Τα τυριά των Κυκλάδων

Ανδρος

Βολάκι: Πρεσβευτής της τυροκομικής παράδοσης της Ανδρου, το φρέσκο ή ημίχλωρο βολάκι έχει τριφτή, πλούσια υφή, που κολλάει στον ουρανίσκο. Παράγεται κυρίως από αγελαδινό γάλα, είναι λευκό, συμπαγές, με τρυφερή γεύση και βοτανικότητα που καθρεφτίζει τα εύφορα βοσκοτόπια του νησιού.  

Σύρος 

Σαν Μιχάλη ΠΟΠ Σύρος: Κόσμημα για τις Κυκλάδες το αγελαδινό τυρί, μέχρι και 12μηνης παλαίωσης. Πικάντικο και περίπλοκο γευστικά, ισορροπεί την αρμυρή γεύση με την απαλή του γλύκα. Η κοκκώδης υφή του θυμίζει παρμεζάνα. 

Τήνος 

Καρίκι: Το… μπλε τυρί της Τήνου δεν έπαψε ποτέ να παράγεται από λίγους μερακλήδες τυροκόμους. Ανάλογα με το βαθμό ωρίμασης, θυμίζει ροκφόρ ή στίλτον και είναι συνώνυμο της κούφιας, ξερής κολοκύθας, μέσα στην οποία ωριμάζει από 40 ημέρες μέχρι και 7 μήνες.  

Τηνιακό τυράκι: Συμπυκνωμένης νοστιμιάς παραδοσιακό τυρί σε σχήμα αχλαδιού. Φτιάχνεται συνήθως από γάλα αγελαδινό ή αιγοπρόβειο. Η φρέσκια εκδοχή, μαλακιά και βελουδένια, λιώνει στο στόμα. Βοτανικό, με ασυναγώνιστη ισορροπία γλύκας, αρμύρας και οξύτητας, συγγενής με το ανδριώτικο βολάκι. 

 Γραβιέρα: Παράγεται από αγελαδινό γάλα και είναι χαρακτηριστικό δείγμα κυκλαδίτικης γραβιέρας, με εξαιρετική ισορροπία πικάντικου, αρμυρού και γλυκού. Αποτελεί την εξέλιξη του παλιού βραστού τυριού της Τήνου και όταν ωριμάζει για περισσότερο από 8μήνες, αποκτά εντυπωσιακή πολυπλοκότητα που θυμίζει παρμεζάνα.

 Στην Ενωση Γεωργικών Συνεταιρισμών Τήνου, Λεωφ. Μεγαλόχαρης 22, Χώρα, 22830-23.289. Τυροκομείο San Lorenzo, Κέχρος, 22830-41.549

Μύκονος 

Κοπανιστή ΠΟΠ Κυκλάδες: Στη Μύκονο συναντάμε την εκλεκτότερη και πιο αυθεντική εκδοχή. Σχεδόν αλειφώδης, πικάντικη και αψιά. Με γεύση που μουδιάζει τον ουρανίσκο και τσούζει στην επίγευση, μεζεκλίκι κορυφαίο. Η οικοτεχνικής παραγωγής κοπανιστή είναι συνήθως πρόβεια, αλλά του τυροκομείου είναι αγελαδινή.  

Σίφνος 

Γυλωμένη μανούρα: Από τα πιο ονομαστά τυριά των Κυκλάδων, με σπιρτάδα και δυνατή γεύση. Πρόκειται για ημίσκληρο αιγοπρόβειο τυρί που ωριμάζει μέσα σε οινολάσπες και αποκτά πιπεράτη, «ψημένη» γεύση, με έντονα χαρακτηριστικά κρασιού και μαύρη κόρα που τρώγεται. 

Μήλος 

Ξερό τυρί κεφαλίσιο: Πικάντικο και χρυσαφένιο γίδινο κεφαλοτύρι λαδιού, που ωριμάζει σε κλαδιά θρούμπης από 4 μέχρι και 16 μήνες. Παραδοσιακά ωριμάζει σε υπόσκαφες σπηλιές του νησιού. Ανά δύο ημέρες αλείφεται με μούργα λαδιού. Επιτραπέζιο τυρί, αλλά και για τρίψιμο στα μακαρόνια.  

Πάρος 

Λαδοτύρι Πάρου: Από το κεφαλάκι Πάρου (αγελαδινό κεφαλοτύρι που ωριμάζει για περίπου δύο μήνες) παράγεται το λαδοτύρι. Παραμένει για μερικούς μήνες στο ελαιόλαδο και αποκτά πιο σύνθετη γεύση. Μεζές σπουδαίος!  

Νάξος 

Αρσενικό: Αξεπέραστη ένταση σε ένα από τα κορυφαία τυριά του αρχιπελάγους. Αδρό σαν τον τόπο του, είναι κεφαλοτύρι από πρόβειο γάλα ή και μείγμα με αγελαδινό. Μεγάλης ωρίμασης -τουλάχιστον 4 μηνών-, με γευστικό βάθος και ατελείωτη επίγευση. 

 Γραβιέρα ΠΟΠ Νάξος: Η ναξιώτικη γραβιέρα ξεχωρίζει, καθώς στην παραγωγή της το αγελαδινό γάλα υπερισχύει ή και μονοπωλεί τη σύνθεσή της έναντι του αιγοπρόβειου. Ετσι, είναι γλυκόφαγη και βουτυράτη, με γεμάτη γεύση και αποχρώσεις ξηρών καρπών.  

Ιος

Σκοτύρι: Βελούδινο και κρεμώδες, το νιώτικο σκοτύρι παράγεται από μείγμα αιγοπρόβειου και αγελαδινού γάλακτος. Διαφέρει ωστόσο από άλλα φρέσκα, μαλακά τυριά, γιατί είναι μείγμα μυζήθρας και κεφαλοτυριού, εμπλουτισμένο με πιπέρι και θρούμπι. Πικάντικο, μοσχοβολιστό, με δροσερή ξινάδα.  

Σέριφος 

Τυρί του λάκκου: Σπάνιο τυρί με ιστορία μεγάλη. Μια αιγοπρόβεια κεφαλογραβιέρα που αλείφεται με το κατακάθι του κρασιού, μπαίνει σε πήλινα πιθάρια με ντόπια βότανα, σφραγίζεται και θάβεται σε λάκκο 2,5 μέτρων μέσα στη γη. Ωριμάζει για τουλάχιστον 3 μήνες και αποκτά αψάδα, πιπερίζει, έχει σκληρή και κοκκώδη υφή.