Το ελαιόλαδο οξειδώνεται όταν έρχεται σε επαφή με τον αέρα. Επομένως, ο λόγος που ταγγίζει το ελαιόλαδο μέσα στον μεγάλο, 17κιλο τενεκέ δεν είναι, όπως πιστεύουν ορισμένοι, η επαφή του με τον λευκοσίδηρο, από τον οποίο είναι φτιαγμένος ο περιέκτης. Αλλωστε, το εσωτερικό του τενεκέ είναι «λακαρισμένο» με ειδική, μονωτική μεμβράνη, που δεν αφήνει τον λευκοσίδηρο να έρθει σε επαφή με το λάδι. Ο λόγος είναι πως, όταν αρχίζει να αδειάζει ο τενεκές, ο άδειος χώρος γεμίζει με αέρα. Αυτό που μπορούμε να κάνουμε είναι να μεταγγίσουμε το ελαιόλαδο από την αρχή σε μικρές νταμιτζάνες από γυαλί ή σε περισσότερα, μικρότερα γυάλινα μπουκάλια, για να μην έρχεται πολύ καιρό σε επαφή με αέρα. Γεμίζουμε τις νταμιτζάνες ή τα μπουκάλια μέχρι επάνω, για να μην αφήσουμε αέρα μέσα στον περιέκτη. Κατά τα άλλα, ακολουθούμε τη γενική οδηγία περί συντήρησης τροφίμων, δηλαδή ο χώρος αποθήκευσης πρέπει να είναι καθαρός, ξηρός, δροσερός και σκοτεινός.
Προσοχή: Αποφεύγουμε να χρησιμοποιούμε τα πλαστικά μπουκάλια του εμφιαλωμένου νερού για να αποθηκεύσουμε λάδι ή άλλα υγρά. Η σύσταση του λαδιού (αλλά και άλλων υγρών, π.χ. το χλώριο από το νερό της βρύσης, το οξύ του ξιδιού ή η αλκοόλη ενός αλκοολούχου ποτού) μπορεί να οδηγήσει σε «μετανάστευση» χημικών ουσιών (όπως η διφαινόλη Α), επιβαρυντικών για τον οργανισμό, από το πλαστικό προς το προϊόν.
