Τα φώτα σβήνουν, το έργο που ξετυλίγεται μπροστά σου σε καθηλώνει και σε πάει. Μύριες φωνές και αντανακλάσεις του κόσμου χωράει το θέατρο. Το ξεχνάς τελείως το έξω. Κι όταν πέσει η αυλαία και το ξαναβρείς, δεν θέλεις η μέρα να τελειώσει μαζί με την παράσταση. Θέλεις κάτι να πιεις, κάτι να τσιμπήσεις, να συζητήσεις, να μοιραστείς. Να παρατείνεις τη βραδιά. Η Αθήνα στήνει τις νύχτες το δικό της βαριετέ, με ποτό και φαγητό κάθε λογής, με ζεστές γωνιές και γιορτινά ειδικά εφέ μέσα, αλλά κι ένα χειμωνιάτικο «έξω», πιο έντονο από κάθε άλλη χρονιά, σε δρόμους και πλατείες, κάτω από στέγαστρα, δίπλα σε θερμάστρες. Σε όποια περιοχή και να ’σαι, απλώνει πολλές και ετερόκλητες επιλογές. Μετά τις απογευματινές παραστάσεις υπάρχει αρκετός χρόνος για μια πλήρη νυχτερινή έξοδο, για τις βραδινές όμως καλό είναι να υπολογίσεις τη διάρκεια και να κινηθείς, μαζί με τους έτερους της παρέας, αναλόγως. Ιδίως αν έχετε στον νου σας φαγητό, τις μέρες που η κίνηση στο κέντρο και στα πέριξ είναι αυξημένη, χρειάζεται να κλείσετε τραπέζι.
Στο Σύνταγμα
Για μια πιο πολυτελή έξοδο κοντά στις σκηνές της Βουκουρεστίου και της Αμερικής, μπορείτε να κάνετε κράτηση στο ντυμένο με δρύινες μπουαζερί, βελούδινους καναπέδες και έργα τέχνης Athenée.
Στον ίδιο χώρο όπου άλλοτε το Zόναρς λειτουργούσε τρόπον τινά ως φουαγέ των γειτονικών θεάτρων, η κουζίνα κινείται, με σύγχρονη διάθεση, σε πολλά διαφορετικά τερέν, προτείνοντας από διεθνείς και ελληνικές σπεσιαλιτέ μέχρι σούσι, ενώ το όμορφο μπαρ έχει πολλές δικές του ιδέες για να συνεχίσει κανείς τη βραδιά.
Λίγα μόλις βήματα παραπέρα, το καινούργιο Senta βάζει μια ιαπωνική πινελιά στη στολισμένη χριστουγεννιάτικα στοά Σπυρομήλιου, με το απωανατολίτικο calming effect του ασπρόμαυρου ντεκόρ, τα υποδειγματικά ρολάκια και τα ψημένα στη ρομπάτα κρεατικά που προτείνουν ο Νίκος Πολιτάκος και οι συνεργάτες του – τα δε κοκτέιλ υπογράφει η ομάδα του Baba au Rum.
