Η Ανναλίζ Λάσκαρη μας ετοίμασε αυτό το γλυκό ψωμί με συνταγή από το βιβλίο της νόνας της, Νινέττας Λάσκαρι *, με τίτλο «Κέρκυρα – Μια ματιά μέσα στον χρόνο 1204-1864». Επειδή το έφτιαχναν με προζύμι κι ήταν ξινούτσικο, το πασπάλιζαν με ζάχαρη για να αρέσει και στα παιδιά.
 |
 |
Στο παρακάτω απόσπασμα του βιβλίου, σε άπταιστα κερκυραϊκά, η Νινέττα διηγείται μια στιγμή της καθημερινότητας όπου μια γυναίκα εξηγεί σε κάποια γειτόνισσα πώς φτιάχνεται η απεταχτή: «Τι και ρύεσαι, ωρή; Τι κρένεις; Απολοήσου, κόρη μου. Τι; Πώς γίνεται η απεταχτή εδεπά στο Κοκκίλα; Άκουε ρώτηξη! Τι πώς γένεται; Τίποτας δε γένεται από μοναχό του, μόνε ο διάλος γένεται και πληθαίνει! Έλα, ωρή κοπέλλα, κόπιασε και κάτσε σιμά μου, τι στρωνίζεις; Μόνε ανάμενε ένα λεφτό να τραβήξω τον απεράτη, μη και έμπει το λιανοπαίδι τση πλαϊνής και τα κάνει ούλα ρουμπαραρούμ! Το λοιπό, έτσι και αποσώσομε το ψωμί –κάλλιο να είναι από τσιμαδούρα–, το σκεπαίνομε με τσεργούλια και τ’ αφήνομε παραστιάς να γένει. Ανάφτομε το φούρνο να κάψει καλά. Από μετά κλειούμε με το στομοφούρνι και μπριχού βάλομε το φουρνόκλεισμα, καίομε τα πόρφυρα. Έτσι και γένουνε ούλα καταπώς και πρέπει –στο νυστρόξυλο στρωμένο κουκκικόφυλλα έχομε απλώσει το ζυμάρι, το ψωμί– γδωνομάστενε και αμπώνομε την κάθε λεφτή με τη μούδα της, να μην είναι ούλες τέλεια ντρουμωμένες αναμετάξυ τους, νάχουνε απληχώρια στο βάθυ του φούρνου. Έχομε βγάλει χώρια τόσο ζυμάρι όσο μιάνε μισή λεφτή. Φροκαλούμε καλά το φούρνο, περνούμε μ’ ένα στρατσί για πείλιο πάστρα και πλάθομε το ψωμί ωσά ένα πητίτσι φτενό. Αλείφτομε την αποπαναριά με τότσο νερό, αλικουρνίζουμε κανά κουτούλι ζάχαρη και κάνια δράξα νερό πάλε και την απετούμε μπροστοφούρνι. Κλείουμε με το φουρνόκλεισμα. Σα ψηστεί, την κόφτομε περικοπά με τον αθέρα τση κορτέλλας και τη διαμοιράζομε δελέγκου».
*Η Νινέττα Λάσκαρι ήταν μία από τις πρώτες γυναίκες που σπούδασαν στη Νομική Αθηνών και με πολύ σημαντική συνεισφορά, μεταξύ άλλων, και στη διάδοση και την καταγραφή της κερκυραϊκής γαστρονομικής κουλτούρας μέσα από το βιβλίο-θησαυρό που έγραψε λίγα χρόνια πριν πεθάνει, με τίτλο «Κέρκυρα, μια ματιά μέσα στον χρόνο 1204-1864», με πλούσια ιστορικά, λαογραφικά και γλωσσολογικά στοιχεία, που από πολλούς θεωρείται βίβλος της κορφιάτικης γαστρονομίας.
