Το πόσο καυτερό θα κάνουμε το λάχανο αυτό εξαρτάται από τις αντοχές και τα γούστα μας. Η Senait έκανε το λάχανο απίθανα πικάντικο, ωστόσο η κάψα μετριαζόταν αισθητά από το φύλλο injera, πάνω στο οποίο παραδοσιακά σερβίρεται το alchea. Είναι από τα εύκολα και γρήγορα μαγειρευτά πιάτα που συνηθίζονται σε χώρες όπως η Αιθιοπία και η Ερυθραία, ικανά να χορτάσουν πολλά στόματα, κι ένας ωραίος τρόπος να αξιοποιήσουν εποχικά και τοπικά υλικά. Τούτο το φαγητό είναι πολυμορφικό: μπορούμε να το ετοιμάσουμε απλό όπως το έφτιαξε η Senait ή, όπως μας πρότεινε, στα μισά του μαγειρέματος να ρίξουμε μπόλικο νερό και, όταν πάρει βράση, να προσθέσουμε 2 φλιτζάνια κόκκινες φακές και φυσικά ακόμη περισσότερες καυτερές πιπεριές και κουρκουμά. Γίνεται έτσι ακόμα πιο χορταστικό. Αν ψιλοκόψουμε το λάχανο, το φαγητό γίνεται εύκολα γέμιση για πιτάκια σαμπούσας, που συνηθίζονται πολύ στην κουζίνα της Ανατολικής Αφρικής.