|
|
|
Το Nolan, από την άλλη, σε τραβάει προς την οδό Βουλής, με την cool ατμόσφαιρα και τη γοητευτική fusion κουζίνα του Σωτήρη Κοντιζά. Εκεί θα βάλετε στο κέντρο του τραπεζιού noodles με χταπόδι και ελιές Καλαμών, σεβίτσε φρικασέ και άλλα πιάτα σχεδιασμένα για να μοιράζονται, που δένουν τις γευστικές μνήμες του ελληνοϊαπωνικής καταγωγής σεφ με όσα τον εμπνέουν κάθε φορά. Αν προτιμάτε κάτι σε wine bar, μπορείτε να συνεχίσετε τη βραδιά στο By the Glass, εντός, κάτω από το χριστουγεννιάτικο δέντρο που κρέμεται από το ταβάνι ή στην ατμοσφαιρική στοά με τα αναμμένα φανάρια και τα γιορτινά στεφάνια. Να διαλέξετε κάποιο ποτήρι ή κάποια από τις πεντακόσιες και βάλε ετικέτες της συλλογής του και να βάλετε στο πλάι του τις κροκέτες από ταλαγάνι, τα παπουτσάκια με την καπνιστή μελιτζάνα, μίνι μπέργκερ με τα κεφτεδάκια από ρεβίθι και άλλα νόστιμα που ετοιμάζει η Κυριακή Φωτοπούλου στην κουζίνα. Ή να κατευθυνθείτε προς το Oinoscent, που παίζει και αυτό σε ταμπλό «μέσα-έξω», και να πιάσετε μια θέση με φόντο τις φωτισμένες προθήκες με τα κρασιά ή σε κάποιο από τα τραπέζια στο πεζοδρόμιο, που παραμένουν εξίσου δημοφιλή και τώρα τον χειμώνα. Ο νέος σεφ Γιάννης Τσικουφάκης, παίζοντας με ελληνικά υλικά και συνταγές του κόσμου, φτιάχνει galettes με πηχτόγαλο, τυρομάλαμα και κολοκύθι και βάζει στα νιόκι με τα άγρια μανιτάρια και στάκα. Η λίστα συνδυάζει ενδιαφέροντα κρασιά από τον ελληνικό και διεθνή αμπελώνα, που σερβίρονται σε φιάλη και ποτήρι, ενώ για έξτρα επιλογές μπορείτε να κατεβείτε τα σκαλιά μέχρι την κάβα, που με χίλιες ετικέτες είναι κανονική σπηλιά του Αλή Μπαμπά για οινόφιλους. Αν τώρα προτιμάτε ποτό, μπορείτε να χωθείτε στη στοά του Galaxy, απέναντι από την Παλιά Βουλή. Με την παλιά γαλάζια ταμπέλα με τη ρετρό γραμματοσειρά και τη στόφα του κλασικού ποτάδικου, το μπαρ που άνοιξαν το 1972 ο Γιάννης Αλαμπάνος με τον αδερφό του Δημήτρη, λίγο πριν κλείσει μισό αιώνα, παραμένει ίδιο και απαράλλακτο, με μια γαργαλιστική συλλογή ουίσκι και μουσική που παίζει σε χαμηλή ένταση, για να μπορείς να μιλάς με τους διπλανούς σου. Για την παράσταση ή ό,τι άλλο φέρει η κουβέντα.
Στου Ψυρρή
|
|
|
Βγαίνοντας από κάποια από τις θεατρικές σκηνές της οδού Σαρρή, μπορείτε να αναζητήσετε την επόμενή σας στάση στα στενάκια που διακλαδίζονται παραμέσα στου Ψυρρή, αλλά, αν θέλετε σε μερικά λεπτά να έχετε πιάσει τραπέζι, δεν θα αλλάξετε δρόμο. Δυνατό μπαρ και εστιατόριο μαζί, το Λοκάλι, που εμπνεύστηκε από τη ζωή και το παρελθόν της γειτονιάς, σας περιμένει με Negroni και Old Fashioned σε διάφορες παραλλαγές, πολλά ακόμη ευφάνταστα twists σε κλασικά κοκτέιλ και ποικίλες ιδέες για φαγητό, που το επιμελείται ο Αλέξανδρος Χαραλαμπόπουλος – από τάκος, flatbreads και μπέργκερ μέχρι ρεβιθοκεφτέδες και γιουβέτσι. Όλα συνεργάζονται για να περνάς καλά, και στο εσωτερικό και έξω, στα σκεπαστά και στα ανοικτά κομμάτια της στολισμένης με λαμπιόνια αυλής που ήταν κάποτε θερινό σινεμά. Μερικά μέτρα παραπέρα, το εστιατόριο του hostel City Circus Athens, το Ζampanó, που πήρε το όνομά του από τον γυρολόγο του φελινικού La Strada, είναι κι εκείνο ωραίο σκηνικό για θεατρόφιλους. Πιάνοντας μετά την παράσταση μια γωνιά της διακοσμημένης με βιομηχανικά και vintage στοιχεία σάλας, το υπόλοιπο της βραδιάς κυλάει με κρασί –έχει προσεγμένη συλλογή–, μπρουσκέτες, dumplings λαχανοντολμά με λουκάνικο κεφτέ, κεφτεδάκια, λουκάνικα αγριογούρουνου και όσα άλλα φτιάχνει η Χρύσα Κατάκη στην κουζίνα.
