Παμπάλαιο μαγαζί, με γλύκα αλλοκαιρινή, αλλά όχι μελό, περιποιημένο, ελαφρώς φρεσκαρισμένο, αλλά όχι… νεοταβερνέ. Το άνοιξαν ως οινοπαντοπωλείο ο Κώστας και ο Γρηγόρης Λάμπρου πριν από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Το είδαν να σωριάζεται σε έναν βομβαρδισμό, το έφτιαξαν πάλι και το αφιέρωσαν στην Παναγία Ζωοδόχο Πηγή, το ναό της περιοχής. Τότε πωλούσαν κρασί δικό τους και έβγαζαν μεζέ, σαλαμοτύρι και ψωμί, και μερικά φαγιά που έφτιαχνε η κυρα-Μαρία, γυναίκα του Κώστα. Αφεντικά είναι τώρα τα εγγόνια τους, ο Αλέξανδρος και ο Κώστας, αμφότεροι καλλιτέχνες, εξ ου και η αρτιστίκ ατμόσφαιρα του μαγαζιού. Καλομαγειρεμένα φαγητά, με σπιτίσια χάρη και κομμάτι μεζεδιάρικα. Στα οπωσδήποτε της παραγγελίας οι πατατούλες ψημένες μέσα σε ζουμιά κρεατικών, το ζουμερό συκώτι με σάλτσα πορτοκάλι, τα κεμπάπ, η φάβα και το έκτακτο κοκκινιστό.
*Οι τιμές και το μενού των εστιατορίων είναι αυτά που ίσχυαν κατά τη χρονική περίοδο συγγραφής και δημοσίευσης του άρθρου και ενδέχεται να έχουν αλλάξει.
*Τα ρεπορτάζ αγοράς και τα προϊόντα που προτείνουμε στον Γαστρονόμο είναι επιλογές των συντακτών και δεν έχουν εμπορικό σκοπό ούτε αποφέρουν διαφημιστικό έσοδο.
