Παλιάς κοπής και πιο καινούργια, με φαγητό κλασικό, απλό και προσεγμένο ή λίγο πιο παιχνιδιάρικο, όλα αυτά που συγκεντρώσαμε παρακάτω είναι μέρη που δεν το πολυσκέφτεσαι να πιάσεις ένα τραπέζι ένα μεσημεράκι ή με το που πιάνει να σουρουπώνει μετά τη δουλειά, να βρεθείς με την παρέα το Παρασκευοσαββατοκύριακο, να βγεις με την οικογένεια. Μπαίνουν εύκολα στα μικρά αφηγήματα της καθημερινότητας, που όσο να ’ναι, θέλει και τη νοστιμάδα της και τη συναναστροφή. Yπολογίσαμε ένα ορεκτικό, ένα κυρίως πιάτο και μισή σαλάτα ή ένα γλυκό. Το ποτό δεν το υπολογίσαμε, αλλά ακόμη κι έτσι σε κάποιες περιπτώσεις, αν πας με ένα εικοσάρικο στην τσέπη, μπορεί να φύγεις με ρέστα.
Το Υπερωκεάνειον
 |
 |
Με υπερωκεάνεια στους τοίχους να θυμίζουν τις εποχές της μετανάστευσης, ένα σκαρί να κρέμεται από το ταβάνι κι αύρα παλιού μπακάλικου, αυτό το Πειραιώτικο στέκι φέρνει, χρόνια τώρα, κόσμο από όλη την Αθήνα στη γειτονιά του Χατζηκυριάκειου. Πιάνεις με την παρέα σου από μια καρέκλα μέσα ή στον εξωτερικό θερμαινόμενο χώρο και ξεκινάς θαλασσινό δρομολόγιο με σαρδέλες ψητές με ντομάτα σε καψαλισμένο ψωμί και κάποιο από τα μαρινάτα, μετά βάζεις στη σέντρα λαδένια, τηγανητά μύδια Θεσσαλονίκης, κριθαράκι θαλασσινών ή σουπιές ψητές με ταχίνι και κάποια από τα τηγανητά ή ψητά ψαράκια και δεν θες τίποτα άλλο. Εκτός ίσως από μια κουταλιά από το παγωτό καϊμάκι που σερβίρουν στο τέλος. Α.Σ.
Μαρίας Χατζηκυριακού 48, Πειραιάς, Τ/210-41.80.030. Καθημερινά 12:00-00.00.
Τα Καραμανλίδικα του Φάνη
 |
 |
Παστουρμάδες και καραμανλίδικα λουκάνικα εν τη ενώσει: με τη μια το αγαπήσαμε το μερακλίδικο στέκι που έστησαν πριν 8 χρόνια ο Φάνης Θεοδωρόπουλος, που γράφει τα επόμενα κεφάλαια της ιστορίας του Αραπιάν στην Ευριπίδου, μαζί με τον Δραμινό αλλαντοποιό Παρασκευά Σαρήμπογια. Στο ισόγειο του παλιού αρχοντικού με τα ζωγραφιστά ταβάνια, στα τραπέζια πίσω, στο μικρό «σοκάκι», και τα καλοκαίρια και στην ταράτσα οι μεζεκλήδες δίνουν ραντεβού για ιτσλί κεφτέ, ρεβιθάδα με παστουρμά, βοδινό καβουρμά με πατάτες και πιπεριές, καυτερή τηγανιά, αλλά και καπνιστά θαλασσινά, ό,τι πρέπει για ούζο ή τσίπουρο: τσιροσαλάτα από την Κομοτηνή, πέστροφα από τον Ταΰγετο, χέλι από την Άρτα… Η βιτρίνα παραδίπλα, φορτωμένη τυριά από όλη την Ελλάδα που ο Φάνης τα ψάχνει ένα ένα και διαλεχτά αλλαντικά, είναι καλύτερη από οποιοδήποτε διακοσμητικό. Ό,τι λαχταρίσεις με το μάτι, το δοκιμάζεις επιτόπου ή το αγοράζεις για το σπίτι. Α.Σ.