Στα Εξάρχεια
Στον άξονα της πλατείας θα βρείτε αρκετά μέρη για να περάσετε το υπόλοιπο της βραδιάς συζητώντας και τρωγοπίνοντας. Αν όμως έχετε μια μικρή αδυναμία στο κρασί, το Tανίνη αγάπη μου είναι ωραία ιδέα.
Στη λίστα του μικρού, μοντέρνου, cozy wine bar που ρίχνει τον προβολέα στα φυσικά κρασιά, έχεις να διαλέξεις ανάμεσα σε εκατό ετικέτες, όλες ήπιας οινοποίησης, με ελάχιστες παρεμβάσεις, βάζοντας δίπλα τους βολάκι, ναξιώτικο αρσενικό, λούζα και πρόβειο προσούτο, πίτσες και άλλα χειροποίητα σνακ. Μια μαλακή χειμωνιάτικη βραδιά κάθεσαι άνετα και στο πλαϊνό δρομάκι. Με τις γιρλάντες από φωτάκια που έχουν κρεμάσει στη λινάτσα που σκεπάζει το γειτονικό υπό ανακατασκευή κτίριο, έχει κάτι από υπαίθρια γιορτή.
Όσοι προτιμούν ποτό μπορούν, κατηφορίζοντας προς την Ακαδημίας, να κατευθυνθούν προς το Jarmousch, στη Ζωοδόχου Πηγής, και να κλείσουν τη θεατρική βραδιά κινηματογραφικά σε ένα λιλιπούτειο θεματικό μπαρ που εμπνέεται από τις ταινίες ενός από τους πιο χαρακτηριστικούς σκηνοθέτες του ανεξάρτητου αμερικανικού σινεμά. Έχει βαφτίσει τα κοκτέιλ του με ονόματα όπως Down by law και Paterson και για soundtrack έχει soul, funk και indie μουσικές, που τις ακούς ακόμα κι αν αντί μεταξύ κονσόλας και μπάρας καθίσεις έξω, στο πεζοδρομημένο στενάκι που, εντάξει, δεν ανήκει τύποις στα Εξάρχεια, αν δεν κάνω λάθος το όριο είναι η Σόλωνος, αλλά απέχει δύο βήματα.
Στο Μεταξουργείο
Πολλοί είναι εκείνοι που, βγαίνοντας από τα θέατρα στον πεζόδρομο της Ακαδήμου, έρχονται να προστεθούν στις συντροφιές που γεμίζουν τα τραπέζια στις Σεϋχέλλες.
Αν η παράσταση τελειώσει σχετικά νωρίς, προλαβαίνεις την κουζίνα εν δράσει και μπορείς να συζητήσεις όσα διαδραματίστηκαν επί σκηνής έχοντας μπροστά σου παπαρδέλες με καβουρμά και γαλομυζήθρα, σουγάνια με πλιγούρι και κουκουνάρι και άλλα νόστιμα και καθησυχαστικά.
