Τη δεκαετία του ’80, οι μανάδες μας ανακάλυψαν το αερόμπικ, χάρη στα βίντεο της Τζέιν Φόντα. Στο διάλειμμα έστυβαν τον ξινόπικρο αυτό καρπό κι έπιναν μετά μανίας. Το αγαπημένο φρούτο των Αμερικανών «health junkies» είχε έρθει στη χώρα μας για να μείνει.
Οι περισσότεροι το έχουμε συνδέσει με δίαιτα και το απεχθανόμαστε. Πόσο ζουμί να πιεις όταν το στομάχι γουργουρίζει από την πείνα; Ασε που και η γεύση του δεν βοηθάει. Είναι ξινό, όπως όλα τα εσπεριδοειδή, αλλά, πριν προλάβεις να αισθανθείς τη δροσιά του, σε προλαβαίνει η πικράδα του. Αν ξεπεράσουμε αυτήν τη δυσκολία, θα αποζημιωθούμε αδρά, αφού το γκρέιπφρουτ είναι πλούσιο σε βιταμίνες Α, Β, C και, επιπλέον, περιέχει μια ουσία, την πηκτίνη, που φημίζεται για τη λιποδιαλυτική δράση της. Ακόμη, βοηθά στην ανακούφιση από το πεπτικό έλκος, τη μείωση της χοληστερίνης και την ενίσχυση του οργανισμού ενάντια στην αρτηριοσκλήρυνση. Μια κανονική βόμβα υγείας, με άλλα λόγια. Κρύβει όμως και κινδύνους η αλόγιστη κατανάλωσή του, κι αυτό γιατί το γκρέιπφρουτ επηρεάζει τον τρόπο απορρόφησης πολλών φαρμάκων από τον οργανισμό. Αν ακολουθείτε κάποια φαρμακευτική αγωγή, συμβουλευτείτε πρώτα τον γιατρό σας.
Όπως και τόσες άλλες υγιεινές συνήθειες και πρακτικές (βλ. γιόγκα, πιλάτες, δίαιτα Ατκινς), έτσι κι αυτή μας έχει έρθει από την Αμερική, τη χώρα με τους περισσότερους παχύσαρκους αλλά και τους περισσότερους μανιακούς περί της υγιεινής διατροφής. Διόλου τυχαίο το ότι το 41% της παγκόσμιας παραγωγής γκρέιπφρουτ κατέχουν οι ΗΠΑ. Ακολουθούν η Κίνα, η Νότια Αφρική, το Μεξικό, το Ισραήλ, η Ισπανία, η Αυστραλία και η Αργεντινή. Στη χώρα μας βρίσκουμε μικρές καλλιεργούμενες εκτάσεις στην Πελοπόννησο, την Αρτα, τα Χανιά και την Αιτωλοακαρνανία. Πρόκειται κυρίως για τις έγχρωμες ποικιλίες Red Blush και Star Ruby, και κάποιες άσπερμες λευκόσαρκες, όπως η March Seedless. Τα ελληνικά γκρέιπφρουτ τα βρίσκουμε στην αγορά από τα τέλη Οκτωβρίου έως και τον Απρίλιο, ενώ τους υπόλοιπους μήνες η αγορά τροφοδοτείται από εισαγόμενα.
Σε γενικές γραμμές, θεωρούνται επιβαρυμένη καλλιέργεια όσον αφορά τους ψεκασμούς με φυτοφάρμακα. Ιδίως τα εισαγόμενα τις περισσότερες φορές είναι και «κερωμένα», δηλαδή μετά τη συγκομιδή έχουν απολυμανθεί με μυκητοκτόνα και επικαλύπτονται εξωτερικά με παραφίνη, για να μεγιστοποιηθεί ο χρόνος συντήρησής τους. Η ασφαλέστερη λύση, λοιπόν, είναι να αγοράζουμε βιολογικά.