Σωκράτους 1 & Ευριπίδου, Αθήνα, Τ/ 210-32.53.184. Δευτέρα έως Σάββατο 12:00-23:00. Κυριακή κλειστά.
Laika
 |
 |
Το όνομα αναφέρεται τόσο στη διάσημη διαστημική σκυλίτσα ‒θα τη δείτε και στις παλιές σοβιετικές αφίσες στους τοίχους‒ όσο και στον λαϊκό χαρακτήρα της γειτονιάς με τα χαμηλά σπίτια και τα συνεργεία, που σε πολλά σημεία της μοιάζει ξεχασμένη από τον χρόνο. Το χαλαρό, φιλικό, παρεΐστικο στέκι τώρα με το κρύο βγάζει πιο λίγα τραπέζια στον πεζόδρομο, αλλά πάντα κάποιοι προτιμούν να καθίσουν εκεί, πλάι στις σόμπες, και να μοιραστούν τα κλασικά και τα πιο ασυνήθιστα που σκαρώνουν στην κουζίνα. Νόστιμα μπιφτέκια και μπριζολάκια, αλμυρό τσιζκέικ με κρέμα ανθότυρου και κοπανιστής Χίου, που βάζει μια πινελιά αψάδας, καπνιστή μελιτζάνα και γλυκό κουταλιού κάπαρη, φρικασέ μανιταριών με σάλτσα λεμονιού και τυλιγμένο σε προσούτο κοτόπουλο που σερβίρεται με τραχανότο δένουν ωραία με τις new wave, synth pop και post-punk μουσικές που ακούγονται (χαμηλόφωνα) από τα ηχεία. Α.Σ.
Πέλλης 30, Βοτανικός, Τ/215-50.13.801. Καθημερινά 12:00-2:00, Δευτέρα κλειστά.
Λέσβιον
Ιδού πώς εννοούν το ουζερί στη Λέσβο. Αυθεντικό, συγκεκριμένο, χωρίς πολλά πολλά, τίμιο και οικονομικά προσιτό. Από αυτή την κουζίνα στο Γαλάτσι έχουν παρελάσει δεκάδες χιλιάδες γαύροι μαρινάτοι, λακέρδες και παστές σαρδέλες -παπαλίνες Καλλονής μόνο στην εποχή τους. Ενίοτε θα βρείτε και τρανούς μεζέδες όπως στείρα στιφάδο και τηγανητές ουρές πεσκανδρίτσας. Λειτουργεί εδώ και πάνω από 50 χρόνια από την οικογένεια του Περικλή Κακαρώνη. Εδώ το ελαιόλαδο και οι ελιές είναι Μυτιλήνης, το χταπόδι στα κάρβουνα δεν είναι λιώμα, αλλά μασητερό όπως το τρώνε οι Λέσβιοι, το λαδοτύρι ΠΟΠ και αψύ και τα ράφια κυρτωμένα από τα ούζα. Ν.Μ.
Βαρδουσίων 3, Γαλάτσι, Τ/210-29.23.689. Τρίτη-Κυριακή 11:00-01.30, Δευτέρα κλειστά.
Το Μαύρο Πρόβατο
Φιλικό, προσεγμένο, με απλό, σύγχρονο ντεκόρ σε άσπρο-μαύρο και value for money, καλομαγειρεμένο φαγητό, έκανε δυνατό ντεμπούτο πριν ακόμη πάρει τα πάνω της η παγκρατιώτικη πιάτσα, απέκτησε ένα πιο ευρύχωρο αδερφάκι στα Μελίσσια και συνεχίζει σταθερά. Εκεί στο πρωτότοκο πήγαμε την τελευταία φορά. Μικροί, μεγάλοι, παρέες και οικογένειες μοιράζονται μέσα κι έξω στο πεζοδρόμιο και στα τραπέζια παρελαύνουν φάβα, τηγανιά μανιταριών με σουτζούκι, τσουχτή με καβουρδισμένη μυζήθρα κι αυγό, ζουμερό συκώτι, κλέφτικο στη λαδόκολλα, με φέτα, μυρωδικά και πιπεριές και πολλά ακόμη, ανάμεσά τους κι εκείνο το κλασικό χουνκιάρ μπεγιεντί, φαβορί από τις πρώτες μέρες. Υπάρχουν και κάποια πιο ακριβά πιάτα, οπότε ο λογαριασμός μπορεί να ανέβει λίγο παραπάνω, αλλά υπάρχουν αρκετοί συνδυασμοί για να κρατηθεί μέχρι 20 ευρώ. Α.Σ.