Ακριβώς απέναντι, στην πλατεία Αυδή, ο εξωτικός Μπλε Παπαγάλος στήνει το δικό του εύθυμο μικροσύμπαν. Εξωτισμός και vintage νότες πλέκονται στη σάλα, στη βεράντα και στον ημιυπαίθριο στα αριστερά, που τώρα τον χειμώνα ζεσταίνεται με σόμπες. Η κουζίνα βάζει τις σπιτικές πίτσες, τις χειροποίητες κοτομπουκιές και άλλα fingerfood και το μπαρ μια σειρά από ωραία κοκτέιλ, που κινούνται στον ρυθμό της εποχής. Ιδίως εκείνο το βουτυράτο, μυρωδάτο Hot Spiced Buttered Rum, με τρία διαφορετικά ρούμια, σπιτικό σιρόπι γλυκών μπαχαρικών και λικέρ ώριμης μπανάνας, σε ζεσταίνει από μέσα.
Στο Γκάζι
Οι δρόμοι γύρω από την Τεχνόπολη και τις εξόδους του μετρό την έχουν τη βαβούρα τους, οπότε για μια πιο ήσυχη post-theater κατάσταση θα χρειαστεί να πάτε λίγο παραπέρα. Μέχρι το Cerdo Negro λόγου χάρη. Το μικρό εστιατόριο, που άνοιξε είκοσι μέρες πριν από το πρώτο lockdown ο σεφ Κωνσταντίνος Αλεξόπουλος μαζί με τον αδερφό του Γιώργο, μετά το πρόσφατο bib gourmand του οδηγού Michelin έχει ακόμα περισσότερη ζήτηση. Τα έργα τέχνης έχουν για ήρωες γουρούνια (αυτό σημαίνει cerdo στα ισπανικά) κάθε λογής, το ιβηρικό χοιρινό που συνοδεύεται με πράσα ψημένα μέσα στις στάχτες, σελινόριζα και τσιπς από μαγιά είναι από τα χαρακτηριστικά στιγμιότυπα μιας πολύ νόστιμης κουζίνας, όπου όλα με τον ένα ή τον άλλο τρόπο περνάνε από τη φωτιά, ενώ και τα τάπας που έχουν σκοπό να σερβίρουν στο μπαρ ακούγονται ωραία περίπτωση.
Όχι πολύ μακριά, στη γειτονιά του Ρουφ, βρίσκονται τα Prosopa, στα τραπέζια των οποίων έχουν καθίσει πολλοί ηθοποιοί και θεατρόφιλοι από τότε που ξεκίνησαν την ιστορία τους, 22 χρόνια νωρίτερα, τότε πιο κοντά στην πλατεία στο Γκάζι. Καθισμένος στη σάλα με το βιομηχανικό ντεκόρ, δίπλα σε γνώριμες γεύσεις, όπως τα ραβιόλι με μανιτάρια και λάδι τρούφας που δεν βγαίνουν ποτέ από το μενού, όλο και βρίσκεις καινούργιες προτάσεις με διεθνή χαρακτήρα, ενώ και οι επιλογές σε κρασί και σε ποτό, που έχουν καθένα το δικό του μπαρ, είναι αρκετές.
Αν τώρα θέλετε να κλείσετε τη βραδιά με ένα καλοφτιαγμένο κοκτέιλ, αξίζει να περάσετε στην απέναντι «όχθη» της Πειραιώς για χάρη του Upupa Epops, που δίνει χρώμα και ζωντάνια σε μια ήσυχη γειτονιά. Το μπαρ των Κάτω Πετραλώνων με το μαξιμαλιστικό, «θεατρικό» ντεκόρ, αντλώντας έμπνευση από το πάτωμα-σκακιέρα, στολίστηκε για τα Χριστούγεννα με πιόνια, αλλά και μολυβένιους στρατιώτες και καρουσέλ, και είναι ακόμα πιο εντυπωσιακό. Το καινούργιο ζεστό Negroni με Campari, λικέρ φουντουκιού, κόκκινο βερμούτ, μπίτερ σοκολάτα και Cynar (λικέρ αγκινάρας) έχει ήδη φανατικούς, ενώ για όσους θέλουν κάτι να τσιμπήσουν υπάρχουν pizzetti, μπέργκερ, αλλά και πιο ελαφριά rice bowls με σολομό, που δεν είναι καθόλου κακή ιδέα για καθυστερημένο βραδινό.
