Δεν είχε ξαναζήσει η Αθήνα τέτοια εστιατορικά μεγαλεία. Φαγάδικα ανοίγουν και κλείνουν, δεκάδες κόνσεπτ, φαεινές ιδέες, ακόμα περισσότερα φαγητικά παπαγαλάκια, μόδες που έρχονται και παρέρχονται, και φυσικά οι κλασικές περιπτώσεις, οι παλιές καραβάνες που έχουν δώσει τα διαπιστευτήριά τους και μένουν ακλόνητες συγκινώντας μας γαστρονομικά και διαχρονικά. Λίγες από τις καινούριες αφίξεις στεριώνουν και εξακολουθούν να μας γαργαλάνε και να κρατάνε το ενδιαφέρον μας ζωντανό.
Ένα από τα αγαπημένα μου μαγαζιά από το ’16 που πρωτοάνοιξε, είναι σταθερά το Hams and Clams, που ειδικά από την ώρα που μετακόμισε στη Μαρίνα Ζέας μπροστά στην προκυμαία μου έχει κλέψει την καρδιά. Μου αρέσει όλο το πακέτο: όνομα, κόνσεπτ, ατμόσφαιρα, φαγητό, θέα, κρασί. Λατρεύω το σημείο όπου βρίσκεται, και προστατευμένη πίσω από τις τζαμαρίες χαζεύω τη θάλασσα και τα αστραφτερά κότερα που λαμποκοπάνε μες στη μαρίνα. Νιώθω άνετα, χαλαρώνω και βολεύομαι στην τόσο κουλ αίθουσα, που είναι καλόγουστη, κι έχει το δικό της απροσποίητο στυλ. Μου αρέσει που έχω μπροστά μου το oyster bar και την ανοιχτή κουζίνα να παρακολουθώ τα δρώμενα. Το στυλ του φαγητού είναι δε το καλύτερό μου. Όστρακα, θαλασσινά, «ακριβοί» μεζέδες και αμπιγιέ ντελικατέτσες, ένας μικρός κατάλογος με λιχούδικα πιάτα. Το φαγητό στο Hams and Clams είναι πολίτης του κόσμου, διαθέτει ωραίες αμερικανιές, surf and turf σφηνάκια και είναι μάλλον η πιο ωραία ιδέα που είχαν και υλοποίησαν οι τέσσερεις συνέταιροι: Παντελής Ζαρταλούδης, Σταύρος Καραγιάννης, Μενέλαος Νικολάου και Δημήτρης Λύσανδρος.
στρείδια εχθές κολυμπούσαν στις ακτές της Νορμανδίας, τα υπόλοιπα ψάρια και θαλασσινά είναι ελληνικά, και από αυτά τα πιο ιδιαίτερα, όπως φούσκες και πεταλίδες, είναι αλιευμένα στη Ρόδο, κι αναλόγως διαθεσιμότητας υπάρχει και φρέσκος αστακός. Στα οπωσδήποτε η σαλάτα Caesar με ψάρι πανέ, το καπνιστό σκουμπρί επάνω σε ζυμωτό ψωμί με χούμους ρεβιθιού, το surf and turf με chuck eye steak, γαρίδες και πουρέ πατάτας με χορσράντις και τρούφα. Σημειώνω εδώ, πως το καλύτερό μου είναι να ανοίγω ένα από τα ωραία αφρώδη τους, κι όχι απαραίτητα σαμπάνια, και να παραγγέλνω ένα σερί από στρείδια, όπως στρείδια Pacific Ocean, Rockefeller, Spicy Tequilla, κ.λ.π. – θα έλεγα δε πως με μια πιατέλα με στρείδια για δύο άτομα κι ένα μπουκάλι Cremant d’ Alsace στα 85 ευρώ, είναι super value for money για εμπειρία θαλασσινών και φυσαλίδων.
Αν έχω φάει καλύτερα λιγκουίνι με αχιβάδες και φούσκα; Δύσκολα θα απαντούσα ναι, αφού όχι μόνο είναι νόστιμα, ζουμερά και ιωδιούχα, αλλά και γιατί μάλλον δεν τα φτιάχνουν και πουθενά αλλού στην Αθήνα. Στο Hams βασικά παίζουν μπάλα (σχεδόν) χωρίς αντίπαλο. ΤαΜπόλικα διεθνή κρασιά φυλάνε στη walk in κάβα τους όπου υπάρχει και ένα μεγάλο τραπέζι για ιδιωτικές καταστάσεις, ενώ δίνουν και την επιλογή του byow (bring your own wine) οπότε μπορούμε να φέρουμε μαζί το αγαπημένο μας κρασί και να μας το ανοίξουν εκεί. Ανανεωμένη είναι η λίστα με τα κοκτέιλ, με highlights το Bloody Mary, τη Smokey Margarita και τη Majestic Sangria. Φανταστικό που στη λίστα τους με τα μη αλκοολούχα ροφήματα έχουν τη Mala Peruviana Earth που είναι τοματοχυμός με παντζάρι, μαύρο καρότο και αρωματικά, και πηγαίνει τέλεια με πολλά από τα πιάτα του μενού.
Τα πρωινά του Σαββατοκύριακου σερβίρουν και μπραντς από τις 10.30 μέχρι τις 13.30. Ανάμεσα στις επιλογές, από τις πιο ενδιαφέρουσες μου φάνηκαν τα σάντουιτς με μπριός, αυγά gribiche, ροστ μπιφ και κόκκινο λάχανο τουρσί, και τα biscuits με αυγά σκραμπλ, μπέικον, πέστο πιπεριάς Φλωρίνης και dukkah.