Το τραπέζι μεγάλο και ανοιχτό για να χωρέσει την οικογένεια, συγγενείς και φίλους. Το κλαδί ελιάς στολίζει την πόρτα ως σύμβολο ευφορίας και το καράβι, στολισμένο με φωτάκια, τιμά τη θάλασσα και τη ναυτιλία μας. Χριστόψωμα, κρεμμύδια γεμιστά, πιτάκια με τυρί, αλλά και κατσίκι ή κόκορας, τα γιορτινά εδέσματα.
Με αυτά τα υλικά συνθέσαμε ένα μενού αριστοκρατικό όμως με υλικά ταπεινά, εύκολα και σχετικά φθηνά, χωρίς εξτραβαγκάντζες.
Τα σουγάνια, οι μυτιληνιοί κρεμμυδοντολμάδες απαραίτητοι, συμβολίζουν τα σπάργανα του Χριστού. Η νοστιμιά τους μπορεί να μονοπωλήσει το ενδιαφέρον. Τα κλασικά πιτάκια με τυρί μεταμορφώνονται σε τάρτα με χιώτικο μαστέλο, αρωματισμένη γιορτινά με λίγο ξύσμα μανταρινιού. Μην το φοβηθείτε, είναι μούρλια.
Μια σαλάτα με ψητά πράσα, πορτοκάλια και ελιές θα γεφυρώσει τα πρώτα με τα κύρια. Εδώ πρέπει να διαλέξετε, εκτός και αν έχετε χρόνο και διάθεση να φτιάξετε και τα δύο κρεατικά και να μεταφέρετε το δίλημμα στους καλεσμένους σας: Κόκορας ψητός φασκιωμένος σε φύλλα νεραντζιάς (μα τι αρώματα, τι γουστόζικο πιάτο!) ή ρολό κατσικάκι γεμιστό με ξινομυζήθρα, συκωτάκια, πελτέ και μυρωδικά, μια απίθανη λιχουδιά που έλκει την καταγωγή της από τη Σίκινο.
Τι πίνουμε με το αιγαιοπελαγίτικο μενού
Βάζουμε στα ποτήρια μας κρασιά με αιγαιοπελαγίτικη αύρα. Το χιώτικο μαστέλο θα συνταίριαζε υπέροχα με ένα Μοσχάτο ή ένα Σαββατιανό. Ο κόκορας με τα νεράντζια θα ισορροπήσει με ένα Αηδάνι από τη Θήρα και το γεμιστό κατσικάκι της Σικίνου θα χαιρόταν ιδιαίτερα εάν το ταιριάζατε με ένα ερυθρωπό κρασί, πχ με ένα ωραίο Μαυροτράγανο.
