ορθώς κατά τη γνώμη μου: θέλει εξειδίκευση το είδος, δεν χωρούν μετριότητες σε μια σοφιστικέ κάρτα. Τα δύο μπέργκερ είναι παραφωνία στον κατάλογο.
Η πράσινη σαλάτα με τα 14 μυρωδικά, μπαλσάμικο τραντιτσιονάλε και παλαιωμένη παρμεζάνα είναι μια πανδαισία γεύσεων και αρωμάτων. Απλούστερη αλλά καλοφτιαγμένη η καλοκαιρινή σαλάτα με ντοματίνια, ανθότυρο και τραγανές πίτες. Ωραίο πρώτο η σιτσιλιάνικη καπονάτα (μπριάμ στο οποίο κυριαρχεί η μελιτζάνα) με σταφίδες, κουκουνάρι και στεγνοτηγανισμένα, ζουμερά φιλέτα σαρδέλας. Το βιτέλο τονάτο (λεπτές, εύχυμες φέτες από κρύο μοσχάρι με κρέμα τόνου -μάλλον Αλοννήσου, γιατί μοσχοβολούσε-, κάππαρη και τραγανό σέλερι) δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από αυτό που σερβίρουν χάι οστερίες της Ιταλίας. Οι ψητές γαρίδες με πατάτες, ρόκα και ξερό κρεμμύδι, τι ωραίο, αναπάντεχο πιάτο!
Το μιλανέζικο πιλάφι με ζουμί μόσχου και σαφράν είναι δυναμίτης γεύσης. Θα ήθελα, ωστόσο, να έχει μια ιδέα λιγότερο βούτυρο. Η καρμπονάρα, από τις καλύτερες που έχω δοκιμάσει. Τα ζυμαρικά βρασμένα στην εντέλεια, αρτυμένα με μια βελούδινη κρέμα παρμεζάνας-αυγού και φλούδες καπνιστής πανσέτας. Ο ολόκληρος ζεστός, παστεριωμένος κρόκος στο κέντρο εντείνει το βελούδινο του αποτελέσματος. Από τα κρεατικά, δοκίμασα τη χοιρινή κοτολέτα με τις οβάλ πατατούλες. Καλοτηγανισμένη, με τραγανή, άλαδη κρούστα και ζουμερό εσωτερικό, είναι νοστιμότατη αλλά αρκετά βαριά για καλοκαίρι. Αυτό όμως που παρατήρησα ήταν ότι η μπριζόλα, ως κρέας, ως πρώτη ύλη, ήταν πρώτης ποιότητας. Το ψωμί είναι μέτριο, τα γλυκά συμπαθητικά, αν και ένα σκαλοπάτι πιο κάτω από τα φαγητά.
Ο λογαριασμός: Οι τιμές είναι τσιμπημένες στη Fuga – δύσκολα θα πέσεις κάτω από τα 40€ το άτομο. Δεν λέω πως πρέπει να φθηνύνουν την ποιότητα, πάντως με λίγο πιο δημοκρατικές τιμές, περισσότεροι θα πέρναγαν το κατώφλι του εστιατορίου.
Η κάβα: Η λίστα κρασιών είναι καλή, με εγχώριες και ιταλικές επιλογές, σε γλυκές τιμές – λείπουν όμως περισσότερες επιλογές σε ποτήρι. Αξιόλογα τα κοκτέιλ.
Επιπλέον πληροφορίες: Το σέρβις είναι επιπέδου. Ανοιχτά κάθε βράδυ. Διαθέτει πάρκινγκ, εναλλακτικά όμως μπορείτε να χρησιμοποιήσετε την μπλε γραμμή του μετρό και να αποβιβαστείτε στο Μέγαρο Μουσικής.
