Μαριτότσι (maritozzi): η συνταγή για το θρυλικό γλυκό της Ρώμης
50'
προετοιμασία
30' τηγάνισμα
1 ώρα
αναμονή
Σύνολο: 2 ώρες και 20'
Υλικά
Τεμάχια: 10 - 12Για τη γέμιση
Διαδικασία
- Αναμειγνύουμε όλα τα υλικά της ζύμης στο μπολ του μίξερ και τα χτυπάμε με τον γάντζο, να ομογενοποιηθούν.
- Βγάζουμε τη ζύμη σε καθαρή επιφάνεια και τη ζυμώνουμε με τα χέρια μας, να γίνει λεία και ελαστική. Εάν χρειαστεί, θα προσθέσουμε λίγο νερό.
- Τη ζυμώνουμε σε μπάλα και την τυλίγουμε σε μεμβράνη. Την αφήνουμε τουλάχιστον 1 ώρα στο ψυγείο.
- Στο μεταξύ ετοιμάζουμε τη γέμιση, αναμειγνύοντας σε μπολ το τυρί με τη ζάχαρη και τα φρουί γλασέ. Μεταφέρουμε τη γέμιση σε σακούλα ζαχαροπλαστικής με στρογγυλό κορνέ (χωρίς δοντάκια) και την αφήνουμε στο ψυγείο. Βάζουμε και τη σαντιγί σε σακούλα ζαχαροπλαστικής με κορνέ-αστέρι και τοποθετούμε στο ψυγείο. Τα αφήνουμε στο ψυγείο μέχρι να παρέλθει η 1 ώρα αναμονής της ζύμης
- Βγάζουμε τη ζύμη από το ψυγείο και την ανοίγουμε σε λεπτό φύλλο πάνω σε αλευρωμένο πάγκο. Με κουπάτ ή φλιτζάνι, την κόβουμε σε δίσκους διαμέτρου περίπου 10 εκ.
- Αλείφουμε τους ειδικούς μεταλλικούς κυλίνδρους για κορνέ με λίγο λάδι (πωλούνται σε καταστήματα με σκεύη και εξοπλισμό κουζίνας – εναλλακτικά, μπορούμε να φτιάξουμε κάτι αντίστοιχο με αλουμινόχαρτο, τσαλακώνοντας κάποια κομμάτια σε σχήμα μικρής ράβδου).
- Τυλίγουμε χαλαρά γύρω από τον καθένα, από έναν δίσκο ζύμης. Στο σημείο που θα κολλήσουν τα άκρα της ζύμης, βάζουμε λίγο χτυπημένο ασπράδι και πιέζουμε ελαφρά, χωρίς να χαλάσουμε το σχήμα τους. (Είναι σημαντικό να κολλήσουν καλά, για να μην ανοίξουν στο τηγάνισμα.)
- Ζεσταίνουμε μπόλικο σπορέλαιο σε φριτέζα ή τηγάνι και τηγανίζουμε τα κανόλι για 2 λεπτά περίπου, μέχρι να πάρουν ωραίο χρώμα από όλες τις πλευρές.
- Τα βγάζουμε και τα αφήνουμε να στραγγίξουν τα περιττά λάδια σε πιάτο στρωμένο με απορροφητικό χαρτί. Μόλις κρυώσουν λίγο, αφαιρούμε τους κυλίνδρους. Περιμένουμε να κρυώσουν καλά.
- Όταν θέλουμε να τα σερβίρουμε, τα γεμίζουμε με την κρέμα και κάνουμε μια ροζέτα σαντιγί σε κάθε άνοιγμα. Πασπαλίζουμε με το φιστίκι και, αν θέλουμε, με ζάχαρη άχνη.
Η συνταγή πρωτοδημοσιεύτηκε στο περιοδικό Ζάχαρη & Αλεύρι, τεύχος 44.
