Πολλές φορές βλέπουμε κάποιον sommelier να μυρίζει τον φελλό και να δοκιμάζει από το κρασί που πρόκειται να μας σερβίρει. Στην πραγματικότητα, ελέγχει αν το κρασί μας έχει κάποιο ελάττωμα και όχι αν είναι ωραίο, όπως πιστεύουμε οι περισσότεροι.
Το πιο σύνηθες ελάττωμα είναι αυτό του φελλού!
Τι εννοούμε με αυτό; Το ελάττωμα του φελλωμένου κρασιού οφείλεται σε έναν μύκητα που η αιτία εμφάνισής του είναι η παρουσία μιας χημικής ένωσης που ονομάζεται 2,4,6-τριχλωροανισόλη ή αλλιώς όπως είναι γνωστή TCA. Σύμφωνα με μετρήσεις, το πρόβλημα αυτό υπάρχει περίπου στο 5% της παραγωγής κρασιών με φυσικό φελλό.
Πώς μυρίζει ένα κρασί που έχει αυτό το ελάττωμα; Η οσμή του φελλού μυρίζει σαν βρεγμένο χαρτόνι. Κάποιες φορές είναι λιγότερο ή περισσότερο έντονη και γι’ αυτό πρέπει να δοκιμάσουμε το κρασί για να επιβεβαιώσουμε ότι υπάρχει και στη γεύση εκτός από την οσμή.
Μιας και μιλήσαμε για φυσικό φελλό, τι συμβαίνει με άλλους τρόπους εμφιάλωσης όπως ο συνθετικός, το screw cap (βιδωτό πώμα) ή για παράδειγμα το vinolok (γυάλινο καπάκι), μπορούν αυτά τα κρασιά να έχουν πρόβλημα φελλού; Η απάντηση είναι πως ναι, μπορούν να έχουν πρόβλημα οσμής φελλού, και αυτό μπορεί να προέλθει από κακές συνθήκες υγιεινής στο οινοποιείο και επιμόλυνση του κρασιού κατά τη διάρκεια παραγωγής, πιθανόν από τη χρήση χλωρίνης ή υποκατάστατου αυτής.
Την επόμενη φορά που κάποιος οινοχόος θα σας σερβίρει να δοκιμάσετε ή θα δοκιμάσει από τη φιάλη που επιλέξατε, θα ξέρετε πως είναι για την επιβεβαίωση ότι το κρασί αυτό δεν έχει κάποιο ελάττωμα και όχι για το αν είναι του στιλ σας ή όχι.
Ένα αξιόλογο κρασί που δοκίμασα τελευταία είναι το Νεμέα 2016, Αγιωργίτικο, από το Οινοποιείο Αϊβαλή. Ο Χρήστος Αϊβαλής και ο γιος του Σωτήρης έχουν ένα boutique οινοποιείο στη Νεμέα και παράγουν κρασιά αρκετά πληθωρικά. Κυριαρχούν τα μαύρα φρούτα, τα γλυκά μπαχαρικά με γεμάτο σώμα, στρογγυλές τανίνες και μακρά επίγευση.
