Το διάστημα αυτό είναι σχεδόν αδύνατο να βρούμε στα σούπερ μάρκετ της Αθήνας τουλάχιστον, ελληνικά κρεμμύδια. Καθώς βρισκόμαστε στο ετήσιο μεταβατικό στάδιο μεταξύ περσινής και φετινής σοδειάς, η έλλειψη καλύπτεται με εισαγωγές κυρίως από την Ισπανία και την Ολλανδία. Φευ! Προτιμάμε τα ελληνικά που τελικώς δεν είναι τόσο δύσκολο να εντοπίσουμε. Στα περισσότερα μανάβικα και λαϊκές του λεκανοπεδίου έφτασαν τα πρώτα βατικιώτικα κρεμμύδια, με κατακόκκινη φλούδα, ζουμερή σάρκα και διαβόητη αψάδα. Συχνά στο ζούληγμα είναι λίγο μαλακά -φταίει η φρεσκάδα τους: η τρομερή τους ζήτηση λόγω της καραντίνας που έστρεψε σχεδόν τους πάντες σε μια ξέφρενη σπιτική μαγειρική, δεν επιτρέπει να δοθεί περισσότερος χρόνος για να ξεραθούν τελείως και να γίνουν σκληρά. Δεν πειράζει όμως, τα θέλουμε όπως και να’ χει, απλώς αποφεύγουμε να αγοράζουμε μεγάλες ποσότητες και προτιμάμε να αγοράζουμε συχνότερα μικρότερες, ανάλογα με τις ανάγκες τους σπιτιού. Δεν θα φτιάξουμε με αυτά γαλλική κρεμμυδόσουπα ή σουγάνια, όμως είναι ασυναγώνιστα σε ωμές σαλάτες, στα λαδερά και στα μείγματα για κεφτέδες, κεμπάπ και μπιφτέκια -στα θεμελιώδη μαγειρέματά μας δηλαδή. Η τιμή τους κυμαίνεται στο 1,50 ευρώ / κιλό.
Τα βρήκα, ενδεικτικά, στο Παραδοσιακό Μπακάλικο (Πλ. 28Ης Οκτωβρίου 2, Ηλιούπολη, Τ/210-99.54.500) και στο οπωροπωλείο Αγνά Κρητικά Προϊόντα (Λεωφ. Καρέα 94, Καρέας, Τ/210-76.59.049) Ζουμερά και λιγότερο καυτερά κρεμμύδια, βιολογικής καλλιέργειας από τη Φθιώτιδα βρήκα στο Δίκταμο (Καραολή & Δημητρίου 63, Βύρωνας, Τ/210-76.58.530).