Στον Κεραμεικό
Σε αυτή την ετερόκλητη αρχιτεκτονικά περιοχή, όπου πολυκατοικίες και νεοκλασικά, βιοτεχνίες και συνεργεία συνυπάρχουν με θέατρα, χώρους τέχνης, κουτούκια, μπαρ και εστιατόρια, σε πολλά μέρη μπορεί να καταλήξει κανείς μετά την παράσταση, όμως η οδός Παραμυθιάς θέτει σοβαρή υποψηφιότητα.
Αν το κτίριο του Αριστομένη Προβελέγγιου, που έδωσε στο εστιατόριο Proveleggios το όνομά του, τραβάει το βλέμμα από μακριά με τη γεωμετρική του πρόσοψη, οι άλλοι «μαγνήτες» είναι οι μαγειρικοί πειραματισμοί του Σωτήρη Κοντιζά και της ομάδας του στην κουζίνα που βρίσκεται στο κάτω επίπεδο, η cool ατμόσφαιρα και η ταιριαστή playlist.
Σε ένα νεοκλασικό του 1930, ακριβώς απέναντι, το Beauty Killed the Beast έχει στήσει ένα ιδιαίτερο urban-tropical σκηνικό, με vintage έπιπλα, γκρι-ροζ τοίχους και μια μικρή ζούγκλα κάτω από το μπαρ, που αυτόν τον καιρό φτιάχνει κοκτέιλ εμπνευσμένα από έργα διάσημων ζωγράφων. Μπορεί κανείς να τα συνδυάσει με tacos, ψωμάκια ατμού, πίτσα και άλλα πιάτα, μικρά ή πιο μεγάλα, με την υπογραφή του Δημήτρη Κοντόπουλου, που παίζουν έξυπνα στο τερέν του bar food.
Προς τη μεριά της Πειραιώς, τώρα, στην οδό Πλαταιών, σας περιμένει το παρεΐστικο και γευστικά ανήσυχο Ρακόρ. Στην κουζίνα του φτιάχνουν μόνοι τους από ψωμιά, παξιμάδια και ζωμούς μέχρι μαύρο σκόρδο ή σοκολάτα και στο μενού του Δημήτρη Ψαραδάκη βρίσκεις πιάτα όπως η σούπα βελουτέ με μοβ καρότο και λέμονγκρας ή ο τόνος σχάρας με βούτυρο φουντουκιού, λάιμ και πουρέ ψητής σελινόριζας.
Στην Κυψέλη
Παραδοσιακή θεατρογειτονιά η Κυψέλη, αρχίζει τελευταία να ανεβαίνει και στο κομμάτι της εξόδου, με μια σειρά από νέα απροσποίητα και φιλόξενα στέκια να βάζουν τη δική τους πινελιά στην περιοχή.
Το ολοήμερο It’s a ΒΙΛΑΤΖ, που εγκαταστάθηκε πριν από μία πενταετία στην πλατεία Αγίου Γεωργίου, είναι ένα καλό σημείο να παρατείνετε τη βραδιά με ποτό, σαλάτες, πίτσες, club σάντουιτς και funk, soul και jazz μουσικές στ’ αυτιά – η βραδινή «βάρδια» κρατάει μέχρι τις 3 το βράδυ. Το ίδιο και το café και wine bar Fabrica Café Vino, που άφησε την Ομόνοια για να στήσει στη Φωκίωνος Νέγρη το δικό του μικροσύμπαν, με το κρασί στο επίκεντρο και αρκετά μεγάλη ποικιλία σε προτάσεις φαγητού, που ξεκινούν από bao buns και μπέργκερ και φτάνουν μέχρι ζυμαρικά ή κρέατα στο grill.
