Τις έχουν ζωγραφίσει κι ο Manet, κι ο Renoir κι ο Chagall, ακόμη κι ο Lucien Freud, τον καιρό που μελετούσε τους κλασικούς, σε καλάθια, σε πιατέλες, σε κουτιά, απλωμένες πάνω στο τραπέζι. Τις έχουν τραγουδήσει οι Beatles κι η Nancy Sinatra με τον Lee Hazlewood. Το έχουν αυτό οι φράουλες. Τη σύνδεση με τη γλύκα της ζωής. Έτσι που τις βλέπεις στα κεσεδάκια τους, κατακόκκινες, ζουμερές, θέλεις να απλώσεις το χέρι, να πιάσεις μια και να τη δαγκώσεις, να νιώσεις τη γεύση της άνοιξης, το ξύπνημα της φύσης. Γιατί μπορεί να τις βρίσκουμε, όπως πολλά ακόμη φρούτα πλέον, σχεδόν όλο τον χρόνο, από τον Μάρτιο και μετά όμως, που είναι η εποχή τους, είναι στις δόξες τους.
Όταν διαλέγουμε φράουλες προσέχουμε να είναι γυαλιστερές, σφιχτές, χωρίς στίγματα. Μετά, τις κάνουμε πολλά. Δίνουν χρώμα, γεύση και άρωμα σε κάθε λογής σαλάτες, από σπανάκια και μαρούλια, λόλες και ρόκες σε καυκαλήθρες, μυρώνια κι άλλες νόστιμες πρασινάδες της εποχής. Ψητές στα κάρβουνα ή περασμένες από το τηγάνι είναι έκπληξη. Αλλά εκεί που αποθεώνονται, είναι στα γλυκά. Τις βάζουμε σε κρέμες, τούρτες, τάρτες, κέικ, στο μιλφέιγ ή σε μια ανάλαφρη σαρλότ, σε τηγανίτες και κρέπες. Κι αν θέλουμε να τις διατηρήσουμε παραπάνω, φτιάχνουμε μαρμελάδα, γλυκό του κουταλιού, σιρόπι, λικέρ.
 |
 |
 |
 |
Το μυστικό είναι να τις χρησιμοποιήσουμε όσο το δυνατόν πιο φρέσκες. Αν χρειαστεί να μείνουν μερικές μέρες, θα πρέπει να τις βάλουμε στη συντήρηση του ψυγείου χωρίς να τις πλύνουμε ή να τις κόψουμε. Σε αντίθετη περίπτωση είναι πιθανό να αναπτύξουν μούχλα. Τις πλένουμε τη στιγμή που θα τις χρειαστούμε, βάζοντας τις κάτω από τη βρύση, και μετά τις στραγγίζουμε και τις ακουμπάμε σε απορροφητικό χαρτί να στεγνώσουν. Τα ίδια βήματα ακολουθούμε και αν θελήσουμε να τις βάλουμε στην κατάψυξη. Αφού στεγνώσουν, τις απλώνουμε σε ένα ταψάκι στρωμένο με λαδόκολλα, τις παγώνουμε και μετά τις τοποθετούμε σε ένα σακουλάκι ή σε ένα δοχείο που κλείνει αεροστεγώς – έτσι δεν θα κολλήσουν η μία με την άλλη.
Όπως και με τα άλλα φρούτα και λαχανικά, αν τις διαχειριζόμαστε σωστά, θα πετάμε λιγότερο. Είναι κρίμα οι φράουλες να πηγαίνουν χαμένες. Παρακάτω θα βρείτε μερικές ιδέες από τη Lidl Ελλάς και τον Γαστρονόμο στον άξονα της μείωσης της σπατάλης. Με λίγη όρεξη και φαντασία ακόμη και το κοτσάνι του μικρού κωνικού ανοιξιάτικου φρούτου που πολύ το αγαπάμε μπορεί να χρησιμοποιηθεί.
Tηγανίτα φούρνου με φρέσκες φράουλες
Είναι φανταστική ιδέα για πρωινό/brunch αυτή η μεγάλη τηγανίτα, που αντί να την τηγανίσουμε, την ψήνουμε στον φούρνο. Νόστιμη, εύκολη, ξεκινάει την ημέρα γλυκά, και δεν θα χρειαστεί και πολύ για να μπει στη λίστα με τις αγαπημένες μικρών και μεγάλων.
