Ρεβιθάδα φούρνου, σπανακόρυζο, κουνουπίδι γιαχνί, χόρτα με λεμόνι και ελαιόλαδο, φάβα με κάππαρη και μαϊντανό, ούζο αλλά και τσάι του βουνού. Αυτά είναι μερικά απ’ όσα προσφέρει η Mina Stone στο εστιατόριό της, που βρίσκεται μέσα στο νεοϋορκέζικο μουσείο σύγχρονης τέχνης MoMA PS1. Προτού όμως ανοίξει το Mina’s, η Ελληνοαμερικανίδα αυτοδίδακτη σεφ είχε καταφέρει να γίνει αγαπημένη μαγείρισσα πολλών καλλιτεχνών της πόλης, ετοιμάζοντας σπιτικά γεύματα στο στούντιο του εικαστικού Urs Fischer και στην γκαλερί του γνωστού εμπόρου τέχνης Gavin Brown, μεταξύ άλλων. Το βιβλίο της Cooking for Artists κυκλοφόρησε το 2015, ενώ τον περασμένο Σεπτέμβριο παρουσίασε το δεύτερο βιβλίο της με τίτλο Lemon, Love & Olive Oil.
«Λεμόνι, Αγάπη και Ελαιόλαδο. Ακούγεται σαν να έγραψα τη δική μου ελληνική σαπουνόπερα. Τη Λάμψη μου», αστειεύεται η Mina (Ασημίνα) μιλώντας για τη νέα έκδοση, μια συλλογή με περισσότερες από 80 απλές μεσογειακές συνταγές και τις ιστορίες που τις ενέπνευσαν.
Η ίδια περιγράφει την ενασχόλησή της με τη μαγειρική σαν ένα «ευτυχές ατύχημα». Γεννημένη στο Κλίβελαντ του Οχάιο από Πειραιώτισσα μαμά και Αμερικανό πατέρα, μεγάλωσε περνώντας τους χειμώνες στις ΗΠΑ και τα καλοκαίρια στην Ελλάδα, συχνά χαζεύοντας τη γιαγιά της στην κουζίνα. Σπούδασε σχέδιο μόδας στο Pratt, έβγαλε σειρά ρούχων με το όνομά της και, για να συμπληρώσει το εισόδημά της, ξεκίνησε να αναλαμβάνει το κέτερινγκ εκδηλώσεων σε καταστήματα που φιλοξενούσαν τα ρούχα της. Και επειδή μιλάμε για τη Νέα Υόρκη, το ένα έφερε το άλλο και η Mina δέχτηκε σχεδόν από το πουθενά πρόταση να μαγειρέψει για σαράντα άτομα στην γκαλερί του Gavin Brown. Παρά τον αρχικό πανικό, το έκανε. Ήταν και οι Blondie εκεί.
|
|
|
«Εκείνη η βραδιά μού άλλαξε τη ζωή. Την επαγγελματική τουλάχιστον. Εμφανίστηκε για πρώτη φορά μπροστά στα μάτια μου μια ευκαιρία που δεν ήξερα ότι υπήρχε. Είδα ότι θα μπορούσα να μαγειρεύω σε ένα περιβάλλον τόσο διαφορετικό, εύθυμο, χαοτικό και διασκεδαστικό. Και ένιωσα να μου βγαίνει εύκολα και φυσικά», λέει η ίδια. Σύντομα άρχισε να μαγειρεύει τακτικά για την γκαλερί. Φρέσκα λαχανικά, οσπριάδες, κάποιο πιάτο με σιγομαγειρεμένο κρέας − τέτοιου είδους απλό και θρεπτικό φαγητό έφτιαχνε συνήθως. Το ανεπιτήδευτο στιλ της εντυπωσίασε τον σύγχρονο Ελβετό εικαστικό Urs Fischer, ο οποίος της ζήτησε να γίνει resident μαγείρισσα στο στούντιό του στο Μπρούκλιν, ταΐζοντας τρεις φορές την εβδομάδα καλλιτέχνες, προσωπικό και καλεσμένους. «Έχει μια παραπάνω ελευθερία το να μαγειρεύεις για καλλιτέχνες. Αντί να σου ζητάνε συγκεκριμένα πιάτα, σε αφήνουν να κάνεις ό,τι σε εμπνέει. Τείνουν να σε αντιμετωπίζουν και εσένα σαν καλλιτέχνη − να εκτιμούν αυτό που κάνεις και να σου δίνουν χώρο για εξερεύνηση», σημειώνει μιλώντας για το ιδιαίτερο πόστο που κράτησε για χρόνια και τελικά αποτύπωσε σε ένα βιβλίο παρέα με τον Urs Fischer (Cooking for Artists). Εκείνη την περίοδο, η ίδια αποφάσισε να παρατήσει τη μόδα και να εστιάσει αποκλειστικά στο φαγητό.
