Ο Χριστόφορος Πέσκιας εκτιμά αφάνταστα την κλασική κουζίνα και είναι μάστορας στο να καταφέρνει να τη συνθέτει με υλικά βορειοευρωπαϊκών αλλά και ελληνικών παραδοσιακών καταβολών.
Κάπως έτσι τα χωριάτικα λουκάνικα δένουν με τα κάστανα, και τα λαχανάκια Βρυξελλών με τα ξινολάπαθα. Σ’ αυτό το μενού κυριαρχεί η γεμιστή γαλοπούλα, ροδοψημένη, προστατευμένη με ένα γενναίο άλειμμα από βούτυρο και από έναν πεντανόστιμο μανδύα τραγανού μπέικον. Σερβίρεται ασφαλώς με το πυκνό και πλούσιο gravy της, τη σάλτσα που προκύπτει από τα νόστιμα ζουμάκια κάθε ψητού. Γύρω της, καρότα γλασαρισμένα, πουρές πατάτας με μυρωδικά, σάλτσα γλυκόξινη με κράνμπερις, χωριάτικα λουκάνικα τυλιγμένα σε μπέικον, λαχανάκια Βρυξελλών βουτυράτα και πατατούλες φούρνου ξεροψημένες. Κι αν όλα αυτά θυμίζουν -και δικαιολογημένα- τον ευρωπαϊκό Βορρά, έρχονται τα ξεχασμένα ξινολάπαθα της ελληνικότατης εξοχής να ενσωματωθούν σε τούτο το μενού αρμονικότατα και φυσικότατα, με τον τρόπο που μόνο ο σεφ γνωρίζει να κάνει τόσο αβίαστα. Το ίδιο πετυχαίνει και στη σαλάτα-υπερπαραγωγή με τις διαφορετικές υφές όπου ανακατεύονται τα ψητά παντζάρια, τα ζουμερά πορτοκάλια και μήλα, τα μυρόχορτα όπως το νεροκάρδαμο και η βαλεριάνα, τα κάστανα, τα φουντούκια και η απαλή κρέμα ενός κατσικίσιου σεβρ. «Μου αρέσουν οι σαλάτες με ποικιλία από υφές, τα τραγανά με τα τρυφερά και τα χυμώδη, τα γλυκά με τα ξινά, τα αψιά με τα ήπια», λέει ο σεφ.
Και, ως γνώστης, όπως όλοι οι σεφ, του χρόνου που απαιτείται στην κουζίνα για την ετοιμασία ενός καλού τραπεζώματος, δίνει συμβουλές οργάνωσης: τα χρονοβόρα ψησίματα κάστανων και παντζαριών καθώς και το καθάρισμα και το πλύσιμο των χορταρικών, για παράδειγμα, μπορούν να γίνουν μία ημέρα πριν για να κερδίσουμε χρόνο, ενώ την ημέρα του γεύματος θα ασχοληθούμε μόνο με το ψήσιμο της γαλοπούλας και των πολύ πιο εύκολων συνοδευτικών της.

Βραβεία Ποιότητας

Δες ανά κατηγορία τα βραβεία των προηγούμενων ετών