Τις πρώτες τρεις ημέρες με προσείλκυσε το ταλέτζιο του που πήραμε για το σπίτι, δοκιμαστικά. Επιστρέψαμε στη λήξη της τρίτης (ή μήπως δεύτερης) ημέρας για τη μαλακή, κρεμώδη γκοργκοντζόλα, που ήταν προστατευμένη μέσα στο ξύλινο δοχείο της. Ποια να συγκριθεί μαζί της; Ο δρόμος άνοιξε διάπλατα ανάμεσα σε εκείνον και σε εμάς: το στρατσίνο, πάλλευκο και κρεμώδες, απλωνόταν πάνω στα ψωμάκια μας, τα για δύο λεπτά ψημένα, και ψάχναμε κι όλο ψάχναμε. Και κυρίως βρίσκαμε. Δοκιμάζαμε, τον ακούγαμε, φχαριστιόμασταν.
Αν και κάτι πρώτα απ’ όλα με τράβηξε στον Marco Serra, ταυτόχρονα με την υψηλή ποιότητα των προϊόντων του, ήταν και παραμένει η έλλειψη επιτήδευσης και ύφους, η απουσία μόστρας. Αποδεικνύεται, στον έναν και μήνα που βρίσκεται στην Αθήνα και λειτουργεί το μαγαζί του, ότι δεν θέλει να χάσει, ότι προστατεύει το επτάχρονο παιδί μέσα του που ένα βράδυ άνοιξε μόνο του τη στόφα, έβαλε πάνω το τηγάνι και ετοίμασε βραδινό για τα αδέρφια του, επειδή αργούσαν οι γονείς του και είχαν πεινάσει. Μεγαλωμένος στη Σαρδηνία, ο Marco αποφάσισε να σπουδάσει στην Περούτζια μαγειρική και γαστρονομία, διοίκηση επιχειρήσεων, και άρχισε το ταξίδι του στον κόσμο: από την Περούτζια στο Ζάγκρεμπ, από εκεί στη Βιέννη και τώρα στην Αθήνα. Σταθμοί της διαδρομής, εστιατόρια που άνοιξε έχοντας ένα πενιχρό κεφάλαιο και πέτυχαν, οδηγώντας τον σε άλλα, μεγαλύτερα, περισσότερα, κέτερινγκ για 1.000 καλεσμένους της ιταλικής πρεσβείας στην Κροατία και μετρημένες 28.000 μπουκίτσες φίνγκερ φουντ για την πρεσβεία του Βατικανού!
Τι τον οδηγεί στο διαρκές ταξίδι, σε κάθε νέα μπουκιά; Ψάχνει την ιστορία πίσω από κάθε γεύση που σκαρφίζεται, επιδιώκει τον ενθουσιασμό του επτάχρονου που άναβε τη φωτιά για να ετοιμάσει βραδινό με τον ίδιο τρόπο που το έκανε κάθε βράδυ η μαμά του. Η ιστορία αξίζει πίσω από κάθε τυρί, κάθε κρασί, κάθε αλλαντικό και κάθε πιάτο που φτιάχνει εδώ στην αθηναϊκή του βάση, στο Χαλάνδρι. Ένα παντοπωλείο ιταλικών προϊόντων που σου φτιάχνει φαγητό για το σπίτι και, όταν στρώσει η κατάσταση, θα σου παραδίδει μαθήματα μαγειρικής και θα σου παραθέτει δείπνα γευσιγνωσίας. Μέχρι τότε, φτιάχνει κάθε μέρα πιάτα που φανερώνουν τον οίστρο και τον στόχο του: τα ραβιόλια με γκουαντσιάλε, σπανάκι και κάστανο, τα γκαργκανέλι καρμπονάρα και τα ραβιολόνε με το αρνάκι, τις σούπες και τις μπρουσκέτες του και τελευταίο, αλλά διόλου έσχατο, τον γιορτινό του πύργο, το Παντόρο της μαμάκας του, που μακάρι να ήταν όλη η χρονιά Χριστούγεννα για να το απολαμβάναμε (ένας πύργος από φέτες πανετόνε ποτισμένες με αμαρέτο και κρέμα μασκαρπόνε).
Από την Ούμπρια, το Πιεμόντε και το Βένετο, ο Marco Serra εξασφαλίζει φρέσκα προϊόντα για τα ράφια και το τραπέζι μας. «Περίμενε λίγες μέρες να έρθει το Καστελμάνιο από το Πιεμόντε και θα ανοίξουμε ένα μπουκάλι Φράντσια Κόρτα να το χαρούμε!» μου λέει.
*Chef Serra Delicatessen Food & Drink, Ιωάννου Αποστολοπούλου 57, Χαλάνδρι, T/213-08.80.747.
