Το χρώμα του περσινού καλοκαιριού δεν ήταν λαμπερό από τον ήλιο ούτε γαλαζοπράσινο από τη θάλασσα, και η φωνή του δεν ήταν γάργαρη από τα παιδικά γελάκια ή ράθυμη από τον μεσημεριανό ύπνο κάτω από την πυκνή πράσινη σκιά. Είχε γεμίσει μαύρους καπνούς, λυγμούς και δάκρυα.
Είχε αλλάξει για πάντα. Μαζί του άρχισαν να αλλάζουν και οι φωτογραφίες με τις πολύτιμες αναμνήσεις των περισσοτέρων από εμάς: Πιτσιρικάκια σε χωριάτικα σπίτια και εξοχικά, να προστατευόμαστε από την τρυφερή αγκαλιά της γιαγιάς και του παππού, να κλείνουμε ερμητικά το στόμα, για να μη φάμε την επιπλέον μπουκιά –«τη δύναμή μας»–, να ταμπονάρουμε με ιώδιο τα καταγδαρμένα γόνατά μας. Κάποιες ξεθώριασαν, άλλες έγιναν στάχτη και άλλες αρχίσαμε οι ίδιοι να τις αμφισβητούμε. Μέχρι που ετοιμάσαμε το περσινό μας εξώφυλλο: μια γλυκιά ηλικιωμένη κυρία με γαλάζιο καπέλο θαλάσσης, καλόκαρδο χαμόγελο και μια πιατέλα με «μπουλέρια», περίφημο κιμουλιάτικο έδεσμα. Έμοιαζε να καλωσορίζει τα παιδιά και τα εγγόνια της, να τα περιμένει μπροστά στην ξύλινη, βαμμένη με καραβόχρωμα, εξώπορτά της, πανέτοιμη να τα φιλέψει. «Θα πάρουμε το καλοκαίρι μας πίσω», αναφώνησε μόλις είδε τη φωτογραφία ο αρχισυντάκτης μας. Και μέσα από το χαμόγελο της πιο γλυκιάς γιαγιάς θυμηθήκαμε όλες τις γιαγιάδες που μας χάρισαν τις καλύτερες καλοκαιρινές αναμνήσεις μας, αρχίσαμε να κάνουμε ξανά σχέδια για το καλοκαίρι, ξαναφώτισαν τα χρώματα στις φωτογραφίες μας.
Για την ιστορία, η κυρία του εξωφύλλου είναι η κ. Μαρία Ράμφου από την Κίμωλο, παπαδιά, ετών 91, που μέχρι και σήμερα περιμένει με ανυπομονησία να έρθει το καλοκαίρι, για να υποδεχτεί τα παιδιά και τα εγγόνια της, και να μαγειρέψει γι’ αυτά όλα τα καλά, όπως τις παραδοσιακές λαδένιες και τα «μπουλέρια» της φωτογραφίας: Βράζουμε πατάτες, καρότα, κρεμμύδια και φρέσκια ντομάτα σε μπόλικο αλατισμένο νερό και μόλις γίνουν και μαλακώσουν, σπάμε μέσα στη σούπα 3-4 αυγά, ανάλογα με τους συνδαιτυμόνες, και τα βράζουμε ποσέ. Σερβίρουμε σαν σούπα ή στραγγίζουμε τα λαχανικά και τα αυγά σε πιατέλα και τα σερβίρουμε με φρεσκοτριμμένο πιπέρι και ελαιόλαδο.
*To άρθρο πρωτοδημοσιεύτηκε στον Γαστρονόμο Αυγούστου, τεύχος 160.
