Σπιτικές οικείες γεύσεις.
Η θέση: Σε μια μικρή πλατεία πίσω από το ιερό του Αγίου Παντελεήμονα της Καλλιρρόης, από το έτος 1965.
Η ατμόσφαιρα: Το εντός, προσφάτως ανακαινισμένο, με άποψη. Ο Παναγιώτης και ο Φώτης που “τρέχουν” το παραδοσιακό μαγειριό που λειτουργεί από το 1965, είναι ευγενέστατοι, όσο για τους θαμώνες… είτε μεσήλικες και ηλικιωμένοι από την γειτονιά (που άλλοτε αγοράζουν για το σπίτι κι άλλοτε κάθονται εδώ), είτε νεαροί και νεαρές με τα παιδιά τους. Αυτούς τουλάχιστον συνάντησα το πρώτο ανοιξιάτικο Σάββατο με λιακάδα που επισκέφθηκα το μαγειρείο. Εμείς επιλέξαμε ένα τραπεζάκι στον ήλιο και, περίεργο, ενώ είμαστε δίπλα στην πολύβουη Καλλιρρόης, δεν άκουγες θόρυβο από τα αυτοκίνητα.
Το φαγητό: Λίγα και καλά, όπως ακριβώς μου περιέγραψε ο Παναγιώτης, όταν τον ρώτησα τι έχουν. Μαγειρεύει ο ίδιος και η μητέρα του, και το φαγητό, τουλάχιστον όσα δοκίμασα, μου θύμισαν τα μαγειρέματα και τις γεύσεις που έφτιαχνε η δική μου μητέρα. Μπιφτέκια (αφράτα και νόστιμα) συνοδευόμενα με μελιτζάνες κοκκινιστές, μαλακές και εύγευστες σουπιές με σπανάκι και μοσχαρίσιο συκωτάκι με πατάτες – λουκούμι στον φούρνο. Από σαλατικά, είχε χωριάτικη και βραστά (χόρτα, κουνουπίδι και μπρόκολο). Το ψωμί, με ωραία κόρα, έρχεται από τον διπλανό φούρνο. Φημίζεται για τον πατσά και τη γίδα βραστή του, αλλά δυστυχώς τα φτιάχνουν μόνο τον χειμώνα.
Ο λογαριασμός: Για 3 κυρίως και 1 μπύρα πληρώσαμε 25 ευρώ.
Η κάβα: Κρασί λευκό χύμα και μπύρες.
Επιπλέον πληροφορίες: Ανοιχτό κάθε μέρα (πλην Κυριακής) από τις 7 το πρωί ως τις 7 το απόγευμα.