Μια παράσταση στα μέρη του, πάντως, αποτελεί καλή αφορμή και για μια επίσκεψη στο αειθαλές Au Revoir. Το μπαρ που άνοιξαν στα τέλη της δεκαετίας του ’50 o Θόδωρος και ο Λύσανδρος Παπαθεοδώρου και είναι εκεί ίδιο και απαράλλακτο, όπως το σχεδίασε ο Αριστομένης Προβελέγγιος: με τα ασυνήθιστα τραπέζια, που στενεύουν στη μια τους άκρη για να μπαινοβγαίνεις πιο εύκολα, και την ψάθα και το ξύλο στους τοίχους, που είναι καλυμμένοι με έργα τέχνης ζωγράφων που σύχναζαν εκεί και παλιά δημοσιεύματα. Ωραίο τοπίο για ένα σκωτσέζικο ή ιρλανδέζικο ουίσκι και ανάλυση μέχρι όσο πάει.
Στους Αμπελόκηπους
Δένοντας καλό φαγητό –η έντεχνη fusion κουζίνα του Χριστόφορου Πέσκια δεν χρειάζεται συστάσεις– ποτό και κεφάτη ατμόσφαιρα, το Balthazar είναι σταθερός νυχτερινός πόλος έλξης.
Αυτόν τον χειμώνα, εκτός από τις ψηλοτάβανες σάλες του κτιρίου του 1897, στο παιχνίδι μπαίνει και ο κήπος. Μόλις περάσεις τους χαρακτηριστικούς φοίνικες στην είσοδο, αντί να κατευθυνθείς προς την είσοδο του νεοκλασικού με τη βελούδινη κουρτίνα από όπου κρέμονται δεκάδες μπάλες, μπορείς να στρίψεις αριστερά και να διαλέξεις είτε το ανοιχτό είτε το σκεπασμένο κομμάτι του. Αν τώρα μετά την παράσταση προτιμάς κάτι αμιγώς μπαρίστικο, προχωράς προς την πλατεία Μαβίλη. Στη Δορυλαίου, ο κομψότατος Κύριος, με τους μαρμάρινους πάγκους και την μπάρα που με τα βαλσαμωμένα πουλιά και τα μικροαντικείμενα θυμίζει cabinet of curiosities, είναι το πλέον κατάλληλο περιβάλλον για να πιεις ένα Old Fashioned ή ένα Sazerac, με jazzy μουσικές να σου χαϊδεύουν τα αυτιά. Ακριβώς δίπλα σε περιμένει το κλασικό, δοκιμασμένο, πάντα δημοφιλές Μπρίκι. Είτε στα μικρά ρετρό σεπαρέ στο πάνω επίπεδο καθίσεις είτε κάτω, όπου και να κοιτάξεις θα δεις απλωμένους μικρούς «θησαυρούς», αναφορά σε κάθε λογής περφόρμερς και τα props τους.
Στον Nέο Κόσμο
Με τη γειτονιά να αναπτύσσεται και τις προτάσεις εξόδου να πληθαίνουν, κερδίζουν και οι θεατρόφιλοι, που έχουν στη διάθεσή τους έξτρα επιλογές.
|
|
|
Εδώ μπορείτε να καθίσετε στο καθ’ όλα φιλικό Τέρας, συνδυάζοντας ελαφριά ή πιο δυνατά κοκτέιλ –τα χωρίζουν ανάλογα με τους αλκοολικούς τους βαθμούς– και bar food με λατινοαμερικάνικα αρώματα ή να περάσετε το υπόλοιπο της βραδιάς στο παρεΐστικο Naif, πίσω από τη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών, με ποτό και μια νόστιμη πίτσα στη σέντρα.
Αν η παράσταση τελειώσει νωρίς, και με την προϋπόθεση ότι έχετε προνοήσει για τραπέζι, να συνεχίσετε στο ΦΙΤΑ, σε έναν λιτό χώρο με βιομηχανικά στοιχεία, απέναντι από τη στάση του τραμ στην Κασομούλη, όπου ο Φώτης Φωτεινόγλου και ο Θοδωρής Κασαβέτης αλλάζουν καθημερινά το μενού ανάλογα με το τι βρίσκουν στην αγορά, παίζοντας στα πιάτα τους μεταξύ οικειότητας και ασυνήθιστου.
