Κάθε Σάββατο, από το Παγκράτι οδηγώ 30 λεπτά για να φτάσω στη βιολογική αγορά στο Πάρκο Τρίτση, στο Ίλιον. Σίγουρα δεν είναι βολικό, αν σκεφτείτε ότι το Παγκράτι έχει απ’ όλα: δύο συμβατικές λαϊκές, μανάβικα, σούπερ μάρκετ. Και όμως, συνειδητοποίησα ότι με πολλούς τρόπους με εξυπηρετεί. Σταμάτησα να πετάω λαχανικά και φρούτα, όπως συνέβαινε πολλές φορές με τα βιολογικά του σούπερ μάρκετ, που μου φαίνονταν κάπως άνοστα. Άρχισα να ακολουθώ ξανά τον κύκλο των εποχών, αφού στη βιολογική δεν βρίσκεις τα πάντα όλο τον χρόνο. Ανυπομονώ να ξεκινήσουν τα λεμονάκια, να βγουν τα κεράσια. Με τον προγραμματισμό για τα εβδομαδιαία ψώνια γλιτώνω χρήματα και χρόνο από τις καθημερινές μικροαγορές. Κάνω πια καλύτερο «κουμάντο». Το σημαντικότερο; Ανακάλυψα εκεί παραγωγούς με τόσο νόστιμα προϊόντα, που αξίζουν το σαββατιάτικο τραβολόγημα και με το παραπάνω. Στάση πρώτη στο «Περιβολάκι»: Ο Στελής, γαμπρός της Δήμητρας Κορδάτου, έρχεται από το Αλεποχώρι. Εκεί βρίσκεται ένα βιολογικό, πολυλειτουργικό κτήμα με τυροκομείο, φούρνο, αμπελώνα και ελαιώνα. Στον πάγκο θα βρείτε υπέροχο ψωμί, πιτάκια από κίτρινο αλεύρι, αλμυρές πίτες που γίνονται ανάρπαστες, γι’ αυτό και πάω πάντα νωρίς, να τις προλάβω. Δοκιμάστε, αν βρείτε, το μπομπάρι, μια πιτούλα με άνηθο, σπανάκι, κρεμμυδάκι και σταφίδες. Εξαιρετικό είναι το πάτουδο, ένα μπισκότο με μοναδική ζύμη με καλό ελαιόλαδο –τόσο εύθρυπτη που θα ορκιζόμουν πως έχει βούτυρο–, γεμιστό με μαρμελάδα. Αξίζει να δοκιμάσετε τα κριτσίνια με τσουκνίδα και την κατσικίσια γραβιέρα τους. Οι γονείς παίρνουν από εδώ αυγά και κέικ για τα παιδιά.
Επόμενη στάση στον πάγκο του αγροκτήματος Διαμάντι. Ο Κοσμάς Χρυσούλας φέρνει κηπευτικά από τα 240 στρέμματα στον Μαραθώνα, που καλλιεργεί με την οικογένειά του. Δοκίμασα τα τρυφερά χλωροκούκια και τις πρώτες ντομάτες, όπως κι ένα πυκνό πρόβειο γιαούρτι, ξινούτσικο και απαλό. Αμύγδαλα ποικιλίας Texas και καρύδια California έχει ο πάγκος του Γιάννη Παπαδόπουλου από τον Λευκότοπο Σερρών. Καλλιεργούν επίσης σουσάμι, φυστίκι κελυφωτό και αράπικο και τα μεταποιούν σε φυστικοβούτυρο και χαλβά από ταχίνι ολικής. Στον χρωματιστό πάγκο της Γιώτας Παλτσανιτίδου ξεδιψάω. Η μητέρα της, Θεοδώρα Λιώλιου, στη Δολίχη Ελασσόνας φτιάχνει χυμούς φρούτων από καρπούς παραγωγής τους, χωρίς ζάχαρη και χωρίς νερό. Αποτελούνται 100% από μήλο, αχλάδι και ρόδι, εμφιαλωμένα σκέτα ή σε συνδυασμούς (π.χ. μήλο, αχλάδι), ενώ υπάρχουν και κάποιοι με superfoods. Θα βρείτε και μαρμελάδες χωρίς ζάχαρη. Η Θεοδώρα βγάζει κι ένα φανταστικό μηλόξιδο από αλεσμένο βιολογικό μήλο. Αφιλτράριστο, απαστερίωτο, με φυσική ωρίμαση. Το δοκίμασα πάνω σε οβριές και μοσχοβόλισε άνοιξη. Στην αγορά έρχεται και ο «βιοδυναμικός» Δημήτρης Φακής, γνωστός μας από τα πικρά πεπόνια. Αυτή την εποχή θα βρείτε kale, ρίζα daikon και χαμομήλια. Εσπεριδοειδή Τροιζηνίας φέρνει ο Γιώργος Τσουρής. Μαζί με τον πατέρα του Χρήστο καλλιεργούν από το 1998 περί τα 70 στρέμματα με δέντρα και 60 υπαίθριες καλλιέργειες. Αγοράστε τα αρωματικά γλυκόπικρα γκρέιπφρουτ, αγκινάρες και πορτοκάλια Μέρλιν, όλο χυμό. Στην τελευταία βόλτα πήρα ένα αναποφλοίωτο ρύζι αυτόχθονης ποικιλίας από το «Ηλέσιον», έναν συνεταιρισμό από τον Κιθαιρώνα. Αυτό ήταν ένα είδος που έμοιαζε με Καρολίνα και νυχάκι. Δεν το έχω βράσει ακόμα, αλλά θα επανέλθω με πληροφορίες. Ραντεβού το Σάββατο στο Πάρκο Τρίτση.
