Στα εδάφη της Πιερίας καλλιεργούνται ελληνικές και διεθνείς ποικιλίες από επίμονους οινοποιούς οι οποίοι φτιάχνουν κρασιά που έχουν να πουν μια ιστορία. Όλα αυτά συνθέτουν το οινικό πρόσωπο της Πιερίας που μόλις αρχίζει να αποκαλύπτεται.
Η Πιερία ήταν για μένα οι πόλεις που έβλεπα στις οδικές σημάνσεις της Εθνικής οδού: Κατερίνη, Λιτόχωρο. Έτσι, λοιπόν στην πρόταση «Έλα να γνωρίσεις την Πιερία» πέταξα την σκούφια μου. Οδηγήθηκα στα άγνωστα μονοπάτια των παρυφών του Ολύμπου με οδηγό το «σοφό κριάρι» (the wise ram) που ο Σπύρος Πέγκας και η Λώρα Αργυροπούλου εκτρέφουν με στόχο την υλοποίηση νέων μορφών τουριστικής ανάπτυξης, μιας ανάπτυξης που ένας από τους κύριους πυλώνες της είναι φυσικά ο οινοτουρισμός. Μαζί τους ανακάλυψα τον οίνο τον περιούσιο, τον Ολύμπιο, τον βουνίσιο.
|
|
|
Ημέρα πρώτη
Στις ήρεμες πλαγιές του Κολινδρού μας περιμένουν οι παλιοί καλοί φίλοι Παύλος Αργυρόπουλος και Ανδρέας Πάντος. Αμφότεροι οινολόγοι με περγαμηνές ιδρύουν το Κτήμα Πιερία Ερατεινή (www.ktimapieriaeratini.gr) το 2006 και το 2007 ταράζουν τα οινικά ύδατα με τον Γυμνό Βασιλιά, ένα «αμακιγιάριστο» Syrah που κερδίζει τις εντυπώσεις. Ο αέρας μπλέκει στα λόγια και στα μαλλιά μας και βρίσκουμε απάγκιο στους χώρους του Mega Ostrakon στον Μακρύγιαλο μια σύγχρονη μονάδα που προμηθεύει την αγορά φρέσκα, συσκευασμένα και ασφαλή οστρακοειδή. Ο ιδιοκτήτης Δημήτρης Μεγασθένης μας οδηγεί στο μεγάλο τραπέζι διαλογής με υπέροχα θαλασσινά καλούδια.
Δοκιμάζουμε όλα τα λευκά κρασιά του Κτήματος «Ερατεινές Ευχές» και «9 Daughters» για να καταλήξουμε στο αγαπημένο μου «ΜΕΤΑ» ένα λευκό κρασί οξειδωτικής παλαίωσης, με φανταστικό πορτοκαλί χρώμα, τανικό, πιπεράτο, ορυκτώδες με αρώματα λευκών ροδάκινων και μια εξαιρετική οξύτητα. Αποχαιρετάμε και παίρνουμε τον δρόμο για τα βουνά.
Το σκηνικό αλλάζει σε κάθε στροφή που μας ανεβάζει στα 850μ. στον Άγιο Δημήτριο, ένα χωριό ανάμεσα στον Όλυμπο και τα Πιέρια όρη. Εκεί αγκαλιά ορθάνοιχτη, το ξενοδοχείο Δημάτης. Ο Λάζαρος σύγχρονος πάτερ φαμίλιας, η Γιώτα η εύθραυστη οικοδέσποινα που συνθέτει ολύμπιες αμβροσίες στις κατσαρόλες και τα τηγάνια της. Και η γαλανομάτα Έλενα η θυγατέρα, που νοιάζεται για όλα ακόμα και να σε ανεβάσει στον Όλυμπο από τα δικά της μονοπάτια.
Το τραπέζι στρώνεται και συνδαιτημόνας μας είναι ο Ηλίας Χρυσοστόμου, που μαζί με τον αδελφό του καλλιεργούν και οινοποιούν στην Πύδνα Πιερίας (www.chrisostomou.gr). Μας ενθουσιάζουν οι λευκές «Κυδωνιές» Sauvignon και Ασύρτικο με δροσερό αρωματικό μπουκέτο και οξύτητα αλλά και ο κόκκινος «Μουσαίος» Ξινόμαυρο και Λημνιώνα που ωριμάζει 16 μήνες σε δρύινα γαλλικά βαρέλια. Δίπλα στις φανταστικές πίτες της Γιώτας, η οποία ζυμώνει τα φύλλα με τσάι του βουνού, και μαζί με το αγριογούρουνο στη γάστρα, μπαίνουν τα κρασιά του Κτήματος Χρυσοστόμου που απογειώνουν τις γεύσεις και μας οδηγούν ευτυχείς στα μαλακά παπλώματα του ξενοδοχείου, που σχεδόν αγγίζει τα έλατα τριγύρω (www.dimatis.eu).
