Νικολέτα Μακρυωνίτου

Πειραιάς, Γενάρης του 2006. Η πιο ωραία ιδέα που έχω ακούσει ποτέ έπεσε σε ένα τραπέζι στο γραφείο του διευθυντή στον τρίτο όροφο του κτιρίου της Καθημερινής. Ο Γαστρονόμος, δίχως όνομα ακόμα, άρχισε να παίρνει σάρκα και οστά. Άκουσα να αναπτύσσεται όλο το σχέδιο δράσης, να εκφράζεται η ιδέα, οι προβληματισμοί, ο τρόπος υλοποίησης και εφαρμογής, και να στήνεται τελικά ο πιλότος ενός περιοδικού που θα άφηνε εποχή. Το περιοδικό αφορούσε ακριβώς στο αντικείμενό μου, λόγω σχετικών σπουδών μαγειρικής και οινολογίας. Η πρόταση να συμμετέχω στη δημοσιογραφική ομάδα εκκίνησης με έκανε να χαμογελάσω πλατιά. Χωρίς δεύτερη σκέψη είπα “I do”, και ήταν η πρώτη φορά που ο Γαστρονόμος μπήκε στον μικρόκοσμό μου. Πολλά χρόνια μετά, μετράω συγκινήσεις: ταξίδια του ονείρου, φιλίες οικογενειακού επιπέδου, καβγάδες τρικούβερτους, μεγάλους αποχωρισμούς, γάμους, γεννητούρια. Κάθε τεύχος μια ιστορία, κάθε επόμενο μια φλόγα δημιουργικού οίστρου. Στο τέλος της ημέρας μια βιβλιοθήκη σκεβρωμένη από το βάρος των τευχών, και αναμνήσεις. 

Βραβεία Ποιότητας

Δες ανά κατηγορία τα βραβεία των προηγούμενων ετών