Η νομοθεσία δεν θέτει όριο για την «λήξη» του μελιού. Δεν θέτει καν ημερομηνία λήξεως αλλά απλώς «ανάλωση πριν από» που καθορίζεται από τον κάθε μελισσουργό με βάση το προϊόν του. Ωστόσο, αν διατηρηθεί σε σωστές συνθήκες, το μέλι σπανίως «χαλάει» . Για να το διατηρήσουμε σωστά, το φυλάσσουμε σε ξηρό και δροσερό μέρος, χωρίς φως και έντονες οσμές. Το ζαχαρωμένο μέλι δεν είναι χαλασμένο. Η κρυστάλλωση είναι δείγμα ανεπεξέργαστου προϊόντος. Ειρήσθω εν παρόδω, κρυσταλλώνουν όλα τα μέλια αναλόγως με την θερμοκρασία του περιβάλλοντος αλλά κυρίως τα ανθόμελα.
Αν ζαχαρώσει το μέλι, το «επαναφέρουμε» ως εξής: Βάζουμε το βαζάκι με το μέλι ανοιχτό σε ένα κατσαρολάκι με νερό και το ζεσταίνουμε σε πολύ σιγανή φωτιά. Ανακατεύουμε ασταμάτητα με ένα κουτάλι. Με ένα θερμόμετρο κουζίνας ελέγχουμε τη θερμοκρασία του νερού, η οποία δεν πρέπει να ξεπεράσει τους 40° C (πρέπει στο χέρι μας να το αισθανόμαστε αρκετά ζεστό). Επειδή το μέλι έχει την ιδιότητα να παραμένει ζεστό για αρκετή ώρα, το κρυώνουμε βάζοντας το βάζο σε ένα δοχείο με κρύο νερό και ανακατεύοντας με ένα κουτάλι για να κρυώσει ομοιόμορφα.
