Μικρής παραγωγής προϊόντα με cellar door sales, παλιές συνταγές που «αναπιάνονται», αυστηρά εποχικές και εύθραυστες ντελικατέτσες, πρωτότυπες ιδέες που απορούμε γιατί δεν τις είχαμε ξανασκεφτεί. Σας συστήνουμε μερικά από τα πιο δυσεύρετα καλούδια της χώρας, που μας κάνουν περήφανους. Θα χρειαστεί να τα ψάξετε, να επιμείνετε, να τα περιμένετε, αφού βγαίνουν σε περιορισμένες ποσότητες, αλλά αξίζει η προσπάθεια, γιατί θα αποζημιωθείτε με το παραπάνω από τη γεύση τους – αληθινή εμπειρία. Και θα κάνετε και φιγούρα στους φίλους σας!
Χαβιάρι Άρτας
 |
 |
Ελληνικό χαβιάρι; Ναι, το παράγει η εταιρεία Thesauri στην Άρτα από καθαρόαιμους οξύρυγχους και δεν έχει συντηρητικά τα οποία ευθύνονται για την χαρακτηριστική τραγανάδα στις πέρλες χαβιαριού, γι’ αυτό και έχει πιο βουτυράτη και μαλακιά υφή. Ένας αληθινός connoisseur θα το γευτεί μόνο του, με την εξής ιεροτελεστία: παίρνουμε μια μικρή ποσότητα χαβιαριού με ένα φιλντισένιο κουτάλι, το ακουμπάμε χύμα επάνω στη γροθιά μας στο σημείο που ενώνεται ο αντίχειρας με τον δείκτη και το απολαμβάνουμε έτσι συνοδεία βότκας ή σαμπάνιας – ή, κατά το ελληνικότερον, με ένα κρύο φρέσκο τσίπουρο ή έναν ντόπιο ξηρό αφρώδη οίνο.
Yolenis, I Frati
Μέλι Έλατο Βανίλια Μαινάλου
 |
 |
Πρωτοκλασάτο βιολογικό μέλι, ένα από τα δύο χαρακτηρισμένα Π.Ο.Π. της χώρας μας – το άλλο είναι το πευκοθυμαρόμελο Κρήτης. Παράγεται αποκλειστικά στο δάσος Κεφαλληνιακής ελάτης που σκεπάζει το ψηλό βουνό της Πελοποννήσου. Είναι εξαιρετικά σπάνιο μέλι μελιτώματος, από τα ελάχιστα στον κόσμο, καθώς οι μέλισσες δεν μας κάνουν τη χάρη να το παράγουν κάθε χρόνο. Διαθέτει μια εντελώς δικιά του, καραμελένια γεύση με αίσθηση βανίλιας, έχει μικρή συγκέντρωση σακχάρων, ξανθό περλέ χρώμα και παχύρρευστη υφή. Συσκευάζεται από τη μελισσοκομική οικογένεια Αρκαδικό Μέλι. Τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο για να το συνοδέψετε από ένα πρώτης τάξης βούτυρο σε κυψελωτό προζυμένιο ψωμί.
Eshop arkadiko-meli.gr και με τηλεφωνικές παραγγελίες από τον παραγωγό στο Τ/2710-23.9148
Βούτυρο ξυγαλί Πόντου
 |
 |
Υπάρχει μια θεωρία που λέει ότι ο Πόντος είναι η γενέτειρα του βουτύρου. Μπορεί να ισχύει, μπορεί και όχι. Σημασία έχει ότι το ποντιακό βούτυρο είναι μοναδικό στον κόσμο, ασύγκριτης νοστιμιάς και ιδιαίτερης τεχνικής. Παράγεται από την επεξεργασία γιαουρτιού -ξύγαλα στην ποντιακή διάλεκτο-, το οποίο παλαιότερα τοποθετούνταν στο ξυλάγγ’ -ξύλινο δοχείο- και αναδεύονταν με δύναμη, δίνοντας το βούτυρο και το ταν, ένα παραδοσιακό ρόφημα που μοιάζει με ξινόγαλο. Αυτό το βούτυρο, λοιπόν, σπάει μύτες! Έχει πλούσια γεύση, αμυδρά όξινη με γλυκιά επίγευση, η οποία, ανάλογα με την εποχή και το γάλα, διαφοροποιείται ελαφρώς. Τώρα που κρύωσε, φτιάξτε έναν τανωμένο σορβά και απολαύστε τη διάσημη ποντιακή σούπα που νοστιμεύει με βούτυρο ξυγαλί. Γευτείτε το και σκέτο, αλειμμένο στο ψωμί.