Αρριανού 31-33, Παγκράτι. Τ. 210-72.23.466, 210-72.23.469. Καθημερινά 13:00-00:00. Κυριακή 13:00-19:00.
Το λάζο
 |
 |
Δεν έχει κλείσει ακόμη χρόνο κι όμως έχει ήδη πιστούς θαμώνες από κάθε γωνιά της Αττικής. Ο λόγος; Φαγητά νόστιμα, καλομαγειρεμένα ή άψογα ψημένα, υλικά διαλεχτά, τα περισσότερα βιολογικά, φερμένα από κοντινές περιοχές, χώρος ζεστός και καλοσχεδιασμένος (πέτρινη σάλα τον χειμώνα, αυλή το καλοκαίρι) και τιμές απροσδόκητα χαμηλές για όλο το παραπάνω πακέτο. Ένα ενδεικτικό γεύμα: γκραν σουξέ τραγανό αρβανίτικο τηγανόψωμο, ή παστουρμαδοπιτάκια Ξάνθης, σαλάτα με βιολογικές πρασινάδες από τη Βραυρώνα ή σαλάτα vegan εποχής με μανιτάρια, τραγανά κρεμμύδια και ντοματίνια, πανσετάκια μελωμένα (ή χειροποίητο κοντοσούβλι) σερβιρισμένα στο τσιγκελάκι, με τέλειες τηγανητές πατάτες κομμένες στο χέρι. Θα πληρώσετε 20 ευρώ και θα το καταχαρείτε. Β.Κ.
Λ. Αθηνών-Σουνίου (κεντρικός δρόμος Κερατέας), πλατεία Αγ. Χαραλάμπους, Τ/22990-42828 (προτείνεται να κλείσετε τραπέζι, ιδιαίτερα τα Σαββατοκύριακα). Δευτέρα έως Παρασκευή 19:00-00:30 Σάββατο & Κυριακή από το μεσημέρι.
Το Oυζερί του Λάκη
 |
 |
 |
 |
Κρυμμένο σε ένα πεζοδρομημένο στενάκι στην πλατεία Βικτωρίας, ντυμένο στα γαλάζια, με δελφίνια, καράβια και προπέλες κι άλλα θαλασσινά παραφερνάλια στους τοίχους, είναι ωραίο απάγκιο μετά από μια δύσκολη μέρα. Στο πόστο του από το ’84, με φρεσκαδούρα και μόνο στη βιτρίνα με τα ψάρια κι απρόσμενες σπεσιαλιτέ στον κατάλογο, μια που ο Γιώργος Λάμπρου και η Άννα Πασσά, άξια μαγείρισσα, πάντα αγαπούσαν τα λίγο πιο ασυνήθιστα. Έχουν λοιπόν ταραμοσαλάτα και τηγανητές κουτσομούρες, έχουν και «μουσακά» σαρδέλας (το ψαράκι φιλεταρισμένο, μπαίνει με πατάτες και μελιτζάνες μέσα σε κριθαροκουλούρα), αχνιστό σαλάχι, θράψαλο με ρύζι, «μαύρη» μακαρονάδα με μελάνι σουπιάς. Έχουν κι εμφιαλωμένα κρασιά, αλλά αξίζει να τσεκάρετε τη συλλογή τους από ούζα και τσίπουρα. Εκατό τα άφησα την τελευταία φορά, εκατόν πενήντα έχουν φτάσει τώρα. Α.Σ.
