Δεν αναζητήσαμε το τέλειο pairing κρασιού και φαγητού ακολουθώντας ευλαβικά τους κανόνες οινογευσίας. Ψάξαμε όμως για δυναμικές δυάδες, για ντουέτα που μπορούν να σταθούν μόνα τους πάνω στο τραπέζι και να μας κρατήσουν εκεί για ώρα, εγκλωβισμένες στην στιγμή, να απολαμβάνουμε ράθυμα μπουκιά τη μπουκιά, γουλιά τη γουλιά. Ιδού μερικά από τα ομορφότερα ζευγαρώματα φαγητού και κρασιού, σε επτά αγαπημένα αθηναϊκά εστιατόρια.
Nolan: Σταμναγκάθι με ντάσκα και ένα κομψό blend από τη Σαντορίνη
Χωρίς υπερβολή, θεωρώ πως το Nolan παραμένει εξαιρετικά ενδιαφέρον όσα χρόνια κι αν περάσουν με τον ίδιο (σχεδόν) κατάλογο, κι αυτό επειδή όταν στήθηκε το πρώτο εκείνο μενού ο Κοντιζάς είχε μεγάλες ιδέες για συνδυασμούς που τότε έρχονταν από το μέλλον. Τέτοιο είναι και αυτό το πιάτο, ένα απόσταγμα τόλμης και μεθοδικότητας, αλλαντικό με ψάρι, ελληνικό fusion με ψυχή Ανατολής. Καθισμένη στριμωχτά στο μπαρ, παραγγέλνω το σταμναγκάθι με σουτζούκι και ντάσκα. Βοτανικό, λιπαρό, μπαχαράτο, οι γεύσεις εμφανίζονται σαν οπαδικό κύμα μέσα στο στόμα. Ψάχνω ένα παρόμοιο κρασί, να είναι τρία σε ένα. Καταλήγω στον Νασσίτη του Vassaltis Vineyards, από Αηδάνι, Αθήρι, Ασύρτικο, τρεις ποικιλίες που οινοποιούνται ξεχωριστά και δίνουν ένα κομψό, γεμάτο blend με μετρημένη ορυκτότητα και αρκετό φρούτο που σπάει τη λιπαρότητα και κάνει το σταμναγκάθι να ανθίζει ξανά μέσα στο στόμα. Επικό. Ν. Δ.
Βουλής 31, Σύνταγμα, Τ/210-32.43.545.
Λινού Σουμπάσης και Σία: Σούπα και Μαλαγουζιά
Κάθομαι στο πάσο που ακουμπάει στον τοίχο. Ανάβω δίπλα το κερί. Παραγγέλνω τη σούπα. Σε έναν ωραίο ζωμό από λαχανικά εποχής (καρότο, πατάτα, κουνουπίδι, κ.λπ.) ρουφά μπόλικη νοστιμιά ένας φιδές, φαρδύς και βρασμένος τόσο όσο να κρατάει στο δόντι. Μέσα στο ζουμί υπάρχει κι ένα μελάτο αυγό, ωμό ελαιόλαδο και λεμόνι. Πρόκειται για μια επιτυχής προσομοίωση της σούπας λαχανικών σε ράμεν, που σερβίρεται σε απλωτό πιάτο και ιδανικά μοιράζεται. Δεν πειράζει, μπορώ και μόνη μου. Το ωραίο βουτυρένιο ψωμί τους, που έχει σχήμα μάφιν, είναι τέλειο για βούτες. Στο ποτήρι ένα orange κρασί της Χλόης Χατζηβαρύτη, μια σπιρτόζικη Μαλαγουζιά, κοντράρει ωραία τις οξύτητες και χαϊδεύει τον κρόκο. Διατίθεται σε περιορισμένο αριθμό φιαλών, μόνο για αυτό το εστιατόριο. Ν. Δ.
Καλαμίδα 9 και Μελανθίου 2, Ψυρρή, Τ/210-32.20.300.
Feyrouz: Πεϊνιρλί με κόκορα και ροζέ Μαυροδάφνη
Εδώ το φαγητό του δρόμου δεν είναι γρήγορο και πρόχειρο. Αντίθετα, οι συνταγές τους, που βασίζονται στην οικογενειακή παράδοση, απαιτούν χρονοβόρα διαδικασία. Για το pide, μια ζύμη σε σχήμα πεϊνιρλί, που αφήνεται να ωριμάσει αργά και να φουσκώσει, σπαταλιούνται πολλές ώρες, και πολλές περισσότερες για να φτιαχτεί η γέμιση με κόκορα. Το pide Roostic περιέχει κόκορα μαγειρεμένο κρασάτο και ξεψαχνισμένο, με κασέρι και mozzarella και από πάνω ξινολάχανο με σελινόριζα που έχει περάσει κι αυτό από ζύμωση. Τριμμένο καρύδι μπαίνει στην κορυφή, μια κουταλιά ίσα να διαφοροποιηθούν οι υφές. Τραγανές οι άκρες, μαλακό στην καρδιά, πολύ πλούσιο στο στόμα. Από τη μικρή λίστα των φυσικών κρασιών που προσφέρει πια το αγαπημένο Feyrouz, επιλέγω τον Αλχημιστή του Ευρυβιάδη Σκλάβου. Ξηρή Μαυροδάφνη και Μοσχατέλα από την Κεφαλονιά, ροζέ για να ταιριάξει με το βιολετί λάχανο, και καλοζυμωμένο όπως το άγιο ζυμαράκι της Feyrouz. Ν. Δ.
