Στους πρόποδες του Κίσσαβου, η Αύρα Πανουσοπούλου κλείνει σε βαζάκια αυθεντικές και άκρως ελληνικές γεύσεις, που περνάνε με επιτυχία και τα σύνορα.
Σε ένα διώροφο στην είσοδο του χωριού Αγιά «μετακόμισε» το 2002 τη ζωή της η Αύρα Πανουσοπούλου. Στο ισόγειο βρίσκεται το εργαστήριο με το μικρό γραφείο και επάνω το σπίτι. Κάθε πρωί αρχίζει τη δουλειά γύρω στις 7.30 π.μ. και τελειώνει κατά τις 3.00 μ.μ. Λίγο νωρίτερα καταφθάνουν οι τρεις γυναίκες που τη βοηθούν, για να ξεκινήσουν την προετοιμασία των υλικών και της κουζίνας. Εδώ δεν βλέπεις κανένα επαγγελματικό καζάνι, μόνο μεγάλες κατσαρόλες, «για να μη χαθούν οι σπιτικές δοσολογίες που δίνουν όλη τη νοστιμιά».
Από τους πάγκους του εργαστηρίου περνάνε περίπου 200 πρώτες ύλες που συνδυάζονται σε 150 γλυκές ή αλμυρές γεύσεις, όπως γλυκά του κουταλιού, μαρμελάδες, σάλτσες κ.ά. Οι περισσότερες κλείνονται σε βαζάκια (περίπου 40.000 το χρόνο), κάποιες όμως πωλούνται χύμα, όπως οι λαχανοντολμάδες. Τα δαμάσκηνα, τα μήλα, τα κεράσια και τα βύσσινα είναι από την περιοχή, τα κηπευτικά από το Πολυδένδρι, τα κάστανα, τα καρύδια και το μέλι από τη γειτονική Ανατολή, οι φράουλες από την Κατερίνη, τα πορτοκάλια από την Πελοπόννησο, το λάδι ειδικά από τη Λακωνία, τα μανιτάρια από τα Γρεβενά, οι λιαστές ντομάτες από την Ξάνθη. Τα προϊόντα φτάνουν μέχρι τη Σουηδία. Ανάμεσά τους υπάρχουν και «δύσκολες» εμπορικά γεύσεις όπως τα τσιτσίραβλα τουρσί και οι τρυφερές κορφές της άγριας φυστικιάς.