Ελπίδος 16, Πλατεία Βικτωρίας, Τ/210-82.13.776. Δευτέρα-Σάββατο 12:00-00, Κυριακή 12:00-18:00.
Άγιος Μερκούριος
Από τα βόρεια είναι κοντά, από την υπόλοιπη Αθήνα θέλει να έχεις κανείς λίγη εκδρομική διάθεση. Το δάσος δυστυχώς δεν γλίτωσε από τη φωτιά, αλλά και χωρίς τον πράσινο περίγυρο αξίζει να στηρίξει κανείς αυτό το περιποιημένο εξοχικό περίπτερο που βλέπει την πόλη από τα ψηλά και συνεχίζει να σου δίνει αρκετές αφορμές να φορτώσεις στο αυτοκίνητο φαμίλια και φίλους και να ανέβεις στα μέρη του: τη ζεστή σάλα με το τζάκι που σιγοκαίει, το νόστιμο τηγανητό τυροπιτάρι και την όντως πικάντικη τυροκαυτερή, το μπουγιουρντί, τα παϊδάκια και τις μπριζόλες θα κάρβουνα και το κότσι που ψήνουν στη γάστρα τις Κυριακές. Α.Σ.
Α΄φυλάκιο Πυροσβεστικής, Βαρυμπόμπη. Τ/210-81.69.617.Τρίτη έως Παρασκευή 1:20-23:00, Σάββατο: 12:00-00:00, Κυριακή 12:00-20:00.
Σισλί
 |
 |
Το κτίριο με τους πέτρινους τοίχους, άλλοτε χάνι όπου στάθμευαν όσοι πήγαιναν για τα Μεσόγεια, έχει χτιστεί σε δύο φάσεις. Το ένα κομμάτι το 1923, πατάει τον αιώνα σχεδόν. Το άλλο προστέθηκε μια εικοσαετία μετά. Το φροντισμένο εσωτερικό που κρατάει κάτι από την αύρα του παρελθόντος, έχει ατμόσφαιρα, οι πιο εξωστρεφείς όμως ακόμη και τώρα τον χειμώνα κάθονται στον ημιυπαίθριο χώρο και χαίρονται τη νόστιμη σμυρναίικη – πολίτικη με ολίγον από ποντιακή κουζίνα, που από το 2015 που άνοιξε το μαγαζί έχει αποκτήσει πολλούς φίλους. Ατελείωτος σχεδόν ο κατάλογος, έχει μουχαμάρα, καγιανάδες με σουτζούκι ή παστουρμά, καλοτυλιγμένα γιαπράκια, κιουρούκ κιοφτέ (μοσχαρίσια κεφτεδάκια με σουμάκ στα κάρβουνα), ντονέρ, μερακλίδικο φιστικλί κεμπάπ, χουνκιάρ μπεγιεντί κι άλλα πολλά. Άνετα παρασύρεσαι, αλλά θέλει κράτει, γιατί το φινάλε γράφουν ανατολίτικα γλυκά: κιουνεφέ, κατμέρ, καζάν ντιπί και πάει λέγοντας. Α.Σ.
Λεωφόρος Μεσογείων 376, Αγία Παρασκευή. Τ/210.60.08.885. Δευτέρα και Τετάρτη-Παρασκευή: 13.30:00-00.30, Σάββατο 13:30-1:00, Κυριακή: 13:00-19:00, Τρίτη κλειστά.