Καρόρη 23 και Αγάθωνος, Τ/213-03.18.060.
Zampano: Μεδούλι και χανιώτικο Roussanne
Το City Circus είναι ένα πανέμορφο hostel στου Ψυρρή, στο ισόγειο του οποίου βρίσκεται το εστιατόριο Zampano. Μια πράσινη, αριστοκρατική μαρμάρινη μπάρα σε στυλ αρ ντεκό, μια εντυπωσιακή ταπετσαρία με ζέβρες, έπιπλα που παραπέμπουν σε βιεννέζικα καφέ και όνομα εμπνευσμένο από τον ομώνυμο κωμικοτραγικό ήρωα του φελινικού La Strada. Σε αυτή την ωραία ατμόσφαιρα, κάθομαι αναπαυτικά και πίνω ένα ποτήρι από το Nostos Roussanne του κτήματος Μανουσάκη, και μαζί σκαλίζω με ένα κομμάτι φρυγανισμένο ψωμί την κοκάλινη βαρκούλα με μεδούλι μοσχαρίσιο καρυκευμένο μόνο με μαϊντανό και ανθό αλατιού. Και δεν θέλω τίποτε άλλο. Ν. Μ.
Σαρρή 18, Ψυρρή, Τ/2130-23.32.44.
Τα Καραμανλίδικα του Φάνη: Καπνιστά ψαράκια κι ένας Παλιοκαιρίσιος οίνος
Ένα κομμάτι σολομό καπνιστό και λίγη πέστροφα από τον Ταΰγετο, μια μερίδα καπνιστό ξιφία από την Κάλυμνο και χέλι αρτινό παρακαλώ. Στο μεζετζίδικο στη Σωκράτους και Ευριπίδου γωνία σερβίρουν ωραίους μεζέδες, αλλά και πιο «κανονικά» λιχούδικα πιάτα που ετοιμάζουν στην κουζίνα τους. Στα ψυγεία τους, όμως, βρίσκω μαζεμένα και τα πιο εκλεκτά ψαρικά, έξοχα εδέσματα από μικρούς παραγωγούς, από κάθε γωνιά της Ελλάδας. Θα ψωνίσω και για το σπίτι, αλλά μου αρέσει να κάθομαι εδώ και να τα συνδυάζω με ένα σούπερ σπάνιο, παλιάς κοπής κρασί, όπως τον πορτοκαλί Παλιοκαιρίσιο ημιαφρώδη οίνο του οινοποιείου Γκλίναβος από τη Ζίτσα. Ν. Μ.
Σωκράτους 1 και Ευριπίδου, Αθήνα, Τ/210-32.54.184.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Dopios: Πρόβεια τυριά και ξηρή Μαυροδάφνη
Το λες και ιεροσυλία να έρθεις μέχρι εδώ και να μην ακουμπήσεις τους μεζέδες του Πέσκια, αλλά αν θέλεις απλώς να ξαποστάσεις και να περάσεις την ώρα σου χαλαρά με ένα ποτήρι κρασί και κάτι για τη λιγούρα, στο Dopios υπάρχει μια πολύ ωραία λίστα με ελληνικά τυριά. Παραγγέλνω μια μερίδα πρόβειο κασέρι Ξάνθης Χατζηιωαννίδη, μια επίσης πρόβεια, 18μηνη χανιώτικη γραβιέρα του Χονδράκη και μια μερίδα χρονιάρικο λαζαρέτο, αιγοπρόβειο του Χρύσανθου Καραβία από την Ιθάκη. Στα ποτήρια ένας ερυθρός δυναμίτης, άξιος των περιστάσεων: η ξηρή Μαυροδάφνη Daphne Nera του κτήματος Μερκούρη από την Ηλεία. Ν. Μ.
Σκουλενίου 1, Πλ. Αγίων Θεοδώρων, Τ/210-33.10.049.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Napul’è: Arancino και Nebbiolo
Μαέστροι στην ιταλική κουζίνα, η Μάγκυ και ο Φραντσέσκο είναι αυτό που λέμε «νόστιμοι» μάγειρες. Σίγουρα δεν θα μείνετε σε ένα πιάτο, αφού ρίχνοντας μια ματιά στον κατάλογο, οι προτάσεις τους είναι εξαιρετικά λιμπιστικές. Αν πρέπει να διαλέξουμε ένα μόνο έδεσμα όμως, νομίζω πως αυτό θα είναι το arancino. Μια ευμεγέθης μπάλα με χρυσαφένια κρούστα, άλλες φορές γεμιστή με σισιλιάνικο ραγού και άλλες με μιλανέζικο οσομπούκο. Στην καρδιά παραμένει στιβαρό γευστικά, αλλά συγχρόνως τρυφερό σε υφή, από το πολύωρο μαγείρεμα του κρέατος. Ριζότο με σαφράν τυλίγει το όλο και ακουμπάει πάνω σε κρέμα παρμεζάνας. Είναι ονειρεμένο. Στο ποτήρι το 100% Nebbiolo Vietti, από το Πιεμόντε. Δεν μπορώ να σκεφτώ κάτι καλύτερο για το μιλανέζικο οσομπούκο και την παρμεζάνα. Ν. Δ.
Βασιλέως Κωνσταντίνου 43, Βάρη, Τ/210-96.55.815.
