H χρονιά είναι το 1832. Τόπος, η πρωτεύουσα της Αυστρίας, η Βιέννη. Ο αρχικαγκελάριος, διπλωμάτης και πρίγκιπας επί τιμή Κλέμενς φον Μέτερνιχ (ένας διόλου συμπαθής υπερσυντηρητικός ευγενής, φανατικός υποστηρικτής της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και ορκισμένος εχθρός της Ελληνικής Επανάστασης), είναι τρομερά απασχολημένος με τα πολιτικά ζητήματα της εποχής, σε μια Ευρώπη όπου οι ιερές και ανίερες συμμαχίες γεννιούνταν και διαλύονταν εν μια νυκτί. Μία από αυτές τις νύχτες που ο φον Μέτερνιχ δεξιωνόταν υψηλούς καλεσμένους, η τύχη τα έφερε έτσι ώστε ο σεφ του παλατιού αρρώστησε και δεν μπορούσε να ετοιμάσει το πρέπον δείπνο. Ανέλαβε λοιπόν ένας μαθητευόμενος της κουζίνας, ένας δεκαεξάχρονος πιτσιρίκος, που έπρεπε την τελευταία στιγμή να εμπνευστεί και ένα σπουδαίο γλύκισμα για να προσφερθεί στο επίσημο δείπνο, ιδιαίτερα από τη στιγμή που ο στρυφνός Μέτερνιχ λέγεται ότι τον προειδοποίησε με τη φράση: «Ελπίζω να μη με ντροπιάσεις απόψε». Τι να κάνει ο φουκαράς ο νεαρός, έστυψε το μυαλό του και σκαρφίστηκε ένα πλούσιο, πυκνό σοκολατένιο κέικ, του έβαλε και μία στρώση μαρμελάδα βερίκοκο, το κάλυψε με γυαλιστερό γλάσο σοκολάτας και το παρουσίασε στο δείπνο του πρίγκιπα. Το γλυκό ενθουσίασε τους πάντες. Το όνομα του πιτσιρίκου; Franz Sacher. Τα υπόλοιπα, όπως λένε, είναι ιστορία. To γλυκό πήρε το όνομά του, Sachertorte, και έμελλε να γίνει ένα από τα διασημότερα στον κόσμο, εθνικό γλυκό της Αυστρίας, αντικείμενο λατρείας των απανταχού σοκολατομανών αλλά και αφορμή για μεγάλες έριδες.
Βιεννέζικος εμφύλιος
Ο Franz Sacher παρέδωσε τη συνταγή του γλυκού στον γιο του, Eduard, ο οποίος με μερικές μικροαλλαγές την τελειοποίησε. Το 1876, o Eduard άνοιξε το πολυτελές ξενοδοχείο Sacher Hotel στην καρδιά της Βιέννης, όπου άρχισε να σερβίρει το γλύκισμα του πατέρα του. Ακόμη και σήμερα, εδώ παρασκευάζεται και σερβίρεται το Sachertorte με την αυθεντική συνταγή, με το όνομα «Sachertorte» γραμμένο με μια λεπτή, καλλιγραφική γραμμή σοκολάτας στη γλασαρισμένη του επιφάνεια και με τη χαρακτηριστική στρογγυλή σοκολατένια σφραγίδα σε κάθε κομμάτι του. Ακριβώς το ίδιο σερβίρεται και στο δεύτερο Sacher Hotel που άνοιξε λίγο αργότερα στο Σάλτσμπουργκ.
Τo 5άστερo Sacher Hotel υπερηφανεύεται πως μόνο αυτό μπορεί να αναγράφει στο μενού του «αυθεντικό Sachertorte» και, εκτός από το σερβίρισμα με μία γερή δόση άγλυκης σαντιγί, το πουλά και σε κομψά πακέτα διαφόρων μεγεθών, μέσα σε χειροποίητο ξύλινο κουτί με το χαρακτηριστικό περιτύλιγμα σε χρώμα σκουροκόκκινο Βουργουνδίας, στην κονφισερί Sacher, ακριβώς απέναντι από το κτίριο όπου στεγάζεται η Όπερα της Βιέννης, στην οδό Kärntner Straße 38. Η τιμή του; Μόλις 59 ευρώ για το μεγάλο μέγεθος, 52 ευρώ για το μεσαίο και 43 ευρώ το μικρό. Εάν τα απρόσμενα λοκντάουν δεν σας επιτρέπουν να επισκεφτείτε τη Βιέννη τα Χριστούγεννα, μπορείτε να το παραγγείλετε και στο ηλεκτρονικό κατάστημα shop.sacher. com, για να το απολαύσετε σπίτι σας ή να το στείλετε δωράκι σε οποιαδήποτε γωνιά του πλανήτη.
