Για τις πίτες του Μουζίλο αξίζει να πας μέχρι τη Γλυφάδα

Δεν μεσολαβεί πολύς χρόνος από την ώρα που οι πίτες ξεφουρνίζονται, μπαίνουν στην προθήκη του Μουζίλο και έπειτα εξαφανίζονται. Μόνο λίγο προλαβαίνουν να μείνουν στον πάγκο. «Μέχρι να ξεθυμώσουν τα τυριά, όπως λένε και στο χωριό μου» εξηγεί ο Στέφανος Βασιλόπουλος που έχει δώσει στο μαγαζί το όνομα του τόπου καταγωγής του –ένα χωριό ελάχιστων κατοίκων στα 860 μέτρα υψόμετρο, κοντά στο Καρπενήσι. Στο φύλλο που ανοίγει κάθε πρωί βάζει μπόλικο αγουρέλαιο από την Κυλλήνη. Και όταν το τοποθετεί στο ταψί το «τσαλακώνει» σε διάφορα σημεία δημιουργώντας όλες αυτές τις χαρακτηριστικές πτυχώσεις που το κάνουν να κριτσανίζει δυνατά. Ούτε πολύ χοντρό, αλλά ούτε και λεπτό, με ωραία γεύση λαδιού που όμως δεν αφήνει καθόλου βαριά αίσθηση, το τραγανό φύλλο τυλίγει διάφορες γεμίσεις: από καρπενησιώτικα τυριά μέχρι χορταρικά, ακόμα και φιλέτο προβατίνας.

Προτείνω να ξεκινήσετε από το χιτ του μαγαζιού, τη «μουζιλιώτικη» τυρόπιτα που, εκτός από φέτα, περιλαμβάνει το κατσικίσιο τυρί και το κατίκι που παράγει η οικογένεια Κουτρουμάνου στην Παλαιοκατούνα Ευρυτανίας. Η χορτόπιτα με καυκαλήθρες, μυρώνια και βατικιώτικο κρεμμύδι είναι απολαυστική. Για την κοτόπιτα ο Στέφανος ετοιμάζει ένα δικό του, ζουμερό «μαγειρευτό» με κοτόπουλο και μανιτάρια Δίρφυς. Κάνει επίσης γραβιερόπιτα με προσούτο του Στρεμμένου (και αυτό από το Καρπενήσι), τσουκνιδόπιτα (στην εποχή της) και μια πίτα με ριγανάτο κολοκυθάκι, όλο γλύκα. Ανάλογα με την εποχή και την όρεξη της ημέρας ο ίδιος ετοιμάζει και πίτες πέρα από το καθιερωμένο του συνταγολόγιο. Δεν τις έχω πετύχει ακόμα αλλά πολύ θα ήθελα να δοκιμάσω τη γραβιερόπιτα με προβατίνα, την τυρόπιτα-κοντοσούβλι (!) και τη δική του εκδοχή στον μουσακά με χωριάτικο φύλλο, μελιτζάνα, ντομάτα, πατάτα και ελαφριά, τυρένια μπεσαμέλ.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣΠαραδοσιακές πίτες: 3 θρυλικές συνταγές από την Ήπειρο Το Μουζίλο ανοίγει νωρίς το πρωί αλλά η μέρα του Στέφανου ξεκινάει ακόμα νωρίτερα, αφού εκτός από τα ζυμώματα και το άνοιγμα του φύλλου προτιμά να ψωνίζει ο ίδιος τις περισσότερες από τις πρώτες ύλες. Για τα μυρωδικά και κάποια από τα μποστανικά του, για παράδειγμα, έχει τον δικό του παραγωγό στην Παιανία. Οι ντομάτες έρχονται από μικροπαραγωγό της Ιεράπετρας, τα κρέατα τα προμηθεύεται από το γειτονικό κρεοπωλείο του Λαγουδάκη.

Πέρα από τις πίτες που πωλούνται στο κατάστημα με το κομμάτι, ο ίδιος ετοιμάζει καθημερινά (κατόπιν παραγγελίας) και ολόκληρες πίτες που μπορεί να ψήσει κανείς μόνος του στο σπίτι, ακολουθώντας τις αναλυτικές οδηγίες που δίνει. Αν φτάσετε μέχρι τη Γλυφάδα μην ξεχάσετε να δοκιμάσετε και τη γαλατόπιτα του Μουζίλο. Εκείνη δεν έχει φύλλο αλλά παρασκευάζεται με κατσικίσιο βιολογικό γάλα, αυγά ελευθέρας βοσκής και μια ιδέα από φυσική βανίλια.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣΠαραδοσιακές πίτες: Στη Θεσσαλία μαθαίνουμε την τέχνη του πλαστού