Στην Αμερική των αρχών του περασμένου αιώνα, το πιο οικονομικό ποτό που σέρβιραν σε μπαρ και diners ήταν η απλή σόδα από soda fountain – ξέρετε, αυτή τη μεγάλη βρύση με τον μοχλό που έχουν και οι μπιραρίες. Κόστιζε μόλις 2 cents και η σόδα ονομαζόταν 2 cents plain. Τα αναψυκτικά με γεύση (σόδα με την προσθήκη σιροπιού) κόστιζαν 3 cents. Ένα το κρατούμενο.
Έναν αιώνα μετά, αρχές του 2014, ο μπάρμαν Γιώργος Μπάγκος (με σπουδές στη Διοίκηση Επιχειρήσεων) έχει μια αλλόκοτη έμπνευση: να φτιάξει και να εμφιαλώσει ένα 100% χειροποίητο αναψυκτικό, μια σόδα από ροζ γκρέιπφρουτ, για τα μεξικανικά κοκτέιλ Paloma που σερβίρει στο μπαρ όπου εργάζεται. Δεν συνηθίζεται, ξέρετε, οι μπάρμεν να φτιάχνουν τα δικά τους αναψυκτικά. Κάποιοι φτιάχνουν τη δική τους σόδα (με σιφόνι), αλλά μέχρι εκεί. Παίρνει, λοιπόν, το ξύσμα από ελληνικά γκρέιπφρουτ, το βράζει με ζάχαρη και νερό και προσθέτει στο σιρόπι ανθρακικό. Μετά από δοκιμές πετυχαίνει τη γεύση που θέλει. Τις ποσότητες που φτιάχνει τις εμφιαλώνει για τις ανάγκες του μπαρ. Δίνει και σε φίλους και πελάτες.
Ο Δημήτρης Νταφόπουλος, μπάρμαν και αυτός (με σπουδές Μάρκετινγκ και Επικοινωνίας), φίλος του Γιώργου, κάνει δεύτερο μεροκάματο εκείνο τον καιρό στην Granikal, την εταιρεία του επιχειρηματία Βασίλη Καλαντζή, που εμπορεύεται ποτά και άλλες πρώτες ύλες για μπαρ.
Ο Γιώργος έρχεται και αυτός στην εταιρεία. Στην ομάδα φέρνει και τον μπάρμαν Γιώργο Τσιρίκο (πληροφορικάριος αυτός), που μόλις έχει γυρίσει από το Λονδίνο. Θέλουν οι τέσσερίς τους να κάνουν κάτι όλοι μαζί. Όχι άλλο ένα μπαρ, συμφωνούν. Κάτι άλλο. Ξέρουν από τα ταξίδια τους στην Ελλάδα και στο εξωτερικό τις ελλείψεις που έχουν οι μπάρμεν. Το σπίρτο ανάβει, «να φτιάξουμε premium αναψυκτικά για μπαρ», τα μυαλά τους παίρνουν φωτιά. Πρώτα βρήκαν την ονομασία: «Three Cents». Θυμάστε τα αμερικανικά αναψυκτικά που ανέφερα στην αρχή;
Τους ξεφουρνίζουν την ιδέα τους για αναψυκτικά αρωματισμένα με ξύσματα, χωρίς χυμό. «Μα πώς θα βγάλετε αναψυκτικό χωρίς χυμό;» «Μα όλη η γεύση, όλο το άρωμα είναι στη φλούδα», εξηγούν.
10 δυσεύρετα ελληνικά προϊόντα που μας κάνουν περήφανους
Πρωτοχρονιάτικος μποναμάς
Ξεκινούν οι δοκιμές, καταλήγουν στις πρώτες γεύσεις, όμως τα δύσκολα είναι μπροστά τους: οι ωραίες ιδέες τους πρέπει να περάσουν στην παραγωγή. Ο Βασίλης γνωρίζει την οικογένεια Αναστασόπουλου από το Αίγιο, που έχει την εταιρεία παραγωγής αναψυκτικών και αεριούχων ποτών «Κρίνος». Οικογενειακή επιχείρηση με μεγάλη παράδοση στο είδος. Στόχος τους να χρησιμοποιήσουν τις γραμμές τους, να τα φτιάχνουν για λογαριασμό τους οι Αναστασόπουλοι.
