Πίτα με κοτόπουλο, μπαχαρικά και αμύγδαλα: Η περίφημη bastilla του Μαρόκο
Η φημισμένη bastilla από τη Φεζ του Μαρόκου, φτιάχνεται με κοτόπουλο, ένα μείγμα αυγών σαν ομελέτα και αμύγδαλα. Πίτα…βασιλικών προδιαγραφών που αξίζει να δοκιμάσετε!
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣΚοτόπιτα Πηλίου Στις χώρες της Βόρειας Αφρικής και της Μέσης Ανατολής, τα λεπτά φύλλα για πίτα είναι τέχνη θαυμαστή. Τα χρησιμοποιούν σε πιτάκια και πίτες, όπως η φημισμένη Bastilla από τη Φεζ του Μαρόκου, που φτιάχνεται με επάλληλα λεπτότατα φύλλα. Η εξαίσια γέμιση αποτελείται από τρυφερά πιτσούνια ή ορτύκια, καραμελωμένα κρεμμύδια και μπαχαρικά, ενώ προστίθενται ανθόνερο, ένα πικάντικο μείγμα αυγών σαν ομελέτα και αμύγδαλα. Σήμερα την ετοιμάζουν και με κοτόπουλο, παραμένει όμως μια πίτα βασιλικών προδιαγραφών (φτιάχτηκε πρώτη φορά για τον χαλίφη Ουμαγιάντ, που έζησε τον 9ο αι. μ.Χ.). Ακόμα και σήμερα αποτελεί ένα από τα βασικά πρώτα πιάτα ενός γιορτινού ή γαμήλιου γεύματος. Καθώς μοιάζει με παχύ δίσκο, οι Ισπανοί την ονόμασαν «παστίγια», που σημαίνει «δίσκος» ή «χάπι», αλλά στην αραβική γλώσσα το «π» αντικαταστάθηκε με «μπ», για ευκολία στην εκφορά του λόγου.
30'
προετοιμασία
2 ώρες και 25' ψήσιμο
1 ώρα
αναμονή
Σύνολο: 3 ώρες και 55'
Υλικά
Μερίδες: για βαθύ ταψί 26 εκ.
Διαδικασία
Για να ετοιμάσουμε την bastilla (πίτα με κοτόπουλο, μπαχαρικά και αμύγδαλα), σε μια μικρή κατσαρόλα ζεσταίνουμε το μισό βούτυρο σε δυνατή φωτιά και σοτάρουμε τα αμύγδαλα για 2-3 λεπτά, μέχρι να χρυσίσουν. Τα βγάζουμε με τρυπητή κουτάλα και τα αφήνουμε σε απορροφητικό χαρτί να στραγγίξουν.
Τα αδειάζουμε σε μπολ και τα ανακατεύουμε με 40 γρ. από τη ζάχαρη άχνη και με την κανέλα σε σκόνη.
Στο βούτυρο που έχει μείνει στην κατσαρόλα σοτάρουμε, σε μέτρια φωτιά, το κρεμμύδι με το σκόρδο, το ξύλο κανέλας, τα τριμμένα μπαχαρικά, αλατοπίπερο και το τζίντζερ για περίπου 2 λεπτά.
Προσθέτουμε το κοτόπουλο και τον ζωμό, σκεπάζουμε την κατσαρόλα και χαμηλώνουμε πολύ τη φωτιά. Σιγοψήνουμε για περίπου 1 1⁄2 ώρα, μέχρι να μαλακώσει το κοτόπουλο.
Βγάζουμε από την κατσαρόλα το κοτόπουλο και την κανέλα. Δυναμώνουμε τη φωτιά και μαγειρεύουμε τη σάλτσα μέχρι σχεδόν να στεγνώσει.
Προσθέτουμε τα αυγά και ανακατεύουμε για 1 λεπτό, να γίνει ένα μείγμα σαν στραπατσάδα.
Προσθέτουμε τον μαϊντανό, ανακατεύουμε και αποσύρουμε. Αφήνουμε να κρυώσει.
Ξεψαχνίζουμε το κοτόπουλο με το χέρι, σε πολύ μικρά κομμάτια. Το ανακατεύουμε με το μείγμα των αυγών και το μείγμα με τα αμύγδαλα.
Ζεσταίνουμε το υπόλοιπο βούτυρο μέχρι να λιώσει.
Προθερμαίνουμε τον φούρνο στους 180°C.
Βουτυρώνουμε το ταψί και απλώνουμε 4 φύλλα κρούστας, καλά βουτυρωμένα το καθένα ξεχωριστά, έτσι ώστε να καλύψουμε τον πάτο και τα τοιχώματα.
Αδειάζουμε τη μισή γέμιση και τη στρώνουμε ομοιόμορφα.
Καλύπτουμε με άλλα 3 φύλλα, καλά βουτυρωμένα το καθένα ξεχωριστά, αδειάζουμε την υπόλοιπη γέμιση και τη στρώνουμε ομοιόμορφα.
Καλύπτουμε με τα υπόλοιπα φύλλα, επίσης καλά βουτυρωμένα, και διπλώνουμε τις άκρες, τυλίγοντάς τες προς τα μέσα.
Αλείφουμε την επιφάνεια με το αυγό και ψήνουμε για περίπου 30 λεπτά, μέχρι να ροδίσουν τα φύλλα και να γίνουν τραγανά.
Ξεφουρνίζουμε και αφήνουμε να κρυώσει. Πασπαλίζουμε με όση άχνη θέλουμε και σερβίρουμε.
Στο ποτήρι μας: Μια φρουτώδη αρωματική Rioja από την απέναντι ισπανική ακτή.
Η συνταγή πρωτοδημοσιεύτηκε στο περιοδικό Γαστρονόμος, τεύχος 154.
Κοτόπιτα Πηλίου Στις χώρες της Βόρειας Αφρικής και της Μέσης Ανατολής, τα λεπτά φύλλα για πίτα είναι τέχνη θαυμαστή. Τα χρησιμοποιούν σε πιτάκια και πίτες, όπως η φημισμένη Bastilla από τη Φεζ του Μαρόκου, που φτιάχνεται με επάλληλα λεπτότατα φύλλα. Η εξαίσια γέμιση αποτελείται από τρυφερά πιτσούνια ή ορτύκια, καραμελωμένα κρεμμύδια και μπαχαρικά, ενώ προστίθενται ανθόνερο, ένα πικάντικο μείγμα αυγών σαν ομελέτα και αμύγδαλα. Σήμερα την ετοιμάζουν και με κοτόπουλο, παραμένει όμως μια πίτα βασιλικών προδιαγραφών (φτιάχτηκε πρώτη φορά για τον χαλίφη Ουμαγιάντ, που έζησε τον 9ο αι. μ.Χ.). Ακόμα και σήμερα αποτελεί ένα από τα βασικά πρώτα πιάτα ενός γιορτινού ή γαμήλιου γεύματος. Καθώς μοιάζει με παχύ δίσκο, οι Ισπανοί την ονόμασαν «παστίγια», που σημαίνει «δίσκος» ή «χάπι», αλλά στην αραβική γλώσσα το «π» αντικαταστάθηκε με «μπ», για ευκολία στην εκφορά του λόγου.
