Τα καλύτερα του Ιουλίου: Τι δοκίμασε και ξεχώρισε η ομάδα του Γαστρονόμου

Πιάτα με μπάμιες στα εστιατόρια της Αθήνας, ωμά ψάρια και θαλασσινά, ένα θερινό γαστροσινεμά στο Γκάζι, ένα αγρόκτημα-εμπειρία στην Κρήτη και γεύσεις ταβερνίσιες σε πολυτελές σκηνικό ήταν κάποιες από τις προτιμήσεις των «Γαστρονόμων» για τον μήνα Ιούλιο.

Βραδιές κάτω από τα αστέρια με ταινιάρες, ωραίο φαγητό και κοκτέιλ

Θες να πας θερινό, αλλά ξέρεις ότι εκείνη την ώρα θα σε πιάσει και πείνα. Να φας στις 18.00 ζορίζεσαι, γιατί δεν είσαι και Βορειοευρωπαίος να τρως νωρίς και να τη βγάζεις μετά με γιαουρτάκι. Στις 23.00 που θα τελειώσει η ταινία, θα έχεις εξαιρετικά περιορισμένες επιλογές, αφού οι περισσότερες κουζίνες κλείνουν εκείνη την ώρα. Άρα τι κάνεις; Θυσιάζεις το σινεμά και βγαίνεις μόνο για φαγητό και ποτό ή πας στο Stellar Gastro Cinema στο Γκάζι των σεφ Γιάννη Μαρκαδάκη και Πάνου Ιωαννίδη, που συνδυάζει ωραίο φαγητό και ταινιάρες. Βρίσκεται στην ταράτσα του πολυχώρου Tzaferi 16, πίσω από το Μουσείο Μπενάκη της Πειραιώς, και διανύει την τέταρτη σεζόν του. Εγώ πήγα πρόσφατα στην προβολή του Aftersun, από τις κορυφαίες ταινίες της χρονιάς. Κάθισα στη θέση της Μέριλ Στριπ (αντί για αριθμό, οι θέσεις σηματοδοτούνται με ονόματα ηθοποιών και σκηνοθετών) και μέχρι να ξεκινήσει η ταινία, έκανα χάζι την Αθήνα από ψηλά και το φεγγάρι που ανέτειλε πίσω μας. Το εισιτήριο έχει 35 ευρώ και περιλαμβάνει ένα set menu έξι μικρών πιάτων, ενώ τα κοκτέιλ είναι έξτρα και κοστίζουν γύρω στα 8 ευρώ. Ξεκινήσαμε με πίτσα με εξαιρετική ζύμη, μανιτάρια, γκοργκοντζόλα και miso με μέλι. Συνεχίσαμε με λαβράκι ceviche στη φιλιππινέζικη εκδοχή του με μάνγκο, χαλαπένιο, καρύδα, αγγούρι, κρεμμύδι και nduja. Πολύ δροσερή η σαλάτα με νουντλς που ακολούθησε, με χοιρινό, τζίντζερ και κάσιους. Νόστιμο και ζουμερό το μπέργκερ από κιμά black Angus με τραγανό μπέικον και ωραία έκπληξη το καραμελωμένο ποπ κορν με κρέμα βανίλιας και fudge σοκολάτας για το κλείσιμο. Χριστίνα Tζιάλλα

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣΟι συνταγές που έφτιαξε η ομάδα του Γαστρονόμου τον Ιούλιο

Βουτιά στο καταπληκτικό γαμοπίλαφο μιας δημιουργικής, κρητικής ταβέρνας

Ο Κωνσταντίνος Μάνδυλας, head chef της δημιουργικής ταβέρνας Taverna στο πολυτελές ξενοδοχείο Daios Cove στον Άγιο Νικόλαο της Κρήτης, έχει δημιουργήσει ένα ευφάνταστο και πολύ σικ μενού ταβέρνας που ποντάρει πρώτα από όλα στη νοστιμιά, κι όχι μόνο στο περιτύλιγμα και στο να κερδίσει εντυπώσεις. Εμπνευσμένος από την Κρήτη, τις παραδοσιακές συνταγές, τα τοπικά, επώνυμα και εποχικά προϊόντα, ανοίγει νέους δρόμους στην απλή ταβερνίσια κουζίνα, την οποία περιποιείται με προσήλωση σαν να βρίσκεται σε fine dining εστιατόριο υψηλής γαστρονομίας. Τα πιάτα του ανταγωνίζονται τη φανταστική θέα στον κόλπο που βρίσκεται χτισμένο το ξενοδοχείο και το όμορφο περιβάλλον του Daios Cove – στην κουζίνα του Taverna γυρίστηκε μάλιστα και ο τελικός του Master Chef. Πως τα καταφέρνει και είναι τόσο νόστιμος; Δυνατές σάλτσες με τόνους νοστιμιάς, έξυπνοι και πολύ πετυχημένοι συνδυασμοί υλικών, ιντριγκαδόρικες παρεμβάσεις, κι όλα αυτά με γούστο, γνώση και εμπειρία. Στο Taverna, σε μια βεράντα πάνω από τη θάλασσα δοκίμασα απίθανο ταραμά με καπνιστή ρέγγα και τομάτα, αθηναϊκή σαλάτα του ονείρου, κάτι αξέχαστα ντολμαδάκια μελωμένα, σοφεγάδα για χειροκρότημα. Το ψητό αρνί με πιλάφι και στακοβούτυρο ακόμα μου φέρνει δάκρυα χαράς στα μάτια. Το ίδιο και το γαλακτομπούρεκο. Νικολέτα Μακρυωνίτου