«Ήθελα οπωσδήποτε να έχω και φραπέ!»
Στο τέλος του ’19, οι υπεύθυνοι του MoMA PS1 της πρότειναν να αναλάβει το ολοήμερο καφέ του μουσείου και κάπως έτσι στήθηκε το Mina’s. «Βρίσκεται μέσα σε έναν τεράστιο χώρο, αφιερωμένο στη σύγχρονη τέχνη, οπότε υπήρχαν συγκεκριμένα πράγματα που έπρεπε να λάβουμε υπόψη σχεδιάζοντάς το. Θέλαμε να δημιουργήσουμε έναν ήρεμο, απλό χώρο, με μενού άμεσο και καθησυχαστικό. Όταν έχεις περάσει από μια ενδιαφέρουσα έκθεση που σε έχει βάλει σε σκέψεις, θεωρώ πως, φτάνοντας στο καφέ, θέλεις να βρεις ένα μέρος για αποσυμπίεση, κάπου όπου να μπορείς να επεξεργαστείς όσα είδες. Γι’ αυτό και προσπαθήσαμε να προσφέρουμε απλό, ευχάριστο, νόστιμο φαγητό, το οποίο εκφράζει τόσο την ελληνική όσο και τη νεοϋορκέζικη πλευρά μου», αναφέρει. Εκτός από ελληνικά trademarks, σαν τη σπανακόπιτα και τη χωριάτικη, το ενδιαφέρον με τη Mina Stone είναι ότι συχνά, ανεξαρτήτως του πόσο γκλαμουράτη ή όχι είναι η περίσταση, επιλεγεί να μαγειρέψει σπιτικές συνταγές, σούπες με φακή, φασολάδες, πιάτα που λείπουν ακόμα και από τα μενού των περισσότερων αθηναϊκών εστιατορίων σήμερα. Στον τωρινό κατάλογο του Mina’s, που αλλάζει ανάλογα με την εποχή, προτείνει σύγχρονα πιάτα γεμάτα φρεσκάδα, φαγητά με μεσογειακές επιρροές αλλά και εντελώς ελληνικά μεζεδάκια – από γαύρο με λεμόνι μέχρι χωριάτικα λουκάνικα με πράσο και πορτοκάλι. Στα ποτήρια: φυσικά ελληνικά κρασιά, κοκτέιλ ή ούζο. «Ήθελα οπωσδήποτε να έχω και φραπέ!» λέει η Mina, καμαρώνοντας για τους επισκέπτες που ενθουσιάζονται όταν βρίσκουν το ρόφημα στον κατάλογο.
|
|
|
Μια γεύση από την κουζίνα της Mina Stone μπορεί να πάρει κανείς και στο τελευταίο της βιβλίο. Στο Lemon, Love & Olive Oil που κυκλοφόρησε τον Σεπτέμβριο, εκτός από φαγητά με μπόλικο λεμόνι και ελαιόλαδο, η ίδια προτείνει μια χαλαρή, εφευρετική προσέγγιση στη μαγειρική. «Δεν πειράζει αν δεν έχεις όλα τα σωστά υλικά. Είναι εντάξει να μην έχεις τα πάντα από εξοπλισμό. Η γιαγιά μου έφτιαχνε κάθε καλοκαίρι το ωραιότερο φαγητό του κόσμου και δεν είχε παρά ένα μικρό φουρνάκι στη κουζίνα της. Από εκείνη έμαθα να μαγειρεύω. Μου έμαθε ότι το φαγητό μπορεί να είναι νόστιμο χωρίς να είναι περίπλοκο. Ήταν πάντα πολύ δημιουργική και μαγείρευε συνέχεια. Νομίζω ότι την απελευθέρωνε και της έδινε αυτοπεποίθηση. Μου λείπουν οι διαδρομές που κάναμε παρέα τα πρωινά, από το σπίτι της στην Αίγινα μέχρι τη χώρα. Στην ψαραγορά έκανε παζάρια με τους πωλητές για να ρίξουν τις τιμές. Από την άλλη, μου έχει μείνει μια φράση που πετούσε συνέχεια και με έκανε πάντα να γελάω: «Είκοσι ευρώ δεν θα σε σώσουν». Το έλεγε όταν τελικά πλήρωνε κάτι παραπάνω για να αγοράσει τα καλύτερα υλικά. Νομίζω το έλεγε και για να παρηγορηθεί αλλά και επειδή το πίστευε πραγματικά», λέει η Mina τηρώντας μέχρι σήμερα τη συμβουλή της.
Το νέο βιβλίο της Mina Stone «Lemon, Love & Olive Oil» κυκλοφορεί από την Harper Wave.