Ή να προτιμήσετε το καλαίσθητο Αnnie – Fine Cooking για πιάτα με την ιδιαίτερη μαγειρική ματιά της Σταυριανής Ζερβακάκου, η οποία μαγειρεύει με γνώμονα την εποχικότητα, «φωτίζοντας» στις συνθέσεις της ξεχωριστά προϊόντα από διάφορα σημεία της Ελλάδας.
Διευθύνσεις
Annie – Fine Cooking, Μεναίχμου 4, Νέος Κόσμος, Τ/210-92.13.690
Athenée, Πανεπιστημίου & Βουκουρεστίου, Σύνταγμα, Τ/210-32.514.30
Au revoir, Πατησίων 136, Πατήσια, Τ/210-82.30.474
Balthazar Τσόχα 27 & Βουρνάζου, Αμπελόκηποι, Τ/210-64.41.215
Beauty Killed the Beast, Παραμυθιάς 14, Κεραμεικός, Τ/210-52.40.117
By the Glass, Γ. Σουρή 3 & Φιλελλήνων, Στοά Ράλλη, Σύνταγμα, Τ/210-32.32.560, 210-32.49.988
Cerdo Negro 1985, Βίτωνος 5, Γκάζι, Τ/210-34.70.628
Fabrica Café Vino, Φωκίωνος Νέγρη 57, Κυψέλη, Τ/210-86.68.775
Galaxy bar, Σταδίου 10, Σύνταγμα, Τ/210-32.37.733
It’s a ΒΙΛΑΤΖ, Πλατεία Αγίου Γεωργίου, Κυψέλη, Τ/210-82.20.222
Jarmousch, Κιάφας 8 & Ζωοδόχου Πηγής, Τ/211-01.20.494
Κύριος Δορυλαίου 4, Πλ. Μαβίλη, Αμπελόκηποι, Τ/210-64.00.615
Μπλε Παπαγάλος Λεωνίδου 31, Μεταξουργείο, Τ/211-01.21.099
Μπρίκι Δορυλαίου 6, Πλ. Μαβίλη, Αμπελόκηποι, Τ/210-64.52.380
Naif, Λεοντίου 10 & Ευρυδάμαντος, Νέος Κόσμος, Τ/210-93.34.946
Nolan, Βουλής 31-33, Σύνταγμα, Τ/210-32.43.545
Οinoscent, Βουλής 45-47, Σύνταγμα, Τ/210-32.29.374
Prosopa, Κωνσταντινουπόλεως 4 & Μεγ. Βασιλείου 52, Ρουφ, Τ/210-34.13.433
Proveleggios, Παραμυθιάς 11, Κεραμεικός, Τ/210-52.34.749
Ρακόρ, Πλαταιών 10 & Γρανικού, Κεραμεικός, Τ/211-71.08.877
Senta, Βουκουρεστίου 3, City Link, Σύνταγμα, Τ/210-33.18.203, 210-62.06.155, 6936-140384
Σεϋχέλλες, Κεραμεικού 49, Μεταξουργείο, Τ/211-18.34.789
Tανίνη αγάπη μου, Ιπποκράτους 91, Εξάρχεια, Τ/ 211-11.50.145
Tέρας, Θεοδώρητου Βρεσθένης 45, Νέος Κόσμος, Τ/ 211-41.80.653
Το Λοκάλι, Σαρρή 44, Ψυρρή, Τ/210-32.50.673
Upupa Epops, Αλκμήνης 7, Κάτω Πετράλωνα, Τ/212-10.55.214
ΦΙΤΑ, Ντουρμ 1 & Κασομούλη 6-8, Νέος Κόσμος, Τ/211-41.48.624
Ζampanó, Σαρρή 18, Ψυρρή, Τ/213-02.33.244
