Το κορίτσι που ψωνίζει με λίστα στο σούπερ μάρκετ είμαι εγώ. Θα με πετύχετε σταματημένη στην άκρη του διαδρόμου στα ΑΒ Βασιλόπουλος, να διπλοτσεκάρω τα κολλυβογράμματα μου με μια προσεκτική ανάγνωση, ότι έχω αγοράσει όλα τα απαραίτητα της λίστας μου, και πως δε θα χρειαστεί να ξοδέψω άλλο χρόνο για να επιστρέψω αναζητώντας τα απαραίτητα υλικά για τα μεσοβδομαδιάτικα μαγειρέματα. Προφανώς και πριν από αυτό είχα αφιερώσει λίγο ακόμα χρόνο για να προγραμματιστώ, να δω τι θα μαγειρέψω μέσα στην εβδομάδα, και να καταγράψω τις ελλείψεις από τα ντουλάπια και το ψυγείο μου. Μη με περάσετε για ψυχαναγκαστική – αν και θέλω εδώ να παραδεχτώ ότι η λίστα είναι γραμμένη ανά κατηγορία προϊόντος και επιπροσθέτως και ανά διάδρομο του σούπερ μάρκετ. Στο σούπερ μάρκετ τηρώ ευλαβικά τη λίστα μου, αλλά είμαι διατεθειμένη να προσαρμοστώ εύκολα και με μεγάλη προθυμία στα της εποχής και τα βρισκούμενα. «Δυστυχώς μας έχει τελειώσει η γραβιέρα Νάξου», δεν πειράζει θα απαντήσω εγώ, βάλτε μου κασέρι Μυτιλήνης. Στα ράφια με τα ζυμαρικά δε βρίσκω κοφτό μακαρονάκι; Δεν τρέχει και τίποτα, θα το αντικαταστήσω με κριθαράκι. Στο μανάβικο έχει τα τελευταία βλίτα του αποκαλόκαιρου; Βεβαίως βάλτε μου ένα κιλό, και θα αφήσω το σπανάκι για όταν είναι η εποχή του.
Σε μια τελευταία μου επίσκεψη στο super market βρήκα ώριμα, γινωμένα σύκα, τα τελευταία της σεζόν και σε πολύ καλή τιμή. «Θα σας πάρω μαζί μου, να περάσουμε τον χειμώνα παρέα» σκέφτηκα και έπιασα 5 κεσεδάκια, τα μύρισα και τα τοποθέτησα προσεκτικά στο καρότσι μου. Στο σπίτι τα έκανα μαρμελάδες με μια πρέζα βανίλια και ένα τσικ κανέλα. Προχθές πέτυχα ώριμα και γλυκά Μπεμπέκου. «Να τα πάρω τώρα, πριν τελειώσουν τα βερίκοκα, και πως θα ζήσω τον υπόλοιπο χρόνο δίχως το μεθυστικό άρωμά τους» ψιθύρισα χαμηλόφωνα, αλλά οι γύρω μου με άκουσαν, και βιάστηκα να γεμίσω σακούλες μην τυχόν και με προλάβουν. Όταν επέστρεψα σπίτι τα έκανα γλυκό κουταλιού με μαύρη ζάχαρη. Τα διατηρητέα είναι η αγαπημένη μου ασχολία. Ωστόσο αφιερώνω τον χρόνο που χρειάζεται για να προετοιμάσω τα φρούτα και τα λαχανικά που θα καταναλώσω και φρέσκα, τα οποία ποτέ μα ποτέ – κανόνας απαράβατος – δεν αγοράζω σε μεγάλες ποσότητες, παρά μόνο προμηθεύομαι όσο νομίζω ότι θα καταναλώσω πριν χαλάσουν. Την καλοκαιρινή αρμύρα λόγου χάρη, που είναι αυστηρά εποχική, τη μαδάω και την καθαρίζω καλά μόλις πάω στο σπίτι, την πλένω και τη στεγνώνω, και ύστερα τη φυλάω τυλιγμένη σε βαμβακερή πετσέτα μέσα στο ψυγείο, για να την προσθέτω απευθείας στις σαλάτες μου. Με τον καιρό διαπίστωσα ότι αφιερώνοντας αυτόν τον λίγο χρόνο προετοιμασίας, κερδίζω σε ευκολία, ταχύτητα και οικονομία. Τα πάντα είναι έτοιμα προς χρήση και κατανάλωση, κάτι που με εξυπηρετεί ειδικά όταν επιστρέφω κουρασμένη από τη δουλειά, και χωρίς καμία διάθεση και αντοχές να ασχοληθώ με το καθάρισμα των χόρτων και των ζαρζαβατικών – κάτι που στο παρελθόν με οδηγούσε σε μεγάλη φύρα, καθώς αρκετές ποσότητες λαχανικών κατέληγαν μαραμένα στον κάδο των αχρήστων. Ποτέ δε μου άρεσε να πετάω τρόφιμα, το θεωρούσα και το θεωρώ απαράδεκτο, και προφανώς δεν είμαι η μόνη, αφού καθιερώθηκε εδώ και μερικά χρόνια ως Διεθνής Ημέρα Ενημέρωσης για την Απώλεια και τη Σπατάλη Φαγητού (International Day of Awareness of Food Loss and Waste) η 29η Σεπτεμβρίου.