Ραγιάν, Ποντιακόν
Απόσταγμα σύκου Σύρου
 |
 |
Από τον καιρό του αείμνηστου Μπαμπατζίμ είχαμε να πιούμε ένα τόσο έντεχνο απόσταγμα φρούτου. Το Syko είναι το μοναδικό ελληνικό που παράγεται με απόσταξη από επιλεγμένα νωπά σύκα του νησιού, τα οποία υφίστανται ελεγχόμενη ζύμωση και στη συνέχεια αποστάζονται. Φτιάχνεται στο Makryonitis Syros Distillery, στη Βάρη Σύρου, από τον Νικόλα Μακρυωνίτη και είναι εξαιρετικό, με πολύ ξεχωριστή, παχιά υφή, στρογγυλό και πικάντικο, με διακριτικό άρωμα σύκου. Απολαύσετε το πολύ κρύο σε κολωνάτο ποτηράκι της γκράπας, μαζί με φρέσκα φρούτα εποχής και μια μαλακιά, βουτυράτη μυζήθρα.
Greece and Grapes
Verdea Ζακύνθου Κτήμα Γράμψα
Η Βερντέα πρωτοεμφανίστηκε στις αρχές του 19ου αιώνα και ταυτίστηκε με την μετέπειτα αμπελοοινική ιστορία του νησιού. Χαρακτηριστικό της είναι η πολυποικιαλιακή σύνθεση, που δείχνει πως και εδώ, όπως σε πολλά άλλα μέρη της Ελλάδας, ο ποικιλιακός πλούτος είναι εντυπωσιακός. Χαρακτηριστική μαρτυρία αποτελεί ένα ποίημα του 1601, σε λίγους στίχους του οποίου απαριθμούνται 34 ποικιλίες, οι περισσότερες εκ των οποίων επιβιώνουν έως σήμερα. Το όνομα Βερντέα έχει τις ρίζες του στις βενετικές επιρροές της Ζακύνθου και προέρχεται από την ιταλική λέξη «verde» (πράσινο), ευθεία αναφορά στα σχεδόν άγουρα σταφύλια που χρησιμοποιούνταν για την αύξηση της οξύτητας του κρασιού. Το κρασί είναι χαρακτηρισμένο με «Ονομασία κατά Παράδοση Ζακύνθου» και στο κτήμα Γράμψα το παράγουν οινοποιώντας μαζί τις ποικιλίες Σκιαδόπουλο, Γουστολίδι, Παύλο και Ρομπόλα. Διαθέτει έναν αρωματικό πλούτο από άνθη και κόντιτα φρούτων, αμύγδαλα και λευκό πιπέρι, είναι λιπαρό, ορυκτώδες, πολύπλοκο και με έξοχη οξύτητα. Ταιριάζει πολύ με τυριά, ψάρια και θαλασσινά, αλλά και με λευκό κρέας, όπως κοτόπουλο λεμονάτο στον φούρνο.
Wineshop.gr, Fiali.gr
Σιτάκα Κάσου
Με τυρί σιτάκα σερβίρονται οι κασιώτικες μακαρούνες, συνοδεία καραμελωμένων κρεμμυδιών. Το ίδιο, «στολίζει» τα ζυμαρικά στην Κω και στην Κάρπαθο. Το βρίσκω καταπληκτικό! Είναι μαλακό και στους junk foodies θα θυμίσει λίγο τα τετηγμένα τύπου τσένταρ τυριά που χρησιμοποιούν σε ταχυφαγεία, ουδεμία σχέση όμως έχει ποιοτικά με αυτά. Πρόκειται για ένα από τα πιο ξεχωριστά τυριά της Ελλάδας, που παράγεται στο τυροκομείο Βοναπάρτη με πολύωρο μαγείρεμα του πρόβειου ξινογάλακτος του νησιού. Έχει κροκί χρώμα -λόγω του καραμελώματος που επιτυγχάνεται με την άνοδο της θερμοκρασίας-, κρεμώδη υφή με κόκκους και γεύση ασυνήθιστη – γλυκιά, τυρένια, δυνατή.