Έρχονται σε επαφή, ξεκινούν οι πρώτες κουβέντες, που καταλήγουν σε διαπραγματεύσεις. Τους ξεφουρνίζουν την ιδέα τους για αναψυκτικά αρωματισμένα με ξύσματα, χωρίς χυμό. «Μα πώς θα βγάλετε αναψυκτικό χωρίς χυμό;» «Μα όλη η γεύση, όλο το άρωμα είναι στη φλούδα», εξηγούν. Δοκιμές, αποτυχίες, οι εργοστασιάρχες πείθονται, παρά την ιδιαιτερότητα και τη μικρή παραγωγή του προϊόντος. Τα πρώτα πέντε αναψυκτικά βγαίνουν στις 17 Δεκέμβρη του 2014. Κόντρα στις προβλέψεις, μέχρι την παραμονή Πρωτοχρονιάς έχουν πουλήσει 500 κιβώτια. Σε φίλους τους μπάρμεν, πόρτα πόρτα.
Γεύση διακοπών: Ιδιαίτερα προϊόντα με φραγκόσυκο από τσάτνεϊ μέχρι μπίρα
Στα καλύτερα μπαρ του κόσμου
Τα παιδιά σκίζουν. Η ζήτηση αυξάνεται, οι πωλήσεις ανεβαίνουν κατακόρυφα. Το 2017 θα κλείσει, ως φαίνεσθαι, με παραγωγή 5,5 εκατομμυρίων φιαλών. Το 60% ήδη εξάγεται σε 23 χώρες σε Ευρώπη, Ασία και Αμερική. Μερικά από τα καλύτερα μπαρ του κόσμου φτιάχνουν κοκτέιλ με τα αρτιζανάλ αναψυκτικά τους, τα οποία κερδίζουν συνεχώς έδαφος δίπλα σε προϊόντα παγκόσμιων κολοσσών. Η αρχή με τις εξαγωγές έγινε πάλι μέσω φίλων και γνωστών τους σε μπαρ του εξωτερικού. Τους πήραν πρέφα και άλλοι, έγκυρα sites έριξαν τους προβολείς πάνω τους, πήγαν σε bar shows και εκθέσεις, έγινε ντόρος.
Ο λόγος της επιτυχίας των Three Cents; Η ποιότητα και η γεύση τους. Είναι 100% φυσικά, χωρίς συντηρητικά, συνθετικά αρώματα και χρώματα (χρησιμοποιούν φυσικές χρωστικές), νόστιμα, με μετρημένη γλύκα (βάζουν κανονική ζάχαρη και όχι τεχνητά γλυκαντικά) και έντονο άρωμα, ατόφιο, δεν θυμίζουν άλλα του εμπορίου. Τουλάχιστον όχι αυτά που έχω δοκιμάσει. Σου αφήνουν ένα αιχμηρό, αλλά ξεδιψαστικό κάψιμο στον λαιμό, δάκρυα στα μάτια. Δυνατά αναψυκτικά, με μεγάλο ποσοστό ανθρακικού, στην πραγματικότητα mixers για να μαλακώνουν με την προσθήκη αλκοόλ και πάγου. Φτιαγμένα από μπάρμεν για μπάρμεν. Αυτή ήταν η αρχική ιδέα. Όμως πλέον μοσχοπουλάνε και στις κάβες και στα μαγαζιά λιανικής στα οποία διατίθενται.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Πού πίνουμε craft μπίρα στην Αθήνα: 9 taprooms που αγαπάμε
|
|
|
Επανέρχομαι στο θέμα του χυμού. Οι κύριοι «Three Cents» υποστηρίζουν ότι δύσκολα φτιάχνεις αναψυκτικό με χυμό χωρίς την προσθήκη συντηρητικών. Έτσι κι αλλιώς, όλο το άρωμα είναι στη φλούδα του φρούτου.
Για την παραγωγή των δικών τους αναψυκτικών χρησιμοποιούν το νερό της πηγής Ροδοδάφνης Αιγίου. Αιθέρια έλαια που φτιάχνουν οι ίδιοι με τις φλούδες ελληνικών εσπεριδοειδών όταν είναι στο φόρτε τους. Δοκίμασαν αιθέρια έλαια του εμπορίου, αλλά δεν έμειναν ευχαριστημένοι. «Τα ελληνικά εσπεριδοειδή “δεν παίζονται”», λένε. Μανταρίνια και περγαμόντο για το Gentlemen’s Soda (το αγαπημένο μου), γκρέιπφρουτ για το Pink Grapefruit Soda (το χιτ τους), λεμόνι, μοσχολέμονο και νεράντζι για το Lemon Tonic. Για το Aegean Tonic χρησιμοποιούν ελληνικό βασιλικό, δυόσμο, αγγούρι, εσπεριδοειδή. Τι αρωματική, δροσερή πίκρα! Για την Ginger Beer χρησιμοποιούν ινδικό τζίντζερ που υπόκειται σε ζύμωση – εξ ου και η μεστή πικάντικη γεύση του.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Οι απίστευτες φυσικές ελιές του κ. Αϊβάζογλου από το Λιανοκλάδι
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Ακόμη και στον Καναδά τρώνε φακές Κοζάνης