Για να την ετοιμάσουμε, πρώτα προθερμαίνουμε τον φούρνο στους 180°C. Λιώνουμε 1½ κουτ. σούπας βούτυρο και το ανακατεύουμε με 4 μεγάλα αυγά, 1 κουτ. σούπας κρυσταλλική ζάχαρη, 1 φλιτζ. τσαγιού γάλα και 1 κουτ. γλυκού εκχύλισμα βανίλιας. Προσθέτουμε 1 φλιτζ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις, ½ κουτ. μπέικιν πάουντερ, ½ κουτ. γλυκού κανέλα και ¼ κουτ. γλυκού αλάτι και συνεχίζουμε το ανακάτεμα. Στη συνέχεια, σε ένα βαθύ τηγάνι 22 εκατ. που μπαίνει στον φούρνο, λιώνουμε 1 ½ κουτ. σούπας βούτυρο και ρίχνουμε 1 φλιτζ. τσαγιού φράουλες, πλυμένες, καθαρισμένες, στεγνωμένες και κομμένες σε φέτες. Τα κοτσάνια τα κρατάμε στην άκρη, κάπου θα τα χρησιμοποιήσουμε κι αυτά. Ρίχνουμε και το μείγμα και κουνάμε κυκλικά το τηγάνι ούτως ώστε να απλωθεί ομοιόμορφα. Το μεταφέρουμε στον φούρνο και ψήνουμε για 15-20 λεπτά. Μόλις η τηγανίτα πάρει χρυσαφί χρώμα, τη σερβίρουμε ζεστή-ζεστή γαρνίροντάς τη με ζουμερές φρέσκες φράουλες και μέλι θυμαρίσιο.
Πράσινη σαλάτα με φράουλες, φέτα και πεκάν
Τα μικρά κωνικά φρούτα που είναι φουλ στη βιταμίνη C και τα αντιοξειδωτικά βάζουν μια ξεχωριστή πινελιά σ’ αυτή την πλούσια σαλάτα, που μπορούμε να χαρούμε άνετa και ως ελαφρύ γεύμα το μεσημέρι ή το βράδυ. Ξεκινάμε από τους ξηρούς καρπούς. Προθερμαίνουμε τον φούρνο στους 130° C. Βάζουμε ½ φιλτζ. τσαγιού πεκάν σε ένα ταψάκι στρωμένο με λαδόκολλα και αφού τα ψήσουμε στον φούρνο για περίπου 10 λεπτά, τα βγάζουμε και τα αφήνουμε να κρυώσουν (εναλλακτικά μπορούμε και να τα καβουρδίσουμε σε αντικολλητικό τηγάνι χωρίς λιπαρή ουσία σε χαμηλή φωτιά για να μην καούν, ανακατεύοντας συχνά). Στη συνέχεια, σε ένα βάζο που κλείνει καλά χτυπάμε 2 κουτ. σούπας μπαλσάμικο με μέλι, 3 κουτ. σούπας ελαιόλαδο, ½ κουτ. γλυκού μουστάρδα Dijon και 1 κουτ. γλυκού παπαρουνόσπορο. Βάζουμε σε ένα μεγάλο μπολ σαλάτας 300 γρ. τρυφερά φύλλα baby σπανάκι, λόλα και ρόκα ή ό,τι άλλες πρασινάδες προτιμάμε, 150 γρ. φράουλες καθαρισμένες από το κοτσανάκι και κομμένες σε φέτες, 150 γρ. θρυμματισμένη φέτα και τα καβουρδισμένα πεκάν, προσθέτουμε το dressing, αλατοπιπερώνουμε, ανακατεύουμε ελαφρά να βραχούν τα υλικά και σερβίρουμε.
