Τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές, φλέγονται -για ένα ακόμη καλοκαίρι- πολλές περιοχές σε όλη την Ελλάδα. Θυελλώδεις άνεμοι πνέουν παντού και δεν χρειάζεται να το επιβεβαιώσει η Χριστίνα Σούζη με τον απαράμιλλο τρόπο της. Το βλέπεις καθαρά στην όψη των ανθρώπων καθώς κάνουν δηλώσεις με τα μαλλιά τους να ανεμίζουν απ’ τον αγέρα στα ζερβά και στα δεξιά, κι απάνω και κάτω, μέσα σε μια πολύ δύσκολη και μπερδεμένη κατάσταση. Η χώρα είναι σε μια καμπή της ιστορίας της και χρειάζεται επειγόντως μια νέα πνοή και δεν ξέρω ακριβώς τι μπορούμε να προσφέρουμε ως άνθρωποι της γεύσης, όχι μόνο εμείς εδώ στον «Γαστρονόμο», αλλά και όλοι όσοι ασχολούμαστε με το αντικείμενο της διατροφής.
Η απλή λογική λέει ότι οφείλουμε για μία ακόμη φορά να επισημάνουμε ότι πρέπει να ανασκευάσουμε τις συνήθειές μας στην αγορά, ιδιαίτερα σε είδη σούπερ μάρκετ, όπου η τεράστια γκάμα των προϊόντων, η λαχταριστή τους όψη και η επιμελημένη συσκευασία κρύβουν παγίδες που αφορούν στην ποιότητα, την τιμή αλλά και τη χρησιμότητα των ειδών που έως τώρα αγοράζαμε. Ας το δούμε λίγο αυτό. Υπάρχουν ελληνικά προϊόντα που αξίζουν την προσοχή μας κι ας είναι, βρε αδελφέ, και λίγα λεπτά ακριβότερα στο κιλό. Η πείρα μάς έδειξε ότι πληρώνουμε πολύ ακριβά σε εθνικό επίπεδο, όλοι μας εν τέλει, την ευκολία με την οποία απλώνουμε το χέρι και γεμίζουμε το καλάθι με εισαγόμενα προϊόντα.
Κι από την άλλη, όσοι πάμε διακοπές ας αναζητήσουμε προορισμούς που αναδεικνύουν μια Ελλάδα που έμεινε έως τώρα κρυμμένη πίσω από τη λαμπερή παραθεριστική μας κουρτίνα. Σήμερα, περισσότερο από ποτέ, προσφέρεται ως προορισμός ενός λογικού κόστους στο οποίο μπορεί να αντεπεξέλθει το ελληνικό νοικοκυριό. Βρέθηκα πρόσφατα στην πανέμορφη Σκύρο, την ανεξερεύνητη Τήνο και την αναπτυσσόμενη Φολέγανδρο, καλεσμένος τοπικών φορέων και των οικείων δήμων. Απίστευτης ομορφιάς νησιά, εξαιρετικές παραλίες, καλό φαγητό. Η κουζίνα των νησιών περνά στην αντεπίθεση. Χθεσινές «τουριστοπαγίδες» δίνουν τη θέση τους σε οικογενειακές προσπάθειες (να φταίει άραγε η κρίση;) που αναδεικνύουν με τον καλύτερο τρόπο γεύσεις, προϊόντα και πιάτα εμπνευσμένα από τη ζώσα παράδοση των τοπικών κοινωνιών.
Πολύ σημαντικό να τονίσουμε ότι και στα τρία νησιά έγινε, τελευταία, προσπάθεια ανάδειξης του γαστρονομικού και τουριστικού τους προϊόντος χάρη σε μικρές ομάδες πολιτών και επαγγελματικούς φορείς ή νέες δημοτικές αρχές όπως στη Σκύρο. Γύρω τους περιστρέφεται ένα μικρό γευστικό σύμπαν και δεν μπορεί παρά να φέρει καλά αποτελέσματα.
Των Ελλήνων οι κοινότητες ενεργοποιούνται σε μια Ελλάδα που παράγει προϊόντα και πολιτισμό. Και αυτό, που δεν συμβαίνει για πρώτη φορά, δεν πρέπει ν’ αφήσουμε να μας το χαλάσει κανείς.
