Κυριακή πρωί στη Σύρο ξυπνήσαμε σε ένα τοπίο παράξενο. Τα σημάδια του χιονιά στη διάρκεια της νύχτας ήταν ξεκάθαρα, αλλά είχαν κάπως ξεθωριάσει στις παραθαλάσσιες περιοχές. Λεπτά σεντονάκια μόνο κάλυπταν τις οροφές των αυτοκινήτων και κάποια περβάζια. Λίγο πιο ψηλά, στα ορεινά της Απάνω Μεριάς η εικόνα ήταν διαφορετική. Χιόνι πυκνό έπεφτε ακόμα, και πια το είχε στρώσει. Πρώτη φορά έβλεπα ξερολιθιές και μικρά γαλανόλευκα ξωκλήσια καλυμμένα με χιόνι.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Ο καιρός χειροτέρεψε και το χιόνι πύκνωσε, αλλά λίγο αργότερα σταμάτησε, και πιο μετά έπεσε χαλάζι. Προς το βράδυ ξανά χιόνι. Γέμισε ο ουρανός με χοντρουλές νιφάδες. Από την Ερμούπολη η Τήνος ένα κάδρο λευκό. Πρωτοφανής εικόνα, αλησμόνητη. Στις βόλτες μας στα social media η Κωμιακή στη Νάξο και ο Ζας, ο Τριπόταμος και ο Τσικνιάς στην Τήνο, το Τσιροβλίδι στην Άνδρο, αγνώριστα τοπία. Τήνος, Άνδρος και Νάξος ολόλευκες. Κι οι υπόλοιπες Κυκλάδες όμως δεν πάνε πίσω. Εικόνα σουρεάλ η χιονισμένη ταμπέλα που δείχνει τον δρόμο προς το Super Paradise και η πάλλευκη παραλία της Ψαρούς στη Μύκονο, μια αφράτη στρώση χιονιού που σκεπάζει την καλντέρα της Σαντορίνης, η Παναγιά της Τήνου στα λευκά και στην Αμοργό τα χιόνια σταματούν στη θάλασσα εκεί που αρχίζει το απέραντο γαλάζιο.
Δε θυμάμαι άλλη φορά τέτοιο χιονιά στις Κυκλάδες. Δεν θυμάμαι ποτέ να έχω ξαναδεί φραγκοσυκιές κι αμπέλια να ξεφυτρώνουν μεσ’ απ’ το χιόνι, τα γυμνά κλαδιά απ’ τις συκιές να γέρνουν από τις παχουλές στρώσεις χιονιού, την αμμουδιά ένα άσπρο χαλί και τον πλάτανο στην πλατεία του Πύργου της Τήνου λευκό σαν μπαμπάκι.
|
|
|
