Το εθνικό μας κρασί, που λοιδορήθηκε, αγαπήθηκε, υμνήθηκε, απαξιώθηκε, κακοποιήθηκε, αλλά επέζησε. Ξεπέρασε τον «κακό» της εαυτό κι ακόμα πιο δύσκολα την κακή της φήμη, αποκατέστησε την αξιοπιστία της και, ακολουθώντας την ανοδική ποιοτική πορεία του ελληνικού κρασιού, μπήκε δυναμικά στη νέα εποχή. Δοκιμάσαμε σύγχρονες ρετσίνες που προτείνουμε για το καλοκαίρι, δίπλα σε όλα τα απλά καθημερινά φαγητά, στα ετερόκλητα μεζεδάκια της ταβέρνας, στα τηγανητά κάθε είδους και στο τζατζίκι βεβαίως. Παγώνουμε καλά και σερβίρουμε σε κολονάτο ποτήρι.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Eric Asimov: Ο οινοκριτικός των New York Times μάς μιλά αποκλειστικά
Δάκρυ του Πεύκου, Κεχρής
Αρώματα μαστίχας και τζίντζερ, ωραία, τραγανή οξύτητα και πολυπλοκότητα σε ένα κρασί-κόσμημα με βάση το Ασύρτικο. Οι έξι μήνες παραμονής σε δρύινο βαρέλι και η υποδειγματική οινοποίηση, σε συνδυασμό με την τεράστια δυναμική της ποικιλίας, το καθιστούν –και όχι άδικα– τη Rolls Royce της κατηγορίας.
Ρετσίνα, Μυλωνάς
Πολύ φρέσκια και φρουτώδης στη μύτη, με εκρηκτικά αρώματα από εσπεριδοειδή, ροδάκινα, τσιχλόφουσκα και αξιοσημείωτο νεύρο στο στόμα. Μια ρετσίνα που ακολουθεί πιστά τη νέα εποχή και θα ταίριαζε εξαιρετικά ακόμα και με ασιατική κουζίνα.
Σχινόπευκο, Μάρκου
H πιο ευκολόπιοτη ρετσίνα της γευσιγνωσίας, με έντονο ανθικό χαρακτήρα που μας πλημμυρίζει με λευκόσαρκα φρούτα, μαστίχα και γιασεμί. Ένα κρασί διακριτικό, που σχεδόν κρύβει την ταυτότητά του, ικανό να αγαπηθεί και από τον πιο δύσκολο καταναλωτή.
Ρετσίνα, Αναστασία Φράγκου
Ένα νόστιμο κρασί στο οποίο ξεχωρίζουν αρώματα βοτανικά, με τον μάραθο και τη μέντα να κυριαρχούν. Η δροσιστική οξύτητα και οι φυτικές νότες στην επίγευση το καθιστούν τον τέλειο συνοδό για οποιοδήποτε ψαράκι σαβόρο με σκόρδο και δεντρολίβανο.
Ρετσίνα, Τετράμυθος
Υπέροχη μύτη, με τον Ροδίτη να δηλώνει ευθαρσώς ότι βρίσκεται εκεί. Ολόγλυκο, μελωμένο αχλάδι, οξύτητα που το συνοδεύει μέχρι τέλους και υπέροχο, φινετσάτο τελείωμα. Υπόδειγμα ήπιας οινοποίησης αλλά και κρασιού από τον μετρ του είδους Παναγιώτη Παπαγιαννόπουλο.
Ρετσίνα Cuvée, Αποστολίδης
Κρασί με γήινα και βοτανικά αρώματα, που μυρίζει φρεσκοκομμένο γρασίδι και έχει χαρακτηριστικό νεύρο στο στόμα. Το πιθάρι που χρησιμοποιήθηκε φανερώθηκε και στη μύτη, ενώ στο στόμα κυριαρχεί μια έντονη αίσθηση γης με τα αρώματα της ρητίνης. Ο «Διογένης» της ρετσίνας.
Ρετσίνα de Lemnos, Γκαράλη
Η πιο ιδιαίτερη από όλες τις ρετσίνες που δοκιμάσαμε, αφού συνδυάζει το έντονα ανθικό, ιδίως τριανταφυλλένιο, μπουκέτο του Μοσχάτου με τα γήινα και φυτικά αρώματα της ρητίνης του πεύκου.
Pitys Ritinitis, Τρούπης
Μύτη που παραπέμπει σε μαχλέπι και τσουρέκια. Ο μάραθος και τα κίτρα, σε συνδυασμό με τη λεπτή οξύτητα του Ασύρτικου, το καθιστούν το κατάλληλο κρα- σί για όλους τους ψαρομεζέδες. Η ρετσίνα από τη Μαντινεία που ήρθε για να μείνει.
Amphora Nature, Τετράμυθος
Σαφώς πιο εξελιγμένη και πιο μεστή μύτη από την κλασική ρετσίνα του ίδιου οινοποιείου, η ρετσίνα Nature μας γοητεύει με την πολυπλοκότητά της, την ευδιάκριτη φινέτσα της στη μύτη και τον πλούσιο όγκο στο στόμα. Πάλι ο Ροδίτης κάνει το θαύμα του. Πρόκειται για ένα γαστρονομικό κρασί.
Black label, Γεωργάς
Η πιο ρουστίκ ρετσίνα που δοκιμάσαμε, με ωραία, μελένια αρώματα, γεμάτο σώμα, υπόνοια διοξειδίου του άνθρακα και πλούσια, μακρά επίγευση. Ένα κρασί με χαρακτήρα και ιδιοσυγκρασία. Η «κοτσονάτη» ρετσίνα της παρέας.
Retsina of Mesogia, Άωτον
Μια αλλιώτικη, γαστρονομική ρετσίνα με έντονη λιπαρότητα, όγκο και πλούσιο σώμα. Ένα ζουμερό κρασί με ευδιάκριτα τα δευτερογενή και τα τριτογενή αρώματα από την ελαφρά παλαίωση και με χαρακτηριστική γεύση, που το ανάγει στο ιδανικότερο κρασί για τους old-school οινόφιλους.
Δοκίμασαν οι οινολόγοι — Βένια Ρούφα, Ηλιάνα Καρίμαλη, Στελλίνα Κυπραίου, ΈΥα Μαρκάκη, Άρης Τσελέπος, Ευάγγελος Νικολού, Πάνος Παπαγιαννακόπουλος
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Ασύρτικα εκτός Σαντορίνης
