Quem Mostrava esse caminho longe?
Sodade sodade
Sodade dessa minha terra, São Nicolau…
H φωνή της Σεζάρια Έβορα, της ξυπόλητης τραγουδίστριας από το Πράσινο Ακρωτήρι, έρχεται να δέσει με τη μελαγχολία ενός κυριακάτικου απογεύματος στ’ Αμπέλια. Η λέξη sodade στα κρεόλικα της Πράσινης Ακτής προέρχεται από την πορτογαλική saudade που ανήκει στις αμετάφραστες λέξεις των λαών. Νοσταλγία, πόθος, λαχτάρα, λύπη για κάτι που χάθηκε, για κάτι που ίσως δεν υπήρξε ποτέ. «Quem mostrava esse caminho longe?» «Ποιος σας έδειξε το μακρινό μονοπάτι;» τραγουδάει η Έβορα περιγράφοντας τη νοσταλγία που βίωναν οι μετανάστες συμπατριώτες της.
Κοιτάζω γύρω τους φίλους. Τυλιγμένοι στον εαυτό τους, αναπολούν μέσα σε μια περιρρέουσα θλίψη και νοσταλγία.
Θα φτιάξω saudade αποφάσισα. Κι ανέσυρα από τη μνήμη μου τη συνταγή ενός παράξενου, αλλά απολαυστικού κοκτέιλ που μου είχε μάθει μια πορτογαλέζα φιλη πριν από χρόνια. Σε ένα μεγάλο ποτήρι του κόκκινου κρασιού βάζουμε 4 cl κόκκινο κρασί. Εγώ είχα ένα Αγιωργίτικο δεξαμενής το Κόκκινο σε Μαύρο του Μητραβέλα, ωραία δροσερεμένο στο ψυγείο. Προσθέτουμε άλλα 4 cl χυμό κερασιού (απ’ αυτούς που κυκλοφορούν στα χάρτινα κουτιά στα ψυγεία με τους χυμούς) και συμπληρώνουμε με μπίρα, μία γλυκιά ale μπίρα. Στο ψυγείο καλά παγωμένη είχα μία pale ale La Trappe, Tripel γλυκόπικρη και φρουτώδη. Το μυστικό βρίσκεται στα κρύα ποτά γιατί δεν ταιριάζει πάγος. Η γεύση του saudade είναι ιδιόρρυθμη, πρωτότυπη και πρέπει να πω πως λειτούργησε «θεραπευτικά» στην παρέα καθώς έδωσε αφορμή για συζήτηση σχετικά με τις αμετάφραστες λέξεις. Πήραν φωτιά τα κινητά και βρέθηκε ότι οι ρίζες της λέξης saudade πάνε πίσω στον 15ο αιώνα στην Πορτογαλία και το λατινικό solitates –μοναξιά–, αλλά με τόσες επιπλέον συναισθηματικές προσθήκες θεωρείται μία από τις πλέον δύσκολες λέξεις να μεταφραστούν παγκοσμίως. Ψάχνοντας όμως ανακαλύψαμε και μια άλλη συνταγή με το όνομα saudade στο πολύ ενδιαφέρον Thirsty camel cocktails. Πρόκειται στην ουσία για ένα πειραγμένο βοτκατίνι στο οποίο προστίθενται υλικά που έχουν σχέση με τη saudade: μέντα που συμβολίζει την πίστη και τα θερμά συναισθήματα, δενδρολίβανο ως σύμβολο αναμνήσεων αγάπης, λεβάντα για αφοσίωση και ευλάβεια και λεμόνι γιατί πάντα οι ερωτευμένοι αναφέρονται σ’ αυτό.
Παίρνουμε ένα σέικερ λοιπόν και μετράμε:
45 ml vodka, 20ml dry vermouth, 7ml λικέρ μέντας, 7 ml σιρόπι δενδρολίβανου, 7 ml bitter λεβάντας και λεμονιού. Προσθέτουμε άφθονα παγάκια και ανακατεύουμε –δεν χτυπάμε!– πολύ καλά μέχρι να παγώσει. Σουρώνουμε σε ποτήρια του μαρτίνι και σερβίρουμε. Υπέροχο, βοτανικό, με μακριά επίγευση γιατί η αγάπη δεν ξεχνιέται, υπάρχει πάντα. Saudade…saudade…
