Ο μακρινός αυτός πρόσφυγας από την Ασία εγκλιματίστηκε τόσο καλά στη χώρα μας, που κάποια στιγμή πήρε και ελληνικό «επίθετο» κι έγινε το βερίκοκο Μπεμπέκου ή Διαμαντοπούλου.
Καρπός σαρκώδης και εύγευστος, καλλιεργείται επί περισσότερα από τρεις χιλιάδες χρόνια και έχει καταγωγή από την Κίνα. Ωστόσο, σήμερα τον συναντάμε ευρύτατα στη Μεσόγειο. Στη χώρα μας οι βερικοκιές εκτείνονται σε περίπου 55.000 στέμματα, από τα οποία τα περισσότερα βρίσκονται στην Πελοπόννησο, κυρίως στην Αργολίδα και την Κορινθία, ενώ τα υπόλοιπα μοιράζονται σε Πέλλα, Ημαθία, Μαγνησία και Δωδεκάνησα. Ωστόσο, ο ρυθμός παραγωγής έχει πάρει την κατιούσα, με απαρχή τη δεκαετία του ’90, όταν η ίωση της «σάρκας» ανάγκασε τους αγρότες να εκριζώσουν χιλιάδες δέντρα. Επειδή είναι καλλιέργεια ευαίσθητη σε ασθένειες και απαιτητική σε φροντίδα, δεν είναι λίγοι οι παραγωγοί που στρέφονται σε πιο αποδοτικά δέντρα, ενώ όσοι επιμένουν επιλέγουν συνήθως τη συμβατική οδό των ψεκασμών με φυτοπροστατευτικά σκευάσματα. Γι’ αυτόν το λόγο καλό είναι να προτιμάμε τα βιολογικά βερίκοκα. Ενα ακόμη μειονέκτημα των συγκεκριμένων φρούτων είναι ότι μωλωπίζονται εύκολα, γι’ αυτό πρέπει να συγκομίζονται με τα χέρια πολύ προσεκτικά. Από τη στιγμή που θα κοπούν, παύουν να ωριμάζουν· αν αγοράσατε άγουρα, λοιπόν, μην περιμένετε ότι θα γλυκάνουν μετά από κάποιες μέρες: απλώς θα μαλακώσουν.
Από τις ελληνικές ποικιλίες, αυτή που συναντάμε νωρίτερα είναι η πρώιμη Τίρυνθος (ή Επιδαύρου), η οποία ωριμάζει μέχρι το τέλος Μαΐου. Επειτα βρίσκουμε τις δύο γνωστότερες – με επώνυμο παρακαλώ: βερίκοκα Μπεμπέκου και Διαμαντοπούλου. Τα πρώτα είναι μεσαίου μεγέθους, έχουν ανοιχτό κίτρινο χρώμα, είναι στιλπνά, μετρίως γλυκά, αλλά πολύ αρωματικά, ενώ τα δεύτερα, που συγκομίζονται περίπου το δεύτερο δεκαπενθήμερο του Ιουνίου, είναι μικρούτσικα, έχουν μέσο βάρος περίπου 35 γρ. και είναι πολύ γλυκά και μυρωδάτα. Λέγεται πως είναι η νοστιμότερη ποικιλία στον κόσμο· δυστυχώς όμως, επειδή είναι αρκετά ντελικάτα, η παραγωγή τους είναι περιορισμένη.
Κατά την αγορά του φρούτου θα πρέπει να ξέρουμε ότι τα πιο σφιχτά βερίκοκα μπορούν να διατηρηθούν επί τέσσερις μέρες σε θερμοκρασία περιβάλλοντος ή το πολύ πέντε έως έξι μέρες στο οικιακό ψυγείο, μέσα σε μια πλαστική σακούλα, την οποία θα έχουμε τρυπήσει. Τα πολύ ώριμα συντηρούνται μόνο δύο έως τρεις μέρες και είναι ιδανικά για μαρμελάδα.
