«Παλιά το έφτιαχναν με βούτυρο γάλακτος, τους φαινόταν άλλωστε αδιανόητο να βάλουν λάδι σε κέικ ή σε γλυκό. Η γεύση του ήταν πιο βαριά, αλλά ήταν πιο μυρωδάτο και με ένα κομματάκι χόρταινες. Η γιαγιά μου μαγείρευε σχεδόν αποκλειστικά με βούτυρο, όπως είχε μάθει στην Ανατολή. Και εκεί είχαν βούτυρο από πρόβατα καραμάνικα, το οποίο είχε πυκνή γεύση και πολλά λιπαρά. Η μαμά μου άρχισε να χρησιμοποιεί λιγότερο βούτυρο και έβαζε λάδι, όχι σε όλα. Εγώ αργότερα περιόρισα το βούτυρο ακόμα περισσότερο στη δική μου κουζίνα. Πλέον το ραβανί το φτιάχνω με λάδι, για να είναι πιο ελαφρύ». Μας λέει η Θέμις Παπαδοπούλου, έφορος των μουσείων της Εστίας Νέας Σμύρνης.