Μιράν, Αραπιάν, Μανδραγόρας
Δαμάσκηνα Σκοπέλου
 |
 |
Τα βιολογικής καλλιέργειας αποξηραμένα δαμάσκηνα Σκοπέλου της οικογένειας Γρυπιώτη περνούν από τέσσερις μαλάξεις και πολλά φουρνίσματα. Στο νησί φύονται δύο ράτσες: τα μεν είναι μαύρα με γλυκιά, βελούδινη γεύση, τα δε κοκκινωπά και ξινά, με μια ντελικάτη γλύκα. Από αυτά, τυποποιούνται και πωλούνται με το κουκούτσι τους πολύ μικρές ποσότητες. Αν τα βρείτε, καθαρίστε τα και χονδροκόψτε τα στο γιαούρτι ή στα δημητριακά σας για ένα δυναμωτικό πρωινό. Τα έχω δοκιμάσει και στη μαγειρική – σε γέμιση πουλερικών και ανατολίτικα πιλάφια. Τα φετινά θα τα μαγειρέψω με χοιρινό στην κατσαρόλα.
ebloko.gr, Δίκταμο
Βράσμα Λέσβου
Η πεμπτουσία του σύκου! Ένα είδος πετιμεζιού από τα διάσημα ερεσιώτικα σύκα, με πολύ πυκνή και βαθιά γεύση. Στη Λέσβο φτιάχνουν με αυτό τα βρασματολούκουμα -καμία σχέση με τα λουκούμια-, τα αφράτα και κάπως υγρά μπισκότα που θυμίζουν μουστοκούλουρα τα οποία ζυμώνονται με το πετιμέζι του σταφυλιού. Το βράσμα, εξάλλου, χρησιμοποιείται όπως το πετιμέζι. Δοκιμάστε το από το μαρινάρισμα κρεάτων μέχρι σε βινεγκρέτ σαλάτας, αλλά και κατά το μαγείρεμα του χταποδιού στην κατσαρόλα. Επίσης, είναι άριστη γλυκαντική ύλη. Προσωπικά το χρησιμοποιώ αντί για μέλι στο γιαούρτι, στο ρυζόγαλο, στο παγωτό καϊμάκι και στις τηγανίτες. Καμιά φορά προσθέτω 3 γενναίες κουταλιές βράσμα και σε ένα ζεστό φλιτζάνι γάλα.
Περί Λέσβου, Οικοδέσποινα (Τρίτωνως 40, Π. Φάληρο, Τ/211-41.17.146
Αγριοφράουλες Κέρκυρας
Αυτά τα κατακόκκινα χαμοκέρασα καλλιεργούνται τα τελευταία 150 χρόνια στην πεδιάδα της Χρυσηίδας από την οικογένεια της Κατερίνας Τσαγκαροπούλου, από τους ελάχιστους που ασχολούνται πλέον με τη δύσκολη καλλιέργεια αυτού του καρπού, που έχει σημαδέψει την αγροτική ιστορία του νησιού. Πολλοί αποδίδουν την έλευσή του στην Κέρκυρα λόγω της αγάπης που έτρεφε για τις αγριοφράουλες η Πριγκίπισσα Σίσσυ. Αυστηρά εποχικές, λιγοστές, εύθραυστες, δεν αντέχουν στις μετακινήσεις και για να μη χαλάσουν πρέπει να καταναλωθούν ολόφρεσκες. Ο μόνος τρόπος για να τις γευτείτε είναι να ταξιδέψετε στο νησί στα τέλη της άνοιξης και να τις αγοράσετε από τα τοπικά μανάβικα.
Ενδεικτικά στο μανάβικο Ροπιάτης, Αγίου Βασιλείου 9, πόλη Κέρκυρας, Τ/26613-02.630
Απάκι από κρητικό κουνέλι, Φάρμα Αλεξανδράκη
Στη Φάρμα Αλεξανδράκη, στο Μοναστηράκι Αμαρίου, εκτρέφονται κάτι ψωμωμένα κουνέλια που μεγαλώνουν στους πρόποδες του Ψηλορείτη. Έχουν ψαχνό τρυφερό, αρκετά λιπαρό και νόστιμο – ό,τι πρέπει για γενναία κρητικά μαγειρέματα. Το περίτεχνο λεπτοκαπνισμένο απάκι που παράγουν οι Αλεξανδράκηδες με το δικό τους κρέας έχει φίνα και πρωτότυπη γεύση, που δεν ξενίζει τους γνώστες του μεζέ. Μου αρέσει να το συνδυάζω με βραστά χόρτα εποχής ή σκέτο με φρυγανισμένο ψωμί και παλαιωμένο τσίπουρο.
Παραδοσιακό Μπακάλικο, Χαλκιαδάκης, Θανόπουλος