Ημέρα δεύτερη
Στην κορυφή του λόφου της Γανόχωρας, η Άρτεμις Καρασίμου, δραστήρια, αεικίνητη, ομιλητική είναι περήφανη για τον βιολογικό οικογενειακό αμπελώνα, την φανταστική θέα του οινοποιείου, τις εκδηλώσεις που γίνονται εδώ και κυρίως για τα κρασιά τους που ακολουθούν ήπιες πρακτικές οινοποίησης. Ξεχωρίσαμε το ροζέ Montepulciano και το συνοδέψαμε με νόστιμα τυριά από την τοπική Lavery cheese farm.
Από τη Γανόχωρα στη Ράχη φτάνουμε στους αμπελώνες του Απόστολου Κούρτη, του ροκ οινοποιού της Πιερίας. Φροντισμένα αμπέλια κι ένας μεγάλος καταπράσινος χώρος για πικ νικ και εκδηλώσεις περιβάλλουν το cult οινοποιείο του μέσα στο χωριό (www.kourtiswinery.com).
Στην παρέα μας προστίθεται ο Δημήτρης Παπαγιαννούλης, ο ευγενικός οινοποιός, γνώριμος από παλιά. Από τις πολλές ετικέτες του Κούρτη ξεχωρίζω την «Νύχτα», Βιδιανό και Ασύρτικο, την «Ινώ» από Trebbiano και μια εξαιρετική ρετσίνα από Ασύρτικο. Όσο για την παραγωγή του Παπαγιαννούλη επιβεβαιώνω την προτίμηση μου στο Ασύρτικο δεξαμενής «Πίον Όρος» και στον ροζέ «Κέραμος» Αγιωργίτικο και Syrah κομψό και δροσερό. Ο τρίτος της παρέας είναι ο Σάκης Γραμματόσης. Μας ανεβάζει στις κορφές του «Μυθικού βουνού» του, ένα χαρμάνι από Ασύρτικο και Μαλαγουζιά και μας καθίζει σ’ ένα «Θρόνο» από Ασύρτικο. Οι τρεις μαζί άνοιξαν μόλις πριν λίγους το Olympus Wines στο Λιτόχωρο ένα χώρο στην υπηρεσία του τοπικού οίνου, που αξίζει να επισκεφθεί κανείς και να δοκιμάσει κάποια από τα κρασιά του Ολύμπου. (Olympus Wines, Λιτόχωρο, τηλ. 2352 021010).
Το βράδυ μας βρίσκει στο κέντρο της Κατερίνης στην οδό Ερμού, στην οινοθήκη Περιήλιον (Ερμού 3, κατερίνη, τηλ. 2351 401653). Ο Ηλίας Καλιαγκούσης ξέρει το παιχνίδι του κρασιού και σερβίρει ψαγμένες και σπάνιες ετικέτες, τις ταιριάζει δε με μια αστεράτη κουζίνα. Το Περίηλιον είναι στέκι οινόφιλων και παραγωγών και εκεί είχα την ευκαιρία να συναντήσουμε τον νεαρό οινοποιό Γιώργο Πολυχρό. Δοκιμάσαμε όλοι μαζί το εξαιρετικό Λημνιό «19 Έλατα» και το πολύ καλό Merlot «Συς» (www.polychroswinery.gr).
 |
 |
Ημέρα τρίτη
Ο Γιάννης Παντούλης με master στα οικονομικά κάνει το 2001 μια τελευταία οικονομική μελέτη. Κρεμάει κουστούμια και γραβάτες, αποποιείται τη ρουτίνα του γραφείου και γίνεται οινοποιός. Πρόκειται για μια ωραία ιστορία, που είχε ως αποτέλεσμα τις ετικέτες Παντιέρα. Πρόκειται για ένα πικάντικο ροζέ και μια νόστιμη ρετσίνα από Ροδίτη που κινούν το ενδιαφέρον μου (www.facebook.com/pantouliswinery).
Κανείς δεν μπορεί να φύγει από την Πιερία αν δεν υποβάλει τα σέβη του στο Γαστροδρόμιο εν Ολύμπω, στον Ανδρέα Γάβρη, τον πιονέρο της γαστρονομίας που επιμένει ποιοτικά, μακριά από τα κέντρα. Η κάβα του είναι αξιοθαύμαστή. Στο γεύμα μας δοκιμάζουμε τα κρασιά του νέου οινοποιείου Navitas, της Μαρία Δημητριάδη. Πίνουμε το φινετσάτο ροζέ και το αγαπημένο μου Ξινόμαυρο, που ανοίγει άλλους δρόμους στην ποικιλία (www.navitaswinery.com).
Το ταξίδι τελειώνει εδώ με την υπόσχεση της επιστροφής.