Ταμπακιέρα
Ένα μικρό μεζεδοπωλείο με σπιτίσια διακόσμηση, αντικέ μπουφέδες και χρωματιστά φωτιστικά. Πολλά από τα μεζεδάκια τους έχουν έθνικ πινελιές, είναι νόστιμα, λιχούδικα και μαγειρεμένα με καλά υλικά. Στην κουζίνα τους έχουν κέφια, δεν κάθονται ήσυχα κι αλλάζουν συχνά τα πιάτα ημέρας. Από την τελευταία μας παραγγελία θυμάμαι τη λιβανέζικη μελιτζανοσαλάτα μουτάμπαλ, τις σπαστές πατάτες, τα μοσχαρίσια κεφτεδακια τσίλι κον κάρνε με πικάντικη σάλτσα και τυριά, και τον μελωμένο καλόγερο Νάξου. Παραγγείλαμε κι ένα μπουκάλι λημνιό Καλαμπάκι από μια εντελώς value for money, μικρή λίστα με αιγαιοπελαγίτικο αεράκι. Ν.Μ.
Μεγ. Αλεξάνδρου 27, Πλατεία Μέμου, Κορυδαλλός, Τ/210-49.58.630. Καθημερινές 18.00-01.00, Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή και μεσημέρι, Δευτέρα κλειστά.
Αρχηγείον
 |
 |
Δημιούργημα του σεφ Δημήτρη Αγοραστού και του Σπύρου Παπαναστασάτου, αυτό το νέας γενιάς ψητοπωλείο με το νεο-παραδοσιακό ντεκόρ έχει κλείσει μια δεκαετία στον Γέρακα. Πρωταγωνιστές είναι ο ξυλόφουρνος, όπου ψήνονται το ψωμάκι για τα τυλιχτά, τα λαχματζούν και τα πεϊνιρλί και τα κάρβουνα, που βάζουν στην εξίσωση σουβλάκια και κεμπάπ (Άδανα, φιστικλί, γιαουρτλού), λουκάνικο Πηλίου, συκώτι, χοιρινό μπριζολάκια κι άλλα κρεατικά ‒ ανάμεσά τους κι ένα… γλειφιτζούρι προβατίνας που φτιάχνουν από πρόβεια σέλα και που ομολογουμένως έχει τη… φάση του. Στον κατάλογο θα βρείτε κάποιες επιλογές σε χύμα κρασιά, αλλά με μια μικρή χρέωση (€3) μπορείτε να φέρετε και να ανοίξετε το δικό σας. Α.Σ.
Θεσσαλονίκης 25, Γέρακας. Τ/210-66.16.220. Καθημερινά 12:00-00:00.
Βαρδής
Ταβέρνα-εστιατόριο ονομαστό στην περιοχή από το 1922 που το κρατά σταθερά η ίδια κρητική οικογένεια. Μερακλίδικο το καθετί στον Βαρδή και με ποιότητα που την περιμένεις από ακριβότερα μαγαζιά. Με κάτι λιγότερο από 20 ευρώ θα απολαύσετε χειροποίητη χορτόπιτα ή πίτα σφακιανή με κρητικό πηχτόγαλο και μέλι, κατσικάκι τσιγαριαστό, έξοχα μελωμένο, σιγομαγειρεμένο για 4 ώρες ή απίθανους λαχανοντολμάδες αυγολέμονο ή σουντζουκάκια σμυρναίικα-φόρο τιμής στους πρόσφυγες κατοίκους που στηρίζουν το μαγαζί από την πρώτη μέρα του- και σαλάτα με χόρτα εποχής βραστά (αυτό το διάστημα ζωχούς βρασμένους τόσο όσο). Β.Κ.
Καισαρείας 9, πλατεία Υμηττού, Τ/210-76.29.972. Καθημερινά από τις 19:00 έως αργά το βράδυ. Κυριακή από το μεσημέρι.