Τι μπορούμε να κάνουμε με τα κοτσάνια
 |
 |
Όταν καθαρίζουμε φράουλες τα πράσινα κοτσανάκια τους συνήθως καταλήγουν στα σκουπίδια. Αντί να τα πετάξουμε, όμως, μπορούμε τα βάλουμε σε μια κανάτα με νερό και να την αφήσουμε μια-δύο ώρες στο ψυγείο – έτσι θα έχουμε ένα νερό με απαλό άρωμα φράουλας, το οποίο μπορούμε να σερβίρουμε με μια φλούδα αγγουράκι, που το κάνει ακόμη πιο δροσιστικό. Με τον ίδιο τρόπο μπορούμε να αρωματίσουμε και το ξίδι, λευκό, κόκκινο ή μπαλσάμικο, δίνοντας μια διαφορετική νότα στη βινεγκρέτ. Το άλλο που μπορούμε να φτιάξουμε είναι ένα αρωματικό σιρόπι. Είναι εξίσου εύκολο. Βάζουμε πέντε κοτσάνια με τα φυλλαράκια τους για κάθε 200 ml νερό και 200 γρ. ζάχαρη σε μια μικρή κατσαρόλα και μόλις πάρουν μια πρώτη βράση, χαμηλώνουμε τη φωτιά και τα αφήνουμε για 5 ακόμη λεπτά (όχι παραπάνω, γιατί το σιρόπι μας θα πικρίσει). Το σουρώνουμε με ένα τουλπάνι, το αφήνουμε να κρυώσει και τα χρησιμοποιούμε σε γλυκά ή σε κοκτέιλ.
Cheesecake με μανούρι και σπιτική μαρμελάδα φράουλα
Η χειροποίητη μαρμελάδα είναι θαυμάσιa στο ψωμί με ένα ωραίο βούτυρο ή ένα ανοιξιάτικο αλειφώδες τυρί. Αλλά αξίζει να τη δοκιμάσετε και σ’ αυτό το cheesecake, που φτιάχνεται με μανούρι και αντί για θρυμματισμένα μπισκότα έχει βάση παξιμαδιού χαρουπιού. Είναι ένα πολύ ωραίο και εύκολο τυρογλυκό.
Για να φτιάξουμε τη μαρμελάδα, πλένουμε και στεγνώνουμε 1 κιλό φράουλες, αφαιρούμε τα κοτσάνια (είπαμε τι μπορούμε να τα κάνουμε) και τις κόβουμε σε μικρά κομμάτια. Στη συνέχεια τις βάζουμε σε μια κατσαρόλα με 500 γρ. ζάχαρη, τις σκεπάζουμε με μια πετσέτα και τις αφήνουμε δύο-τρεις ώρες ή όλο το βράδυ να βγάλουν τα υγρά τους. Τοποθετούμε την κατσαρόλα στη φωτιά, ανακατεύουμε και μόλις πάρουν μια βράση, χαμηλώνουμε τη φωτιά κι αφήνουμε τις φράουλες να σιγοβράσουν ανακατεύοντας που και πού, για 20 λεπτά. Προσθέτουμε τρία φυλλαράκια αρμπαρόριζας. 10 λεπτά μετά ρίχνουμε τον χυμό από ένα λεμόνι, αφήνουμε την κατσαρόλα για λίγο ακόμη στη φωτιά και μετά αποσύρουμε και βάζουμε τη μαρμελάδα σε αποστειρωμένα βαζάκια. Μπορούμε να τη διατηρήσουμε στο ψυγείο για μερικούς μήνες, αλλά το πιο πιθανό είναι ότι θα εξαφανιστεί πιο γρήγορα! Το cheesecake σίγουρα θα βοηθήσει.
Για να ετοιμάσουμε τη βάση, το πρώτο που κάνουμε είναι να ανακατέψουμε 200 γρ. χαρουποπαξίμαδα περασμένα από τον πολυκόφτη με 100 γρ. βούτυρο. Τα στρώνουμε σε μια στρογγυλή φόρμα με αποσπώμενα τοιχώματα και τη βάζουμε στο ψυγείο. Αφήνουμε 4 φύλλα ζελατίνης να μουλιάσουν για 15 λεπτά σε κρύο νερό. Στη συνέχεια, σε ένα κατσαρολάκι ζεσταίνουμε 1 φλιζ. τσαγιού γάλα, 4 κουτ. σούπας ζάχαρη και τα φύλλα της ζελατίνης, στυμμένα. Ανακατεύουμε μέχρι να διαλυθούν τελείως, μεταφέρουμε το μείγμα στο μπλέντερ, προσθέτουμε 300 γρ. μανούρι και χτυπάμε μέχρι να δημιουργηθεί μια κρέμα. Χτυπάμε 400 ml κρέμα γάλακτος σε σαντιγί και τη ρίχνουμε στην κρέμα, ανακατεύοντας απαλά. Απλώνουμε το μείγμα στη βάση με τα χαρουπαξίμαδα, σκεπάζουμε τη φόρμα με διάφανη μεμβράνη και αφήνουμε το γλυκό στο ψυγείο για 3 με 4 ώρες. Όταν σφίξει, το βγάζουμε από τη φόρμα, το καλύπτουμε με τη μαρμελάδα φράουλα και το cheesecake μας είναι έτοιμο.