Taverna, Ξενοδοχείο Daios Cove, Βαθύ, Κριτσά, Άγιος Νικόλαος, Κρήτη, Τ/2841-88.8019

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣΤα καλύτερα του Ιουνίου: Τι δοκίμασε και ξεχώρισε η ομάδα του Γαστρονόμου

Ιούλιος, ο μήνας της μπάμιας

Όλο και κάποιος στο τραπέζι θα στράβωνε τη μύτη μόλις άκουγε για μπάμιες. Εγώ από την άλλη μεριά χαιρόμουν που όλο τον μήνα έβλεπα το πιο αδικημένο λαχανικό του καλοκαιριού να γλιστράει (χαρ χαρ) στα μενού όχι μόνο των μαγειρείων και των ταβερνών, όπου λίγο πολύ το συμπαθούσαν πάντα, αλλά και των εστιατορίων. Στο Λινού Σουμπάσης & Σία, για παράδειγμα, σέρβιραν τέλεια ψημένο φαγκρί με μπάμιες τραγανές που είχαν περάσει από τη σχάρα. Όλα μαζί σε ένα πολύ φρέσκο ζουμί από ελαιόλαδο και ντομάτα -σαν πιο ζωηρή εκδοχή του παραδοσιακού λαδερού. Στο Pharaoh ο Μανώλης Παπουτσάκης τις έκανε στον φούρνο, γλυκές και μελωμένες, για πολλές βούτες με προζυμένιο ψωμί. Γεωργία Παπαστάμου

Ωμά + Καύσωνας = ♥

Σεβίτσε από ζουμερό γαριδάκι από το Πευκί Ευβοίας, με ντομάτα, πιπεριά, τζίντζερ και λάιμ −σπιρτόζικο, καυτερούτσικο και γευστικότατο, έφαγα στο Θέα Θάλασσα (Ακτή Θεμιστοκλέους 344, Τ/ 210-41.32.070) στην Πειραϊκή, ξεδιψώντας με ένα Viogner από το κτήμα Σκούρα και κάπως έτσι ξέχασα την κάψα του κυριακάτικου μεσημεριού. Λίγες μέρες νωρίτερα είχα βρεθεί στο εστιατόριο Παραστιές στο Ηράκλειο Κρήτης (Χανδακος, Λεωφ. Σοφοκλή Βενιζέλου 81, Τ/2810-22.50.09) όπου απόλαυσα ένα υπέροχο ταρτάρ από λαβράκι σε χυμούς εσπεριδοειδών σερβιρισμένο με σωστά μαγειρεμένα βλίτα και φύκια, οι μπουκιές ταίριαξαν ιδανικά με Μοσχάτο Spinas από το κρητικό κτήμα Moinoterra. Στο Birdman (Βουλής 35, Τ/ 210-32.12.800) δοκίμασα nigiri μοσχαριού με ψιλοκομμένη ρίζα φρέσκου ιαπωνικού wasabi (kizami wasabi) με δροσερό αφρώδες κρασί και ωραία δροσιά από το A/C. Μαρίνα Πετρίδου

Χοχλιδοντολμάδες δίπλα στην παραστιά

Κρήτη θα βάλω κι εγώ. Όχι μαγαζί. Τη μέρα που περάσαμε στο βιολογικό αγρόκτημα του Παναγιώτη Μαγγανά, στο χωριό Χαρασό στη Χερσόνησο. Τη βόλτα ανάμεσα στα σπαρμένα χωράφια, τα βότανα στα κιούπια και τα δέντρα παραπέρα, το καζάνι για τα καζανέματα, και τα ζωντανά, τη στάση στο κελάρι, όπου βρίσκεται ένα μέρος της τράπεζας σπόρων που διατηρούν – έχουν πλέον γύρω στις 220 ποικιλίες. Εκεί είδα πρώτη φορά, ένα είδος κρητικού φασολιού, μαύρου, με ένα άσπρο στεφάνι, σαν ανάποδο μαυρομάτικο, που είχε χαθεί για ένα διάστημα και τώρα έχει αρχίσει να ξανακαλλιεργείται. Λέγεται αζογυρές ή αζόγυρος, κι ελπίζω να το πετύχουμε σε την επόμενη φορά μαγειρεμένο, στο Πεσκέσι. Πολλά ωραία φάγαμε κάτω από την πέργκολα εκεί στο κτήμα, που μπορεί να το επισκεφτεί κανείς από τις 9 το πρωί μέχρι τις 3 το μεσημέρι, αλλά κρατάω τους χοχλιδοντολμάδες – «όταν μαγειρεύεις στην παρασιά, βάζεις από κάτω μια στρώση χοχλιούς κι από πάνω χτίζεις τους ντολμάδες για να μην κολλήσουν», εξηγεί ο Παναγιώτης– και και το συμπεθεριό. Όχι ότι δεν ήταν ωραιότατο και το κρέας -το αντικριστό ψηνόταν τόση ώρα παραδίπλα- αλλά όταν έχεις μπροστά σου μερικά ωραία λαχανικά που συγγενεύουν στο τσουκάλι, καμιά φορά δεν θέλεις τίποτα άλλο. Άντζελα Σταματιάδου