«Αντίθετα με ό,τι πιστεύουν πολλοί, η κρητική κουζίνα δεν κυριαρχείται μόνο από χόρτα. Περιέχει αρκετή κρεοφαγία αλλά και σύνθετες κρεατογεύσεις με τυρί, στάκα και στακοβούτυρο. Παραδοσιακά λοιπόν, μάζευαν το γάλα και το άφηναν να ξινίσει, με την προσθήκη του καθημερινού αρμεγμένου γάλακτος. Μετά από μία εβδομάδα, μάζευαν την κρέμα που συσσωρευόταν στο γάλα, την τσίπα (από την οποία βγήκε και η φράση “αυτός δεν έχει τσίπα”) που περιείχε όλο το βούτυρο του γάλακτος. Την έριχναν σε ένα καζάνι, τη ζέσταιναν σε χαμηλή φωτιά και πρόσθεταν κρίθινο αλεύρι, ανακατεύοντας απαλά. Καθώς ψηνόταν, το αλεύρι δέσμευε όλα τα στερεά του γάλακτος και του βουτύρου, ενώ στην επιφάνεια ανέβαινε το καθαρό βούτυρο, αυτό που αγοράζουμε σε γυάλινα βαζάκια ως πρόβειο ή φρέσκο (αν και το συγκεκριμένο λέγεται στακοβούτυρο και παράγεται από αιγοπρόβειο ή γίδινο ή πρόβειο γάλα). Η στάκα μπορεί να αντικαταστήσει άνετα την κρέμα γάλακτος και είναι ιδανική για ομελέτες ή για να μπει σε μπεσαμέλ και άλλες αλατισμένες κρέμες με τυριά. Όσοι λοιπόν φοβούνται για τη γραμμή τους ή για τριγλυκερίδια και χοληστερίνη, ας τη δοκιμάσουν με φειδώ, σαν μεζεδάκι. Αυτή την εποχή θα τη βρούμε κατεψυγμένη, κυρίως σε καταστήματα με κρητικά τρόφιμα.»