Μους γιαουρτιού με σιρόπι φράουλας
Φράουλα και κρέμες συνδυάζονται με αμέτρητους τρόπους. Και πιο απλούς και πιο πολύπλοκους. Αυτή η ανάλαφρη μους, που ταιριάζει πολύ με το χειροποίητο σιρόπι φράουλα ανήκει στην πρώτη κατηγορία. Δεν θα σας κουράσει καθόλου. Το σιρόπι μπορείτε να το έχετε έτοιμο. Για να το φτιάξουμε ρίχνουμε μισό κιλό φράουλες, πλυμένες, καθαρισμένες και στεγνωμένες, 1 φλιτζ. τσαγιού (200 γρ.) ζάχαρη και 2 κουτ. σούπας χυμό λεμόνι σε μια μικρή κατσαρόλα και τη βάζουμε σε μέτρια φωτιά. Μόλις πάρει βράση το μείγμα, χαμηλώνουμε τη φωτιά και σιγοβράζουμε για 15 λεπτά περίπου μέχρι να μαλακώσουν οι φράουλες και να αρχίσει να δένει. Χτυπάμε το μείγμα στο μπλέντερ, το σουρώνουμε και το βάζουμε σε ένα μπουκάλι. Για τη μους, τώρα, τα πράγματα είναι ακόμη πιο εύκολα. Χτυπάμε στο μίξερ 400 γρ. γιαούρτι με 1 κουτί ζαχαρούχο γάλα και χυμό και το ξύσμα ενός λεμονιού, τη μοιράζουμε σε ποτηράκια ή μπολάκια και τη βάζουμε 2 ώρες στο ψυγείο. Σερβιρισμένη με το σιρόπι και λίγο κοπανισμένο φυστίκι Αιγίνης είναι ωραιότατη.
Το ξέρατε ότι στα Lidl…
αναγνωρίζουν την ευθύνη που τους αναλογεί και έχουν ενσωματώσει την αποφυγή και τη μείωση σπατάλης τροφίμων στην εταιρική τους στρατηγική βιωσιμότητας; Σε αυτό το πλαίσιο εφαρμόζουν αποδοτικές ενέργειες σε όλα τα στάδια της αλυσίδας αξίας.
Χρησιμοποιούν συστήματα σύγχρονης τεχνολογίας, ώστε καταστήματα και αποθήκες να παραγγέλνουν προϊόντα σύμφωνα με τις πραγματικές ανάγκες.
Δίνουν στα κοντόληκτα προϊόντα που βρίσκονται στο ράφι μία δεύτερη ευκαιρία να βρεθούν στο πιάτο, διαθέτοντάς τα με το ειδικό αυτοκόλλητο μειωμένης τιμής.
Από το 2015 δωρίζουν από τα καταστήματά τους προϊόντα που δεν είναι κατάλληλα προς πώληση, αλλά κατάλληλα προς κατανάλωση στον Οργανισμό «Το Χαμόγελο του Παιδιού» και στηρίζουν με προϊόντα από τις αποθήκες τους το έργο της Τράπεζας Τροφίμων για την καταπολέμηση της πείνας, μειώνοντας ταυτόχρονα τη σπατάλη τροφίμων.
Στο πλαίσιο της κυκλικής οικονομίας, της μείωσης σπατάλης τροφίμων και του Zero Waste, συμβάλλουν στη βιώσιμη ανάπτυξη ανακυκλώνοντας και επαναχρησιμοποιώντας πρώτες ύλες. Διαχειρίζονται υπεύθυνα στο 100% τα ζωικά υποπροϊόντα και το ψωμί, τα οποία χρησιμοποιούνται σε συνεργασία με εξωτερικό προμηθευτή για την παραγωγή λιπασμάτων, βιοαερίου και ζωοτροφών.
Πρόκειται λοιπόν για μία win-win κατάσταση, καθώς κοινωνία και περιβάλλον βγαίνουν κερδισμένοι από τη στρατηγική μείωσης της απώλειας και σπατάλης τροφίμων της Lidl Ελλάς.