Βόλτα
Έκαστος στο είδος του. Ο ‒εξαιρετικά επικοινωνιακός‒ Ξενοφώντας έχει αναλάβει τη σάλα, η ‒ήρεμη δύναμη ‒Ελισάβετ την κουζίνα. Στο απλό, φιλόξενο μαγαζί τους στα Κάτω Πετράλωνα, καθισμένοι στα στρωμένα με πολύχρωμους μουσαμάδες τραπέζια, έχουμε δοκιμάσει κατά καιρούς διάφορα νόστιμα. Μια που ένα ταξίδι του ζευγαριού στη Δυτική Μακεδονία το καλοκαίρι που μας πέρασε έφερε αρκετά νέα πιάτα στο μενού, αυτόν το καιρό προτείνουν μάντζα με μπάτζο, γκαβόψαρα (παραδοσιακός τσιπουρομεζές της Νάουσας) και βλάχικους κεφτέδες με (μια ιδέα καπνιστό) ζμί και πρόβατο κοκκινιστό, όχι πολύ… άγριο, που τελικά αρέσει και στους μη φανατικούς. Δοκιμάστε και τη φέτα που τυλίγεται σε αμπελόφυλλο, ψήνεται στο φούρνο και σερβίρεται με γλυκό κιτρολέμονο, είναι ωραία ιδέα. Α.Σ.
Ιπποθοντιδών 10 & Κειριαδών, Κάτω Πετράλωνα. Τ/210-34.59.172. Τρίτη έως Παρασκευή: 19:00-1:00, Σάββατο & Κυριακή: 13:00-1:00. Δευτέρα κλειστά.
Ρεμούτσικο
Βλέπεις τη βιτρίνα με τα κρέατα με το που μπαίνεις και ξέρεις τι έπεται. Σαράντα χρόνια από τότε που ο Κώστας Δήμας μετέτρεψε το πατρικό του σπίτι σε ταβέρνα, με τη σκυτάλη να έχει περάσει στους δύο του γιους, το Ρεμούτσικο παραμένει κλασική αξία. Τα ζουμερά παϊδάκια, αρνίσια και (τα αγαπημένα μου) προβατίνας, με ψαχνό ζουμερό και λιπάκι που λιώνει στο στόμα είναι από τα πιο δυνατά του χαρτιά, αλλά η σχάρα έχει κι άλλα ωραία στο οπλοστάσιό της. Στα τραπέζια στην κλεισμένη για το χειμώνα αυλή και μέσα, δίπλα στο τζάκι, ξεροτηγανισμένα τυροπιτάκια και τηγανητά κολοκυθάκια δίνουν πάσα σε ωραίο μπιφτέκι, καλό λουκάνικο και πανσέτα και ένα πολύ λαοφιλές κοντοσούβλι. Α.Σ.
Αγ. Δημητρίου 120, Άγιος Δημήτριος, T/ 210-97.04.515. Τρίτη-Σάββατο: 19:00-12:30, Κυριακή 12:30-17:30. Δευτέρα κλειστά.
Mόσχος
Ο κύριος Μόσχος Μοσχίδης και η γυναίκα του, η κυρα-Βάγια, από το ’85 που άνοιξαν αυτό το μικρούτσικο ψαροταβερνάκι σε μια ήσυχη γειτονιά του Ταύρου, είναι κάθε μέρα εκεί. Μαζί τους δίνουν το «παρών» φάβα, τυροκαυτερή, ζωχοί και σταμναγκάθι, γαρίδες, γαύρος, αθερίνα, μπακαλιαράκια και τραγανές κουτσουμούρες, όλα φρεσκότατα. Σ’ αυτό το καλό, απλό, τίμιο, ανθρώπινο μαγαζί που δεν έχει πολλές φιοριτούρες, επιστρέφεις για το στεγνό τηγάνι και την ωραία σχάρα. Κάθεσαι μέσα ή, όταν ο χειμωνιάτικος ήλιος βάζει τα δυνατά του, στο πεζοδρόμιο, με τα ψιψίνια να τριγυρίζουν στα πόδια σου και να περιμένουν τραταμέντο, και το καλοκαίρι στα τραπέζια απέναντι, δίπλα στην ασβεστωμένη μάντρα και στις νεραντζιές. Α.Σ.
Λεωφόρος Ειρήνης 19 & Ελένης, Ταύρος, Τ/210-34.66.355. Δευτέρα έως Σάββατο 12:00-23:00, Κυριακή 12:00-18:00.