 |
 |
Τις τελευταίες μέρες της εβδομάδας, τις έχω χρίσει μέρες ανακύκλωσης. Μεγάλο κεφάλαιο της οικιακής οικονομίας αυτό. Ανοίγω το ψυγείο και σκανάρω με τα μάτια μου όλα τα περισσεύματα. Από τυριά και λαχανικά κάπως πολυκαιρισμένα, μέχρι αυγά κοντινά στην ημερομηνία λήξης τους, μια μισανοιγμένη κρέμα γάλακτος, μισό κεσεδάκι γιαούρτι, το χθεσινό κοκκινιστό μοσχαράκι, οι προχθεσινές μπάμιες. Εκεί επιστρατεύω τη μαγειρική μου δημιουργικότητα, κάτι που απολαμβάνω πολύ. Ομελέτες, πίτες, πίτσες, μακαρονάδες, σάντουιτς και ριζότα, είναι τα πρώτα πρώτα που θα μου έρθουν στο μυαλό ως κατηγορίες για να ενσωματώσω τα προαναφερθέντα περισσεύματα που πασχίζω να γλυτώσω από τον σκουπιδοτενεκέ. Ευκολάκι. Το μοσχαράκι θα το ξεψαχνίσω και θα το τυλίξω σε αραβική πίτα, τις μπάμιες θα τις προσθέσω σε μια ομελέτα με τα ασπράδια που μου έχουν απομείνει από την καρμπονάρα που έφτιαξα μόνο με κρόκους, γιαούρτι και τυριά θα γίνουν πίτα μαζί με ένα μάτσο από διάφορα αρωματικά βότανα που κοντεύουν να μαραθούν, λαχανικά και κρέμα γάλακτος μπαίνουν στις υπηρεσίες ενός καλοχυλωμένου ριζότο. Έχω κάνει επικά φαγητά και μεγαλειώδη γλέντια αξιοποιώντας περισσεύματα, περιορίζοντας έτσι τη σπατάλη τροφίμων, διασκεδάζοντας με τη δημιουργική μαγειρική και συνεισφέροντας σε έναν βιώσιμο τρόπο ζωής.
Αυτήν μου την πεποίθηση ήρθε να ενισχύσει, ένα μήνυμα, που έπεσε στην αντίληψη μου στο κατάστημα ΑΒ, που ψώνιζα, το οποίο μιλούσε για μία «παύση». Να κάνουμε μία παύση για να σκεφτούμε τι πραγματικά χρειαζόμαστε και να μην ψωνίσουμε παραπάνω από όσο καταναλώνουμε. Αυτό είναι σκέφτηκα! Το έψαξα λίγο παραπάνω και είδα και το ανάλογο σποτάκι. Μια κοπέλα (σαν εμένα σκέφτηκα) που παγώνει ο χρόνος μπροστά της για να σκεφτεί καλά αν χρειάζεται σίγουρα και τα δύο κουτιά γάλα. Πράγματι η σπατάλη τροφίμων έχει σημαντικές επιπτώσεις στο περιβάλλον. Είναι ενδεικτικό πως όταν πετάμε στα σκουπίδια ένα κιλό βοδινού κρέατος είναι σαν να πετάξαμε επίσης 15.500 λίτρα νερού που απαιτήθηκαν για την παραγωγή του και να εκλύσαμε χωρίς κανένα λόγο 30,4 κιλά διοξειδίου του άνθρακα. Μετά από αυτό θα παγώνει και σε εμένα ο χρόνος πολύ συχνά να σκέφτομαι αν θα καταναλώσω όλα αυτά που αγοράζουμε από το super market, για να κάνω το καλό για τον πλανήτη, αλλά και την τσέπη μου.
