«Όσες φλιτζάνες γάλα βάλουμε, τόσα αυγά και τόσες κουταλιές της σούπας σιμιγδάλι και ζάχαρη θα χρησιμοποιήσουμε. Στο γάλα που βράζει προσθέτουμε τα χτυπημένα κροκάδια με τη ζάχαρη και τα ασπράδια τα προσθέτουμε χτυπημένα σε μαρέγκα», λέει ο Σπύρος. «Γαλόπιτα έφτιαχναν τακτικά, αλλά κυρίως με τα πρώτα γάλατα των αιγοπροβάτων, που ήταν πλούσια σε λιπαρά, και με τα αυγά που έδιναν οι κότες από την άνοιξη και μετά. Καμιά φορά η γιαγιά έβαζε μέσα και σταφίδες». Πρόκειται για μια απαλή, βρεφική κρέμα κατσαρόλας με τρυφερή γεύση και υφή, η οποία στη συνέχεια ψήνεται στον φούρνο. Αυτή είναι η περίφημη γαλόπιτα ή γαλατόπιτα που φτιάχνουν σε όλη την Πελοπόννησο, αλλού με φύλλο κι αλλού χωρίς. Διαβολική η έμπνευση του Χριστόφορου Πέσκια να καλύψει τη γαλατόπιτα με μια χρυσαφένια στρώση από το λαχταριστό dulce de leche της Λατινικής Αμερικής, ήτοι καραμελωμένο ζαχαρούχο γάλα.