Ωστόσο υπάρχει μια μικρή λεπτομέρεια που ταράζει ελαφρώς το λαμπερό σοκολατένιο γλάσο της ιστορίας μας. Κι αυτό γιατί υπάρχει άλλη μία βιεννέζικη κονφισερί που διατείνεται ότι αυτή φτιάχνει το γνήσιο Sachertorte. Πρόκειται για το ζαχαροπλαστείο Demel (Kohlmarkt 14), στην καρδιά της Βιέννης κι αυτό, με ιστορία από το 1786, οπότε και το άνοιξε ο ζαχαροπλάστης Ludwig Dehne. Εδώ μαθήτευσε ο Eduard Sacher, ο γιος του Franz Sacher, εδώ τελειοποίησε τη συνταγή του πατέρα του και εδώ τη δοκίμασαν πρώτη φορά οι απλοί Βιεννέζοι, καθώς μέχρι τότε το γλυκό σερβιριζόταν αποκλειστικά στα βασιλικά ανάκτορα. Όταν ο Eduard έφυγε από το Demel και άνοιξε το ξενοδοχείο Sacher Hotel, πήρε μαζί του την αυθεντική συνταγή, αλλά μετά τον θάνατό του ο γιος του προκάλεσε μεγάλο μπλέξιμο, δίνοντας μια συνταγή στο Demel που ισχυριζόταν ότι είναι η αυθεντική του παππού Franz και όχι η τελειοποιημένη του πατέρα Eduard. Μύλος…
Ξεκίνησε από τότε ένας πολυετής δικαστικός αγώνας μεταξύ των Οίκων Sacher και Demel για το ποιος κατέχει τη γνήσια συνταγή και ποιος έχει το δικαίωμα να την αναφέρει ως «αυθεντική». Η λύση που δόθηκε τελικά εξωδικαστικά ήταν το μεν Sacher Hotel να αναφέρει το γλυκό ως «αυθεντικό Sachertorte», το δε Demel ως «Sachertorte του Eduard», χωρίς την αναγραφή με σοκολάτα πάνω στο γλάσο και με μια τρίγωνη σοκολατένια σφραγιδούλα σε κάθε κομμάτι, αντί για τη στρογγυλή του Sacher. Ζαλιστήκατε; Κι εμείς.
Τελικά, ποιο είναι το γνήσιο Sachertorte;
Η απάντηση είναι και τα δύο. Η μάχη ανάμεσα στα δύο ιστορικά ζαχαροπλαστεία είναι απλώς ένα καπρίτσιο και τα Sachertorte τους έχουν ελάχιστες διαφορές, που μοιάζουν μάλλον αστείες: εκτός από τη διαφορά στο σχήμα της σφραγιδούλας, στη συνταγή του Sacher Hotel η μαρμελάδα βερίκοκο μπαίνει ανάμεσα σε δύο στρώσεις σοκολατένιο κέικ, ενώ στην εκδοχή του Demel η μαρμελάδα μπαίνει ακριβώς κάτω από το σοκολατένιο γλάσο. Όσοι έχουν δοκιμάσει και τα δύο δεν βρίσκουν διαφορές στη νοστιμιά της συνταγής, ενώ άλλοι, για λόγους που αγνοεί η επιστήμη, είναι φανατικοί της μιας ή της άλλης συνταγής. Εννοείται πως το γλυκό φτιάχνεται παντού πλέον και εκατοντάδες θαυμάσιες συνταγές Sachertorte μπορεί να δοκιμάσει κανείς σχεδόν σε κάθε café και ζαχαροπλαστείο της Βιέννης αλλά και ολόκληρης της Αυστρίας. Παρεμπιπτόντως, το καμάρι των Αυστριακών για το εμβληματικό τους γλυκό είναι τέτοιο ώστε η 5η Δεκεμβρίου έχει καθιερωθεί ως Εθνική Ημέρα του Sachertorte. Να το χαίρονται!
