Ταξιδευτής, καθηγητής, καλλιεργητής, οινοποιός, αποσταγματοποιός. Πεισματάρης, υπομονετικός, περφεξιονιστής, σεμνός, γενναιόδωρος, ευζωιστής.
Θέλει τρέλα για να παράγεις παλαιωμένο τσίπουρο με τέτοια ζέση. Αν υπήρχε αρκετός χώρος να περιγράψω την απίθανη γραφειοκρατία και φορολογία, θα γινόταν πλήρως αντιληπτό το γιατί ξεκινώ με τέτοια εισαγωγή. Το εξαιρετικά περιορισμένης παραγωγής παλαιωμένο τσίπουρο που παράγει ο Θάνος Καραθάνος από το 2011 είναι ένα κομψοτέχνημα. Δεν θα μπορούσε να είναι αλλιώς, αφού κάθε προϊόν είναι καθρέφτης του δημιουργού του.
Ο Θάνος είναι χημικός-οινολόγος, υπ. διδάκτορας του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών με θέμα την παλαίωση αποσταγμάτων, διδάσκει και είναι επιστημονικός συνεργάτης και υπεύθυνος των εργαστηρίων Τεχνολογίας και Ποιοτικού Ελέγχου Οίνου-Αποσταγμάτων και Οργανοληπτικού Ελέγχου Τροφίμων-Ποτών του Τμήματος Τεχνολογίας Τροφίμων του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, συμμετέχει σε εκπαιδευτικά και ερευνητικά προγράμματα πανεπιστημίων, είναι επίσημος κριτής διεθνών διαγωνισμών οίνων και αποσταγμάτων, πρόεδρος της Ένωσης Ελλήνων Οινολόγων, αρθρογράφος και συγγραφέας. Έχει κατάλευκα μαλλιά που τον μεγαλώνουν, αλλά τα αποψάτα ποστ του στο Facebook έχουν νεανική αυθάδεια και πικάντικο χιούμορ. Είναι περπατημένος και πολυταξιδεμένος. Έχει οργώσει τη Λατινική Αμερική, γι’ αυτό και οι επιρροές από το ρούμι είναι εμφανείς στο Puro του.
Περιπλανιόμαστε με το τζιπ στους πρόποδες των Αγράφων, στα αμπελοχώρια του κάμπου της Καρδίτσας, στη Δαφνοσπηλιά και στο Παλιούρι. Διάσπαρτες καλλιέργειες, 50 στρέμματα δικά του ανάμεσα σε άλλα συνεργαζόμενων φίλων-παραγωγών. «Δεν καλλιεργώ απλώς βιολογικά, αλλά φυσικά. Δεν ρίχνω τίποτα απολύτως, οι ανεμώνες ανάμεσα στα κλήματα είναι η απόδειξη». Κάθε λίγο σταματάμε στην άκρη του δρόμου για να προσφέρει απλόχερα συμβουλές σε άλλους αμπελουργούς, συνεργάτες και μη. Το ντόπιο Μαύρο Μοσχάτο είναι η κύρια ποικιλία που καλλιεργεί. Σκουρόχρωμο, μοσχομυρωδάτο σταφύλι, μικρόρωγο κι αραιόρωγο, είναι η αποκλειστική πρώτη ύλη του Puro. Ο Θάνος καλλιεργεί επίσης Ζαχαροκοκκινούδι, όπως λέγεται ο Ροδίτης στην τοπική διάλεκτο, αλλά και Ασύρτικο, Μαλαγουζιά, Syrah, Ξινόμαυρο, Λημνιώνα, Μπατίκι και άλλες πειραματικές ποικιλίες. Από χαρμάνι κάποιων εξ αυτών είναι τα μικρής παραγωγής κρασιά Χίλια Κλήματα, ένα ερυθρό κι ένα λευκό, γνήσιοι εκφραστές του terroir τους.
Πίσω στο αποστακτήριο συμβαίνει όλη η μαγεία. Από διαλεχτά στέμφυλα Μαύρου Μοσχάτου παράγεται το τσίπουρο σε έναν tailor made, πολλαπλής απόσταξης άμβυκα από ελληνική χαλκουργία. Χωρίς ψύξη, φιλτράρισμα ή άλλες εξωγενείς προσθήκες ή παρεμβάσεις, έρχεται τετ α τετ με το βαρέλι. Ο Θάνος είναι από τους πρώτους που έβαλαν το τσίπουρο σε βαρέλι. Το αφήνει και παλαιώνει για περίπου πέντε χρόνια, μοιρασμένο σε διάφορα βαρέλια από δρυ αμερικανική, γαλλική και ελληνική από τα Άγραφα και την Πίνδο, άλλα καινούργια, άλλα μεταχειρισμένα. Το μπλεντάρισμα γίνεται πριν από την εμφιάλωση και μπορεί να περιέχει αποστάγματα ακόμα και από δέκα διαφορετικά βαρέλια. Χρειάζεται καθαρή μύτη, τετραπέρατη αντίληψη, πολλούς ογκομετρικούς κυλίνδρους και κωνικές φιάλες, ποτήρια γευσιγνωσίας και υπομονή. Θέλει αυτοσυγκέντρωση και πειραματισμούς για να πετύχει το χαρμάνι και το αποτέλεσμα να είναι γεμάτο βανίλιες και ξερά βερίκοκα, περγαμόντα, καπνό και μόκα, ολοστρόγγυλο και κρεμώδες, σοβαρό και με επίμονο τελείωμα.
Απολαύστε δίχως πάγο, σε ευρύχωρο ποτήρι του κονιάκ, και ιδανικά με ένα κομμάτι μαύρης σοκολάτας στο πλάι.
