Μπορεί το μέλι να προέρχεται από μέλισσες που έχουν «βοσκήσει» σε γενετικά τροποποιημένα φυτά; Θεωρητικά ναι, εφόσον, όπως ορίζει η νομοθεσία της Ευρωπαϊκής Ενωσης, τα μέλια που περιέχουν γύρη από μεταλλαγμένα φυτά δεν χρειάζεται να το αναγράφουν στη συσκευασία τους. Για την ακρίβεια, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αποφάσισε -και η προηγούμενη ελληνική κυβέρνηση στήριξε αυτή την απόφαση- ότι πρέπει να μετράμε το ποσοστό γενετικά τροποποιημένης γύρης σε ολόκληρο το προϊόν (μέλι) και, αν ξεπερνά το 0,9%, τότε να αναγράφεται. Κάτι τέτοιο, βέβαια, είναι αδύνατον να συμβεί, καθώς το μέλι περιέχει έτσι κι αλλιώς ελάχιστη γύρη.
Οι Ελληνες μελισσοκόμοι προσπαθούν να κατοχυρώσουν το ελληνικό μέλι αναγράφοντας στην ετικέτα του ότι «δεν περιέχει γύρη από μεταλλαγμένα φυτά», ώστε να αποκτήσει το προϊόν ένα συγκριτικό πλεονέκτημα. Εξηγούν ότι το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης μπορεί εύκολα να παρέχει τέτοιου είδους πιστοποίηση, εφόσον στην Ελλάδα δεν καλλιεργούνται έτσι κι αλλιώς μεταλλαγμένα.
Το πρόβλημα αφορά βεβαίως τα εισαγόμενα μέλια από τρίτες χώρες και ίσως την Ισπανία, την ευρωπαϊκή χώρα που διαθέτει καλλιέργειες γενετικά τροποποιημένων. Η Ευρωπαϊκή Ενωση εισάγει το 40% του μελιού που καταναλώνει, γιατί δεν παράγει αρκετό. Αυτός, άλλωστε, ήταν και ο λόγος που οι εταιρείες που κάνουν εισαγωγές δεν ήθελαν να υπάρχει σχετική επισήμανση στη συσκευασία, η οποία θα δυσκόλευε τη δουλειά τους. Και τελικά τα κατάφεραν. Η ιστορία με το μέλι δείχνει πόσο ανεξέλεγκτες και μη προβλέψιμες μπορεί να είναι οι επιπτώσεις της απελευθέρωσης γενετικά τροποποιημένων οργανισμών στη φύση. Η γύρη δεν περιορίζεται σε ένα χωράφι με νόμους και οδηγίες. Ωστόσο, επειδή πραγματικά το ποσοστό της γύρης που υπάρχει στο μέλι είναι ελάχιστο, δεν χρειάζονται υπερβολές.
Τα ελληνικά μέλια είναι στην πλειονότητά τους εξαιρετικά και αξίζει να τα εμπιστευόμαστε. Προτιμητέα, μάλιστα, τα συσκευασμένα που γράφουν είδος, προέλευση και παραγωγό, εφόσον δεν είστε απολύτως σίγουροι για την πηγή. Αν πάλι έχετε τον μελισσοκόμο σας, τι να πω…
